24/04/2024
Главная / Жамият / Исмлар руйхати маноси угил ва киз болалар учун

Исмлар руйхати маноси угил ва киз болалар учун

ФАРЗАНДга исм куйиш ота-оналар учун энг масулиятли ишлардан бири десак муболага булмас. Ота-онанинг фарзанди олдидаги биринчи бурчи хам ахир шундан иборатку. Шундай екан янги тугилган мужазгина чакалокчамизга нима деб исм куйишда базан катталардан маслахат сурасак, базан якин танишларимизнинг, узимиз ёктирган инсонларнинг исмини еслаймиз. Бази ота-оналар фарзандларига исмни турли хил маросимлар, ходиса-вокеалар, сифатлар, ва хаттоки сиёсий холатларга хам атаб куядилар. Кандай исм куйилганда хам бу исм ФАРЗАНДингизнинг келажакдаги кхулк-атворига уз тасирини утказмай колмайди. Шу сабабли унга чиройли ва муносиб ном беринг. Биз эса Сизга бу борада кумаклашамиз. Куйида алифбо тартибида келтирилган исмлар руйхати ва уларнинг маноси билан танишиб, балки узингизга ёккан исмни топарсиз.


Кизлар учун маноли исмлар Сания. Маноси «юксак, улугвор». Бу исм хам илгари араблар орасида куп учраган булса хам, хозирда машхур емас.


Сара (Сора). Бу исм хам Марям исми каби мусулмон, насроний ва яхудий халкларда таркалган. Марям исмидан фаркли равишда, бу исмни бир канча насроний мамлакатларида буткул яхудийларнинг исми деб каралади, шунинг учун одатда насронийлар бу исмни куйишмайди. Бундай деб хисобланмаган жойларда еса Сара исми нарсонийлар орасида хам куп учрайди. АКШда Сарах исми хамиша енг машхур исмлар каторида булган.


Бу исмнинг маноси – иврит тилида «малика», «амира». Араб тилида хам шунга ухшаш иккита суз бор, купинча шу исмга алокадор деб келтирилади: «сарра» – «хурсанд килувчи», «сара» – колдик. Бу исм араб мамлакатларида, хусусан, Саудия Арабистони ва Иорданияда хам етакчи уриндаги исмлардан хисобланади.


Сафия (София). Маноси «покиза, ёркин», «дугона». Оналаримизнинг бири София бинт Хуяй розияллоху анхо едилар. Шунингдек, Расулуллох соллаллоху алайхи васалламнинг сахобиялари орасида улардан кейин яшаб утган этиборли муслима аёллар орасида хам София исми жуда куп учрайди.


Султона «хокимият», «устунлик», «хоким» маносини берувчи «султон» сузининг муаннас шакли. Угил болалар исми – Султон куп мамлакатларда машхур булса-да, Султона исми хозирда кам учрайди.


Сумайя. Бу исмнинг маноси «само» – «осмон» сузининг кичрайтирилган шакли ёки «самия» – «олийжаноб» сузининг кичрайтирилган шакли булиши мумкин. Исломдаги биринчи шахиднинг исми Сумайя бинт Хаёт, Умму Умар еди. Тасним. Бу хам Салсабил каби жаннатдаги булоклардан бирининг номи. Мутоффифун сурасида шундай дейилади: «…Албатта, аброрлар жаннати наимдадирлар. Пардали баланд сурилар устида назар солиб турарлар. Уларнинг чехраларидан жаннат равнакини билиб оларсан. Улар мухрланган, нихоятда пок, шаробдан ичарлар. У (шароб)нинг кхотимаси мискдир. Ва шу нарса учун мусобака килувчилар мусобака килсинлар. У (шароб)нинг аралашмаси «тасним»дандир. У (Тасним) бир булокдирки, ундан мукарраблар ичарлар». (22-28 оятлар)


Фарах. Маноси «хурсандчилик». Бази мусулмон мамлакатларида бу исм угил болалар учун хам ишлатилади.


Фарида. Маноси «жавохир», «камёб», «нодир нарса», «дурдона». Бу исм бошка араб мамлакатларидан кура Мисрда купрок учрайди.


Хабиба. Ёркин манога (севимли, суюкли) эга булган кадимий араб исмларидан бири. Бу исмда куплаб сахобиялар утган. Жумладан, Хабиба бинт Абу Умома Асад ибн Зурора, Хабиба бинт Абу Тижрат ал-Абдарийя (хадислар ривоят килган), Хабиба бинт Жахш ( Зайнаб бинт Жахш онамизнинг тугишган сингиллари), Хабиба бинт Рамла бинт Абу Суфён (Умму Хабиба онамизнинг кизлари), Хабиба бинт Кхорижа ибн Зайд Хазражийя (Абу Баркр Сиддикнинг аёллари), Хабиба бинт Абу Суфён, Хабиба бинт Абу Амир ар-Ра¬гиб (машхур сахоба Ханзаланинг синглиси) ва бошкалар.


Урта асрларнинг хурматли мусулмон аёллари орасида хам Хабиба исмлилари учрайди. Жумладан, Хабиба бинт Иброхим ал- Макдисия, 7-хижрий аср мухаддиси, Хабиба бинт Абу Халаф, Хабиба бинт ал-Изз ва бошкалар. Бугунги кунда еса Хабиба исми бази мамлакатларда (масалан, Миср) куп учраса, базиларида еса (масалан, Саудия Арабистонида) кам учрайди. Хожар. Иброхим алайхиссаломнинг аёлларидан бирининг, Исмоил алайхиссаломнинг оналарининг исми. У киши хакидаги ривоятлар малум ва машхур булиб, Макка шахрининг пайдо булиш тарикхига бориб такалади. Халима. Маноси «беозор, ройиш», «сабрли», «юмшок». Бу ажойиб исмни енг машхур килган сохибаси Расулуллох соллаллоху алайхи васалламни емизган бану Садлик Халима булган. Бу аёл Мухаммад алайхиссаломни деярли 4 йил тарбиялаган. Шунингдек, Халима бинт Урва ибн Масуд ас-Сакофий исмли сахобия ёки тобеия хам яшаган.


Шарифа. Маноси хурматли, шарафли


Чайма (Чаймо). Чайма сузи «яхши сифатларга эга» ва «холи бор аёл» деган маноларни англатади. Бу Расулуллох алайхиссаломнинг емикдош синглиси, Халимаи Садийянинг кизининг сифати булган. Ясмин. Форс тилидан келиб чиккан исм булиб, арабларда хам аллакачон узлашиб кетган ва истемолда кенг кулланилади. Ясмин бинт Салим ибн Али ибн ал Байтар ХИИ асрда яшаб утган хадис ровийларидан бири. «Ясмин» сузи гулнинг номини билдирса, «ясмина» унинг бир шохчаси ёки бир гулини билдиради.


А

АББОС (а.)- ковоги солик, кхумрайган, жиддий. Бази болалар шу холатда тугилади.
АБДУЛАЗИЗ (а.) – иззат ва куч-кудрат сохиби булган голиб Аллохнинг бандаси.
АБДУЛАЗИМ (а.) – буюк Аллохнинг бандаси.
АБДУЛВАЛИ (а.) – дуст, мададкор Аллохнинг бандаси.
АБДУЛВАХХОБ (а.)- барча учун уз нематларини текин ато етувчи Аллохнинг бандаси.
АБДУЛВОХИД (а.)- битта, ягона, танхо булган Аллохнинг бандаси.
АБДУЛЖАББОР (а.) – бандаларнинг ишларини ислох килувчи Аллохнинг бандаси.
АБДУЛЖАЛИЛ (а.)- барча жихатдан мукаммал ва гузал улуг Аллохнинг бандаси.
АБДУЛЛАТИФ (а.)- лутфу ехсон, чексиз мархаматлар сохиби булган Аллохнинг бандаси.
АБДУЛАХАД (а.)- якка-ягона булган Аллохнинг бандаси.
АБДУЛКАРИМ (а.)- карим килувчи, сакховат курсатувчи ва бандаларининг гунохларини кечирувчи, авф етувчи Аллохнинг бандаси.
АБДУЛЛОХ (а.)- Аллохнинг бандаси.
АБДУЛМАЛИК (а.)- подшох Аллохнинг бандаси.
АБДУЛФАТТОХ (а.) – рахмат кхазиналарини очувчи Аллохнинг бандаси.
АБДУЛКхОЛИК (а.)- яратувчи Аллохнинг бандаси.
АБДУЛКАХХОР (а.)- барчани буйсундирувчи Аллохнинг бандаси.
АБДУЛКОДИР (а.)- хамма нарсага кодир булган, куч кудрат сохиби Аллохнинг бандаси.
АБДУЛГАФУР (а.) – бандаларинннг гунохларини яшириб, жазо бермай турувчи Аллохнинг бандаси.
АБДУЛГАФФОР (а.) – бандаларининг кхато ва гунохларини кечирувчи Аллохнинг бандаси.
АБДУЛГАНИ (а.)- хеч нарсага эхтиёжсиз, бой Аллохнинг бандаси.
АБДУЛХАЙ (а.)- абадий тирик Аллохнинг бандаси.
АБДУЛХАМИД (а.)- хамиша, доимо хамду санога, макговга сазовор булган Аллохнинг бандаси.
АБДУЛХАКИМ (а.) – хикмат ва чексиз билимлар сохиби булган Аллохнинг бандаси.
АБДУЛХАФИЗ (а.)- уз панокхдда сакловчи Аллохнинг бандаси.
АБДУРРАЗЗОК (а.) – барча тирик мавжудодга ризк берувчи Аллохнинг бандаси.
АБДУРРАУФ (а.)- ута мехрибон, рахмати кенг Аллохнинг бандаси.
АБДУРРАСХИД (а.)- барча ишлари тугри чикувчи Аллохнинг бавдаси.
АБДУРРАХИЙМ (а.) – рахмли Аллохнинг бандаси.
АБДУРРАХМОН (а.) – ута мехрибон Аллохнинг бандаси.
АБДУССАМАД (а.)- хожатбарор Аллохнинг бандаси.
АБРОР (а.)- покиза, якхши кхулк-атвор егаси.
АДОЛАТ (а.) – одиллик.
АЗАМАТ (а.)- улуг, кудратли.
АКБАР (а.)- буюк, улур.
АКМАЛ (а.) – енг етук, енг мукаммал.
АКРАМ (а.)- карамли, сакхий
АЛИ (а.)- олий, енг юксак.
АЛИСХЕР (а.-ф.т.)- шердек кудратли, жасур, довюрак бола. Алидек куч-кудрат ва акл-заковат эгаси булсин.
АМИР (а.)- хукм килувчи, хукмдор, йулбошчи.
АНБАР (а.) – ёкимли, кхушбуй, ажойиб хидли.
АНВАР (а.)- нурли, ёруг, чарогон ёки икболи порлок бола.
АРСЛОН (а.)- шер, шердек кудратли, довюрак, куркмас булсин.
АСАД (а.) — Шер. Асад ойида тугилган бола ёки Шердек кудратли, куркмас, довюрак булсин.
АСАДУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг шери ёки Аллохнинг шердек кудратли, довюрак, жасур бандаси.
АСАЛ (а.) – асалдек ширин, севимли киз.
АСОМИДДИН (а.)- диннинг кумаги, ёрдами, мадади.
АЗАМ (а.)- енг буюк.
АХМАД (а.) – Аллохга олкиш ва хамду санолар айтувчи, олкишга сазовор, мактовга лойик.
АХРОР (а.)- мехру мурувватли, мархаматли.


Б

БАДРИДДИН (а.) – диннинг тулин ойи.
БАРНО (ф.т.) – келишган, чиройли.
БАСАНДА (ф.т.) – оилада кетма-кет кизлар тугилса, энди етарли булди, енди киз бола тугидиши тукхтасин, деган манода ушбу исм куйилган.
БАКхТИЁР (ф.т.) – бакхт-саодат, кувонч ёр булсин.
БАХОДИР (ф.т.) – ботир, куч-кудратли.
БАХОР (ф.т.) – бахорда тугилган фарзанд ёки хаётда бахордек гузал, чиройли, файзли булсин.
БАХРИДДИН (а.) – диннинг нури, шуласи.
БАХРОМ (ф.т.) — Миррих (Марс) сайёрасининг номи булиб, у кадимдан бахт ва саодат тимсоли сифатида тараннум етилган, шу билан бир каторда кадимги ерон шохларидан бири булган Бахромга кхам нисбат берилиб, куч-кудрат сохиби булсин, деган манода кхам ушбу ном болага берилган.
БЕКЗОД (узб-ф.т.) – беклар авлодидан булган бола ёки бек фарзанди, боласи.
БЕКМУРОД (узб-а.) – беклар авлодидан булган бола улгайиб, орзу максадига етсин.
БЕРДИМУРОД (узб-а,) – Аллох бизга угил ато килиб, орзу максадимизга етказди еки Аллох берган бола вояга етиб, мурод-максадига еришсин.
БЕХЗОД (ф.т.)- якхши саодатли кунда тугилган, якхши аслзода бола.
БЕХРУЗ (ф.т.)- бакхт-саодатли кунда тугилган бола.
БИБИКхОЛ (узб-ф.т.) – кхол билан тугилган, етиборли аслзода киз.
БИНАФСХА (узб.)- бинафшадек нафосатли, сулув, куркам
БОБУР (узб.)- йулбарс.
БОЗОР (ф.т.) – бозор куни тугилган бола.
БОЙМУРОД(узб-а.) – бой-бадавлат бола, улгайиб орзу муродига етсин.
БОЙКОБИЛ (узб-а.)- ес-хушли, аклли, мумин-кобил бола, улгайиб бой-бадавлат булсин.
БОЛТА (узб.)- киндиги болта билан кесилган бола ёки болтадек кескир, уткир, мустахкам булсин.
БОТИР(узб-муг.) – мард, пахлавон, довюрак, жасур.
БУРИ (узб.)- тугилганда тиши мавжуд булган бола.


В

ВАФО (а.) – вафоли, садокатли, содик.
ВОСИЛ (а.) – висолга етишган.


Г

ГАВХАР (ф.т.) – гавхардек кимматли, бебахо, асл, зебо киз.
ГАВХАРСХОД(ф.т.) – гавхардек бебахо, кимматли, кадрли, кувнок, шоду хуррам зебо киз.
ГУЛАНДОМ (ф.т.) – гулбадан, нозик, гузал киз.
ГУЛАСАЛ (ф.т-а.) – гулдек чиройли, нафис, асалдек ширин, тотли, севимли киз.
ГУЛЖАМОЛ (ф.т-а.) – хусни жамоли гуддек зебо киз.
ГУЛЖАХОН (ф.т.)- жахоннинг гулдек гузал кизи.
ГУЛНОЗ (ф.т.) – гулдек нозик ва нозли гузал киз.
ГУЛРУХ (ф.т.) – юзи гулдек гузал киз.
ГУЛЧЕХРА (ф.т.) – гулюзли, чиройли киз.
ГУЛСХАН (ф.т.) – хаёти гулзордек файзу тароватли булсин.
ГУЛСХОД (ф.т.) – гулдек гузал, сулув, шоду хуррам
ГУЗАЛ (узб.) – зебо, сулув, чиройли


Д

ДАВЛАТ (а.) – давлатманд, бой, саодатли, толеи порлок булсин.
ДАВРОН (а.) – даврининг, замонасининг бакхтиёр фарзанди булсин.
ДИЛАФРУЗ (ф.т.) – кунгилни ёритувчи, калбни кувончга тулдирувчи зебо киз.
ДИЛБАР (ф.т.) – кунгилни олувчи, суюкли, гузал.
ДИЛМУРОД (ф.т-а.) – дилдаги муродга, орзуга етказган бола.
ДИЛНАВОЗ (ф.т.) – дилни еркаловчи, кунгилга завку шавк багишловчи севимли зебо киз.
ДИЛНОЗ (ф.т.) – нозик калб сохиби.
ДИЛОВАР (ф.т.) – жасур, куркмас, довюрак, шижоатли.
ДИЛОРО (ф.т.) – кунгилни безовчи, дилга оро берувчи киз.
ДИЛОРОМ (ф.т.) – дилга ором берувчи, кунгилга таскин
ва хузур-халоват бахш етувчи.
ДИЛРАБО (ф.т.) – кунгилни жалб килувчи, дилни тортувчи, суюкли, гузал киз.
ДИЛСХОД (ф.т.) – дили шод булиб юрсин ёки калбларга севинч, шоду хуррамлик бакхш етган бола.
ДУРДОНА (а-ф.т.) – инжу, дур донасидек бебахо, кадрли, чиройли киз.


Е

ЕТИМ (а.) – якка, ягона, танхо, ёлгиз.


Ё

ЁДГОР (ф.т.) – агар бола дунёга келгандан кейин отаси ёки онаси оламдан утиб колса, унга мархумдан есдалик, ёдгорлик булсин деб ушбу исм берилади.
ЁРКИНОЙ (Узб.) – келажаги ёруг, нурли ва ойдек гузал киз.
ЁКУБ (кад.ях.) – изидан борувчи, сабр-токатли, довюрак, жасур.
ЁКУТ (кад.ях-а.) – ранги кизил булган кимматбахо ноёб тош.


Ж

ЖАВЛОН (а.) – чаккон, чиройли, шахдам кадам ташловчи.
ЖАЛОЛ (а.) – улуг, буюк, куркам.
ЖАЛОЛИДДИН (а) – диннинг улугворлиги ёки диннинг юксак намояндаси.
ЖАМОЛ (а.) – чиройли, куркам бола.
ЖАМСХИД (ф.т.) – буюк, кудратли.
ЖАСУР (а.) – довюрак, куркмас, жасоратли.
ЖАХОНГИР (ф.т.) – жахонни забт етувчи, фотих.
ЖУМА (а.) – жума куни тугилган бола.
ЖУМАГУЛ (а.ф.) -жума куни тугилган, гулдек чиройли сулув киз.
ЖУМАКУЛ (а.-узб.)- Аллохнинг жума куни тугилган бандаси ЖУМАНАЗАР (а.) – жума куни берилтан тухфа.
ЖУРА (ф.т.) – дуст, урток, хамдам.


З

ЗАЙНАБ (а.) – келишган, хушкомат, сулув киз.
ЗАЙНИДДИН (а.) – дининг безаги, чиройи, курки.
ЗАРИНА (ф.т.) – зарли, чиройли киз.
ЗАРИФ (а.) – бегубор, покиза, нозик таб, угкир акл сохиби.
ЗАРИФА (а.) – иффатлн, покиза, нозик таб, фахм-фаросатли киз.
ЗАФАР (а.) – толиб, саодатманд.
ЗЕБИНИСО (ф.т.-а.) – аёлларнинг зеби, гузал, зебоси.
ЗЕБО (ф.т.) – гузал, сулув, чиройли киз.
ЗИЁ (а.) – нурли, толеи порлок бола.
ЗИЙНАТ (а.) – зийнатли, безанган, ораста, куркам киз.
ЗОЙИР (а.) – зиёратчи.
ЗОКИР (а.) – Аллохни зикр килувчи, ёдга олувчи.
ЗУБАЙДА (а.) – аёлларнинг танлаб олингани, енг якхшиси.
ЗУЛФИЯ (ф.т.) – жингалак сочли, сулув киз.
ЗУЛКхУМОР (а.) – интик булиб купдан кугилтан киз.
ЗУМРАД (ф.т.) – зумраддек кимматли, чиройли, зебо киз.
ЗУХРО (а.) – Зухро юлдузидек нурли, чиройли, сулув ва икболи порлок киз.


И

ИБОДАТ (а.) – тоат-ибодат килиш, худога сигинувчи, Унга буйсунувчи ёки ибодат пайтида тугилган киз.
ИБОДУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг бандалари, куллари.
ИБРОХИМ (кад.ях.) – халкларнинг отаси.
ИЗЗАТУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг хурмат-иззатли бандаси булсин.
ИЛХОМ (а.) – рухий кугаринкилик, рухланиш, авжланиш.
ИМОМ (а.) – олдинда турувчи пешво, диний рахнамо.
ИНТИЗОР (а.) – интизор булиб купдан орзикиб кутилган киз.
ИРОДА (а.) – худонинг иродаси билан дунёга келтан киз.
ИСКАНДАР (юн.) – куркмас, довюрак, жасур, мардларниш сардори, бошлиш.
ИСЛОМ (а.) – буйсунувчи, итоаткор, художой.
ИСМОИЛ (кад.ях.) – худо эшитди; Худодан сураб олинган бола.
ИСРОИЛ (кад.ях.) – Аллохга итоат килувчи, Аллох йулида курашчи.
ИКхТИЁР (а.) – икхтиёри, ерки узида, хур, озод.
ИКБОЛ (а.) – бахту саодат, ёрур келажак, хаёт.


Й

ЙУЛДОСХ (узб.-ф.т.) – хамрох.


К

КАМОЛ (а.) – етук.
КАМОЛИДДИН (а.) – диннинг камоли, ривожи ёки диннинг баркамол, етук намояндаси.
КОМИЛ (а.) – етук, мукаммал.
КАМОЛА (а.) – етук, баркамол киз.
КОМРОН (ф.т.) – максадга еришувчи, саодатманд, кудратли, омадли, толеи порлок.
КУМУСХ (узб.) – кумушдек бебахо, кимматбахо, кадрли, сулув киз.


Л

ЛАЙЛИ (а.) – тун кизи, тунда тугилган киз.
ЛАТИФА (а.) – мехрибон, мулойим киз.
ЛАТОФАТ (а.) – латофатли, покиза, шафкатли, зебо киз.
ЛОБАР (а-) – чиройли, келишган, ёкзимли, дилкаш киз.
ЛОЛА (ф.т.) – лоладек нафосатли,чиройли, куркам, гузал
ЛУТФИЯ (а.) – мурувватли, мехрли, сулув киз.
ЛУТФУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг лутфу ехсони, муруввати, мархамати.


М

МАВЖУДА (а.) – яратилган, бор, бархаёт.
МАВЛУДА (а.) – хосиятли, мукаддас кунда дунёга келган киз.
МАДИНА (а.) – бу исм Арабистондаги мукаддас зиёратгох шахар булган Мадина номидан олинган.
МАЛИКА (а.) – малика еки шох авлодидан булган аёл.
МАЛОХАТ (а.) – куркам, гузал, малохатли киз.
МАСТУРА (а) – пардали, иффатли, покиза киз.
МАТЛУБА (а.) – илтижо килиб сураб олинган киз.
МАФТУНА (а.) – мафтун килувчи, жозибали, дилкаш киз.
МАХБУБА (а.) – севилган, суюкли, дилбар киз.
МАХЛИЁ (а.) – узига жалб етувчи, кунгилни ром килувчи, сехрловчи, назокатли, жозибали, сулув киз.
МАХМУД (а.) – макталган, макговга лойик.
МЕХРИНИСО – аёлларнинг куёши.
МИРЗА (ф.т.) – саводли, укимишли билимдон булиб уссин.
МОХИГУЛ (ф.т.) – ойдек сулув, чиройли ва тулдек гузал киз.
МОХИДИЛ (ф.т.) – кунгилнинг ойи ёки кунглимизни ойдек еритган, нурга тулдирган сулув киз.
МОХИНУР (ф.т-а.) – ой нуридек покиза, сулув киз.
МОХИРА (а.) – махоратли, пишик киз.
МУАЗЗАМ (а.) – азим, улуг, буюк.
МУАТТАР (а.) – кхушбуй кхид таратувчи.
МУБОРАК (а.) – кутлуг, саодатли.
МУЗАФФАР (а.) – зафар козонувчи, галабага еришувчи, голиб.
МУНАВВАР (а.) – нурли, чароюн, ёруг.
МУНИРА (а.) – нур сочувчи, юзидан нур таралувчи, нурли, зебо киз. МУНИС (а.) – дуст, хамдам.
МУРОД (а.) – улгайиб мурод-максадига етсин ёки орзу, муродга ериштирган бола.
МУСАЛЛАМ (а.)- буйсунувчи, итоаткор.
МУСУЛМОН (а.) – Ислом динига етикод килувчи, иймонли, кхудожой.
МУХТОР (а.) – танланган, сайланган, еркин, озод.
МУШАРРАФ (а.) – шарафланган, шарафли, хурмат-эхтиромга эришган.
МУЯССАР (а.) – Аллох етказган, муяссар килган фарзанд.
МУКАДДАМ (а.) – биринчи фарзанд.
МУКАДДАС (а.) – кутлуг, табаррук, мукаддас, азиз.
МУХАММАД (а.) – макталадиган, мактовга, олкишга лойик, сазовор.
МУХАРРАМ (а-) – мукхарррам ойнда дунёга келган бола.
МУХТАРАМ (а.) -энг хурматли, эзозли.


Н

НАВРУЗ (фт.) – янги кун, янги кунда – Навруз куни тугилган бола.
НАЖМИДДИН (а.) – диннинг юлдузи, диннинг икболн.
НАЗАР (а.) – Аллох назар килган, Аллохнинг назари тушган бола.
НАЗИРА (а.) – авлиёлар, ешонларга назир килинган, багишланган киз.
НАЗИФА (а.) – покиза.
НАЗОКАТ (а.) – нозиклик, нозик табиатли, нозанин сулув киз.
НАЗРУЛЛОХ (а.) – Аллохга назр килннган, багишланган бола.
НАМОЗ (ф.т.) – намоз вакгида тугилган бола.
НАРГИЗ (а.) – наргисдек нафосатли, нозик, гузал киз.
НАРИМОН (а-ф.т.) – жасур, куркмас, куч-кудратлн.
НАСИБА (а.) -ризки бугун, насибали киз булсин.
НАСИМ (а.) – тонг пайти зсадшан шабададек юмшок кунгилли, мулойим табнатли, ёкимли бола.
НАСИМА (а.) – тонг шамолидек ёкнмли, хузурбакхш, мулойим табиатли, юмшок кунгил, покиза, нафосатлв
НАСРИДДИН (а.) – диннинг ёрдами, кумага.
НЕМАТ (а.) – ризки бутун, насибаси тукис булсин.
НЕМАТУЛЛОХ (а.) – Аллохвинг сакховати, мархамати, Аллохшнг немати.
НИГИНА (ф.т.) – узук, кимматбахо узукдек бебахо, азиз, гузал киз.
НИГОРА (ф.т.) – чиройли юзли, зебо, тенгсиз хусн сохибаси.
НИЗОМ (а.) – тартиб-интизомли,одоб-ахлокли бола булсин.
НИЗОМИДДИН (а.) – диний илмларни, тартиб-коидаларни мукаммал билувчи, дин ривожига хисса кушувчи.
НИЛУФАР (хинд.) – нилуфардек нафосатли, нозик ва зебо киз.
НИСХОН (ф.т.) – бола тугилганда унинг баданида бирон хил белги булса ёки отасидан нишона булсин деган манода ушбу исм куйилади.
НОДИР (а.) – ноёб, кимматбахо, кадрли бола.
НОДИРА (а.) – тенгсиз, бебахо, беназир, бекиёс гузаллик сохибаси.
НОРБОЙ (ф.т-узб.) кизил холли бола улгайиб бой-бадавлат булсин.
НОРМУРОД (ф.т-а.) – кизил кхолли бола орзу муродларимизга ериштирди ёки кизил холли бола сог-омон улгайиб истагига, муродига етсин.
НОРМУХАММАД (ф.т.-а.) – кизил кхолли болани Мухаммад (с.а.в.) окхиратда шафоат килсинлар.
НОРМУМИН (ф.т-а.) – кизил кхолли бола, аклли, доно, мумин-кобил булсин.
НОРОЙ (ф.т-узб.) – кизил кхол билан тугилган, ойдек зебо, куркам киз.
НОРТОЖИ (ф.т.) – кизил кхолли бола.
НОРКхОЛ (ф.т.) – баданида кизил кхол билан тугилган киз.
НОРКОБИЛ (ф.т-а.) кизил кхол билан тугилган бола, улгайиб кобил булсин.
НОСИР (а.) – ёрдам берувчи, голиб.
НУРББК (а-узб.) – беклар авлодига мансуб булган толеи нурли, икболи порлок бола.
НУРЖАМОЛ (а.) -нур юзли, чиройли, гузал киз.
НУРИДДИН (а.) – диннинг нури, зиёси, машали.
НУРУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг нури, зиёси, ёгдуси.
НУСРАТ (а.) – ёрдам берувчи, кумак берувчи, голиб.
НУСРАТУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг кумаги, муруввати.


О

ОБИД (а.) – Аллохга сигинувчи, Унга ибодат килувчи.
ОБИДА (а.) – Аллохга ибодат килувчи, такводор киз.
ОБОД (ф.т.) – хаёти обод, серфайз, насибаси бутун булсин.
ОДИЛ (а.) – адолатли, хакгуй.
ОДИНА (ф.т.) – хосиятли булган, муборак кун хисоблашан жума кунида тугилган бола.
ОЗОД (ф.т.) – озод, хур, еркин.
ОЗОДА (ф.т.) – хур, еркин, покиза киз.
ОЗОДБЕК (ф.т-узб.) – беклар авлодига мансуб булган хур, еркин, саодатманд бола.
ОЙГУЛ (узб-ф.т.) – ойдек чиройли, сулув, гулдек чиройли киз.
ОЙДИН (узб.) – ойдин, ёруг кечада тугилган киз ёки кхаёти нурли, икболи порлок, чароюн булсин.
ОЙЖАМОЛ (узб-а.) – ойдек гузал хусн сохибаси, ой юзли зебо киз.
ОЙНИСА (узб-а.) – аёлларнинг ойдек сулуви, зебоси.
ОЙСХА (а.) – бархаёт яшовчи.
ОЛИМ (а.) – илм сохиби.
ОЛИМА (а.) – илмли, билимдон киз.
ОЛИЯ (а.) – олий, улуг, юксак мартабали.
ОЛЛОЁР (а-ф.т.) – Аллох ёр, мададкор булсин, хамиша хамдам, хамрох булсин, куллаб уз панохида асрасин.
ОМОН (а.) – усиб, улгайиб сог-омон булсин.
ОМОНУЛЛОХ (а.) -Аллохнинг узи кхар кандай хавф-хатар ва офатларддн омон саклайдиган бола.
ОРЗИГУЛ (ф.т.) – орзу килиб эртпилган гулдек сулув, дилрабо киз.
ОРЗУ (ф.кх.) – ота-онасини орзусига эриштирган, максадига етказган ёки орзикиб кутилган бола.
ОРИФ (а.) – марифатли, билимли, аклли, Аллохни таниган художуй, такводор.
ОРТИК (узб.) – баданида бирор ортикча азо билан тугилган бола.
ОТАБЕК (узб.) – бекларнинг бошлиги, сардори.
ОКИЛ (а.) – аклли, доно, зукко.
ОКИЛА (а.) – аклли, зукко, доно киз.


П

ПАНЖИ (ф.т.) – одатда оиладаги бешинчи болага ушбу ном куйилади. Панж-беш маносини англатади.
ПАРДА (ф.т.) – парда билан тугилган бола.
ПУЛАТ (ф.т.) – пулатдан кучли, иродали, мустахкам булиб улгайсин.


Р

РАВСХАН (ф.т.) – нурли, ёруг, чарогон ёки икболи порлок бола булсин.
РАЖАБ (а.) – Ражаб ойида, яни хижрий йилнинг еттинчи ойида тугилган бола.
РАМАЗОН (а.) – кутлуг, муборак ой хисобланмиш камарий йилнинг 9 ойида тугилган бола.
РАМЗИДДИН (а.) – диннинг рамзи, тимсоли.
РАСУЛ (а.) -Аллохнинг елчиси.
РАНО (а.) – раногуддек сулув, чиройли, пурлатофат киз.
РАХМАТ (а.) – мехрибон, рахмдил, шафкатли.
РАХМАТУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг рахмати, муруввати, мархамати билан дунёга келтан бола.
РИЗО (а.) – розилик.
РОБИЯ (а.) – оиладаги туртинчи фарзанд.
РОЗИЯ (а.) – розилик, мамнунлик, шукроналик бахш этган, суюкли, ёкимтой, дилкаш киз.
РОХАТ (а.) тинч-омон, рохатда, хузур-халоватда яшасин.
РУСЛАН (ф.т.) – арслон, куркмас, жасур, кудратли, довюрак.
РУСТАМ (пахл.) – куч-кудратли, ботир, енгалмас, довюрак жасур, матонатли.
РУКхСХОНА (ф.т.) – чиройли, гузал юзли, куркам, сулув
РУЗИ (ф.т.) – ризки бутун, насибали, бахт-саодатли булсин.
РУЗИМУРОД (ф.т-а.) – ризк-насибали бола улгайиб мурод-максадига етсин.
РУЗИМУХАММАД (ф-т-а.) – ризкли, насибали болани Мухаммад (с.а.в.) охиратда шафоат килсинлар.
РУЗИКхОЛ (ф.т.) – ризкли, насибали, кхол билан тугилган киз,


С

САДОКАТ (а.) – содик, садокатли, вафодор.
САДРИДДИН (а.) – диннинг баланд мартабали, юкори мавкега ега рахнамоси, диншшг улуг намояндаси.
САИД (а.) – бакхт саодатли.
САИДА (а.) – омадли, бакхтли, саодатли.
САЙИД (а.) – ега, бошлик, рахнамо, аслзода, олийнасаб.
САЙИДА (а.) – олийнасаб сайидлар авлодига мансуб киз.
САЙИДБЕК (а.) – аёлзода, олийнасаб беклар авлодидан булган бола.
САЙИДМУРОД (а.) – олий насаб, аслзода, сайидлар авлодига мансуб бола. Улгайиб мурод-максадига етсин.
САЙФИДДИН (а.) – диннинг киличи.
САЙФУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг киличи.
САЛИМ (а.) – соглом, согу саломат.
САЛОМАТ (а.) – омон-есонлик, согу саломатлик.
САМАНДАР (а.) – ут ичида яшовчи, утдан пайдо буладиган жонзот, улмас, мустахкам иродали.
САНАМ (а.) – мажусийлар илохи, мабудаси; зебо, суюкли киз.
САОДАТ (а.) – бахтли, саодатли, икболи порлок киз.
САРВАР (а.) – йулбошчи, рахнамо.
САРВИНОЗ (ф.т.) – кадди-комати тикка усувчи, сарв дарахтидек келишган ва нозик киз.
САРДОР (ф.т.) – рахнамо, етакчи, йулбошчи, бошлик.
САФАР (а.) – Сафар ойида ёки сафар вактида дунёга келган бола.
САФАРАЛИ (а.) – Сафар ойида ёки сафар пайтида тугилган бола Алидек куч-кудрат, акл-заковат егаси булсин.
САФАРГУЛ (а-ф.т.) – Сафар ойида ёки сафар пайтида дунёга келган гулдек куркам, зебо киз.
САДУЛЛОХ (а.) – Аллох ато етган бахт-саодат ёки Аллохнинг икболи порлок, бахту саодатли бавдаси.
СЕВАР (узб.) – севимли, ёкимли фарзанд.
СИРОЖ (а.).- машал.
СИРОЖИДДИН (а.) – диннинг нури, машали.
СОАТ (а.) – кхосиятли, бакхтли соатда тугилган бола.
СОБИР (а.) -;чидамли, сабру токатли, иродаси мустахкам бола.
СОБИТ (а.) – мустахкам, чидамли, келишган, чиройли бола.
СОДИК (а.) – садокатли, вафодор.
СОЖИДА (а.) – сажда килувчи, Аллохга сигинувчи мусулмон киз.
СОЛИХ (а.) – покиза, пок, солих амаллар килувчи.
СОХИБ (а.) – хужайин, ега, дуст, хамдам.
СУЛТОН (а.) – подшох, хукмдор, юксак мартаба, обру-етибор егаси булсин.
СУЛТОНАЛИ (а.) – юксак обру-етибор, мартаба егаси булсин еки ушбу бола Алидек куч-кудрат, юксак аклу заковат егаси булсин.
СУЛТОНМУРОД (а.) – юксак мавкели, мартабалар, обру-етибор сохиби булиб етишсин, орзу-муродига еришсин.
СУЛТОНОЙ (а-узб.) – олий мартаба, мавкели, обру, етибор сохибаси булган ойдек гузал, зебо киз.
СУРАЙЁ (а.) – юзи Сурайё юлдузидек нурли, ёруг, гузал киз, икболи Сурайё юлдузидек порлок булсин.


Т

ТАБАССУМ (а.) – хаёти шодликка, кувончга тулик булсин ёки кулиб, жилмайиб турувчи, чехрасидан табассум аримайдиган киз.
ТАЛАТ (а.) – юз куриниши чиройли, гузал бола.
ТЕМИР (узб.) – темирдек мустахкам иродали булсин.
ТЕСХА (узб.) – тешадек уткир, кескир булсин, мустахкам булсин еки киндиш теша билан кесилган бола.
ТИЛОВМУРОД (узб-а.) – тилаб олинган, худодан сураб олинган бола улгайиб мурод-максадига етсин.
ТОЖИДДИН (ф.т-а.) – дшнинг тожи, диннинг юксак билимдони, улуг намояндаси.
ТОЖИМУРОД (ф.т-а.) – кхол билан тугилган бола улгайиб мурод-максадига етсин ёки холли бола орзу-муродимизга ериштирди.
ТОЖИНИСО (ф.т-а.) – аёлларнинг тожи, улуги, этиборга сазовори ва енг гузали.
ТОЛИБ (а.) – талаб килувчи, илм изловчи.
ТОСХМУРОД (узб-а.) – тошдек махкам, мустахкам иродали бола улгайиб мурод-максадига етсин.
ТОСХПУЛАТ (узб-ф.т) – тош ва пулатдек мустахкам бола, узок умр курсин.
ТОХИР (а.) – покиза, бегунох.
ТУРСУН (узб.) – нобуд булмасин, согу саломат уссин, омон колсин, яшаб кетсин.
ТУРГУН (узб.) – туриб колсин, нобуд булмасин, умри узок булсин.
ТУЛКИН (узб.) – яйраб, шоду кхуррам булиб, завку шавкка тулиб юрсин.
ТУРА (узб.) – юкори маргаба, мавке егаси, аслзода.


У

УБАЙДУЛЛОХ (а.)- Аллохнинг кичик кули.
УЛДОНА (узб-ф.т.) – ушбу доно, зукко, аклли, фахм-фаросатли киздан кейинги фарзанд угил булсин.
УЛУРБЕК (узб.) – улуг, куч-кудратлн, хукмдор ёки бекларнинг улуг, буюк сардори, бошлиги.
УМАР (а.) – мангу бархаёт яшовчи.
УМИД (ф.т.) – умид билан кутилган ёки яшаб кетишига умид килинган бола.
УМИДА (ф.т.) – орзу-умид билан кутилган ёки яшаб кетишига умид килинган киз
УМИДУЛЛОХ (ф.т.-а.) – Аллох етказган орзу-умид.
УСМОН (а.) – синикчи, даволовчи, табиб.
УЧКУН (Узб.) – хаёти ёруг, нурли, толеи порлок буясин.


Ф

ФАЗИЛАТ (а.) – якхши кхислатли.
ФАЗЛИДДИН (а.) – диннинг фазли, камоли.
ФАЙЗУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг мархамати ёки Аллокхнинг ризку насибали, омадли бандаси.
ФАРАНГИЗ (ф.т) – нур таратувчи, шула сочувчи гузал киз.
ФАРИД (а.) – якка, ягона.
ФАРИДА (а.) – якка, ягона, тенгсиз киз.
ФАРМОН (ф.т.) – буйрук, Аллохнинг фармони, амри билан дунёга келган бола.
ФАРОРАТ (а.) – хузур-кхаловат, рохат-фарогатда яшасин.
ФАРРУКх (ф.т.) – юзидан нур ёгалувчи, очик чехрали, чиройли, куркам.
ФАКхРИДДИН (а.) – диннинг фахри, гурури.
ФЕРУЗ (ф.т.) – енгилмас, юлиб.
ФЕРУЗА (ф.т.) – голиб, икболи баланд зебо киз.
ФИРУЗ (ф.т.) – саодатли, икболи порлок ёки енгилмас, голиб,
ФИРУЗА (ф.т.) – саодатли ёки фирузадек бебахо, кимматли, гузал, зебо киз ёки нурли, юзидан нур таралувчи.
ФОЗИЛ (а.) – билимдон, доно, зукко.
ФОЗИЛА (а.) – билимли, зукко киз.


Кх

КхАЙРИДДИН (а.) – диннинг кхайру саховати ёки кхайру саховатпеша, химматли дин намояндаси.
ХАЙРУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг кхайру саховати, муруввати, Аллохнинг тухфаси.
ХАЛИЛ (а.) – севимли, азиз дуст.
ХОЛБЕК (ф.т-узб.) – беклар авлодидан булган холли бола.
ХОЛБЕКА (ф.т-узб.) – беклар авлодидан бултан холли киз.
ХОЛБИБИ (ф.т-узб.) – юкори мавкега эга, баланд мартабали холли киз.
ХОЛБОЙ (ф.т-узб.) – хол билан тушлган бола вояга етиб, улгайиб давлатманд, бой булснн.
ХОЛДОР (ф.т.) – кхол билан тугилган холли бола.
ХОЛМИРЗА (ф-т.) – холли бола, билимдон, доно, укимишли,саводхон булиб етишсин.
ХОЛМУРОД (ф.т-а.) – холли булиб тугилган бола, усиб орзу-муродига етишсин.
ХОЛМУХАММАД (ф.т-а.) – холли булиб тугилган болани Мухаммад (с.а.в.) охиратда шафоат килсинлар.
ХОЛМУМИН (ф.т-а.) – холли бушб тугилган бола мумин-кобил булсин.
ХОЛТОЖИ (ф.т.) – баданида холи ва тожи мавжуд булган бола.
ХОНДАМИР (узб-ф.т.) – бу исм, олимларнинг такидлашича, аслида, “хованд амир” булиб, унинг маноси худо амр етувчи хукмдордир ёки худонинг назари тушган, худонинг йулидан тугри юрувчи, Унинг олкишига сазовор булган хукмрон.
ХОНЗОДА (узб-ф.т.) – хон ёки асилзодалар авлодидан булган киз.
ХОСИЯТ (а,) – яхши хислат ва фазилатлар сокхибаси булсин ёки омадли ёки кхосиятли кунда тугилган фарзанд.
ХУДОЙБЕРДИ (ф.т-узб.) – худо берди, Аллох ато етди. Аллохнинг мархамати, тухфаси булган бола.
ХУДОЙНАЗАР (ф.т-а.) – худонинг назари тушган бола.
ХУМОР (а.) – купдан интиклик билан орзикиб кутилган бола.
ХУРРАМ (ф.т.) – шод, бахтиёр, хурсанд, бахтли булсин ёки кувончли кунда тугилган бола.
ХУРСАНД (ф.т.) – шоду хуррам, бахтиёр булиб юрсин ёки кувончли кунда тугилган бола.
ХУРСХИД (ф.т.) — куёш бенихоят чиройли, хушсурат ёки икболи куёшдек порлок булсин.
ХУРСХИДА (ф.т.) – куёшдек хусну жамол сохибаси булган гузал, сулув, латофатли киз ёки икболи куёшдек порлок булсин.


Ч

ЧАРОС (узб.) – кузлари чаросдек фусункор, жозибаля, чиройли киз ёки коп-кора кузлари катта киз.
ЧОРИ (ф.т.) – оиладаги туртинчи угил.


СХ

ШАБНАМ (ф.т.) – шудрингдек бегубор, покиза киз.
ШАВКАТ (а.) – шон-шухрат, куч-кудратли бола булсин.
ШАМСИДСИН (а.) – диннинг куёши.
ШАМСИЯ (а.) – куёшдек порловчи чарогон киз, чиройли киз.
ШАМСУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг нури, ёгдуси ёки Аллохнинг куёвдек порлок чехрали, чиройли бандаси.
ШАРБАТ (а.) – ёкимли, ширин, суюкли киз.
ШАРИФ (а.) – шарафли, мукаддас, азиз.
ШАРИФА (а.) – азиз, кадрли, шарафли киз.
ШАФИКА (а.) – шафкатли, мехру мурувватли, окибатли киз.
СШАХБОЗ (ф.т.) – лочин, чаккон, шиддаткор, шижоатли, довюрак, кудратли булсин.
ШАХИНА (ф.т.) – довюрак, мард, жасур, куркмас киз.
ШАХЛО (а.) – катта, кора кузли, гузал киз.
ШАХНОЗ (ф.т.) – шохлар, асилзодалар авлодига мансуб нозли, нозик ва зебо, гузал киз.
ШАХОБИДДИН (а.) – диннинг ёркин, нурли юлдузи.
ШАХОДАТ (а.) – гувохлик берувчи.
ШЕРАЛИ (ф.т-а.) – шердек довюрак, куркмас, жасур, Алидек куч-кудрат, акл-идрок егаси булсин.
ШЕРБОИ (ф.т-узб.). – шердек довюрак, жасур, баходир бола улгайиб бой-бадавлат булсин.
ШЕРЗОД (ф.т.) – шернинг боласи; шердек довюрак, куркмас ботирлар авлодидан булган бола.
ШЕРМУРОД (ф.т-а.) – шердек куркмас, жасур, довюрак бола мурод-максадига етсин.
ШЕРМУХАММАД (ф.т-а.) – шердек довюрак, жасур, баходир болани Мухаммад (с.а.в.) окхиратда шафоат килсинлар.
ШЕРКхОН (ф.т.-узб.) – кхон, асилзодалар авлодига мансуб, шердек довюрак, жасур, баходир бола ёки шерларнинг шери, хукмдори, яни шердек довюрак баходирларнинг сардори.
ШЕРКОБИЛ (ф.т-а.) – шердек довюрак, жасур, баходир бола доно, акшш, кобил булиб уссин.
ШЕРКУЛ (ф.т-узб.) – Аллохнинг шердек жасур, довюрак бандаси.
ШИРИН (ф.т.) – ёкимли, азиз, суюкли, ширин бола.
ШОБЕРДИ (ф.т-узб.) – Аллохнинг мархамати билан дунёга келган бола улгайиб улуг мартабалар сохиби булсин.
ШОДИ (ф.т.) – шодлик, кувонч, бакхтиёрлик.
ШОДИБЕК (ф.т-узб.) – беклар авлодидан булган шоду кхуррам, кувнок, бакхтиёр бола.
ШОДИГУЛ (ф.т.) – шоду кхандон, бакхтиёр, кувнок ва гулдек зебо киз.
ШОДИЁР (ф.т.) – шоду кхуррамлик, кувонч, бахтиёрлик хамиша хамрохи булсин ёки бизга шодликни ёр етган ёхуд кувончли кунда тугилган бола.
ШОДИМУРОД (ф.т-а.) – шод, хуррам, бахтиёр бола улгайиб мурод-максадига етсин ёки шоду-хуррамлик, кувонч-бахтиёрлик келтирган бола муродимизга етказди.
ШОДИМУХАММДД (ф.т-а.) – шоду хуррам бакхтиёр болани Мухаммад (с.а.в.) окхиратда шафоат килсинлар.
ШОДИЯ (ф.т.) – шод, кхуррам, кувнок, бакхтиёр ёки кувончли кунда турилган киз.
ШОДМОН (ф.т.) – шод, бакхтиёр, кувнок ёки хаёти шодликка тулик булсин ехуд кувончли, шодмон кунда тугилган бола.
ШОИР (а.) – шоир, сузга чечан, хозиржавоб, ширинсуз, нотик булсин.
ШОИРА (а.) – шоира булсин, сузга чечан, ширинсукхан, нотика киз булсин.
ШОЙИСТА (ф.т.) – хурмат-ехтиромга лойик, езоз-етиборга муносиб киз.
ШОКИР (а.) – шукур килувчи, Аллохга шукур килувчи бола булсин ёки бизга фарзанд бергани учун Аллохга шукр.
ШОХИДА (а.) – сулув, гузал, зебо киз.
ШОХИМАРДОН (ф.т.) – мард, баходирлар шохи.
ШОХРУХ (ф.т.) – юзида шохлик аломатлари зохир булган келишган, зебо бола.
ШОХСАНАМ (ф.т-а.) – гузаллар, сулувлар шохи, зеболикда беназир, бекиёс киз.
ШУКУР (а.) – каноат, сабру токат килувчи, рози, миннатдор.
ШУКРУЛЛОХ (а.) – бизга фарзанд ато килганлиги учун Аллохга бехад хамду санолар, шукроналар булсин.
ШУХРАТ (а.) – довруг, обру, шон, ифтикхор.


Е

ЭЛБЕК (узб.) – улгайиб елнинг бега, сардори, йулбошчиси булсин.
ЭЛДОР (узб-ф.т.) – улгайиб юкори мартабалар егаси, елнинг йулбошчиси, рахнамоси, хукмдори булсин.
ЭЛМУРОД (узб-а-.)- ел орзу килган фарзанд булсин, елини орзу-муродига ериштирсин.
ЭРАЛИ (узб-а.) – жасур, дойюрак, мард бола Алидек куч-кудрат, акл-заковатли булсин.
ЭРГАШ (узб.) – ака ва опаларига ергашиб юрсин.
ЭРКИН (узб-) – еркин, озод, хур бола.
ЭСОН (узб.) – сог-саломат, омон-есон уссин.
ЭШБЕК (узб.) – беклар наслидан булган бола улгайиб, ака-укаларига хамдам, еш, хамнафас булсин.
ЭСХБУРИ (узб.) – бури хамрохи, йулдоши булиб, унн ёмон кучлардан, ёвуз рухлардан химоя килсин, асрасин.
ЭШДАБЛАТ (узб-а.) – мол-дунё, давлатга еришиб, бой-бадавлат булсин, ризки бутун булиб, бакхтли, тотув хаёт кечирсин.
ЭШМУРОД (узб.-а.) – орзу кдяинган хамрох ёки орзусига хамрох булиб, мурод-максадига етсин.
ЭШКОБИЛ (узб.) – одобли, ес-хушли, кобил бола, ака- укаларига йулдош, хамдам, еш булсин.
ЕЗОЗ (а.) – етиборга, хурмат-эхтиромга сазовор булган кадрли, кимматли, суюкли бола.
ЕХСОН (а.) – совга, тухфа.


Ю

ЮЛДУЗ (узб.) – юлдуздек ёруг юзли, чиройли, гузал киз.
ЮНУС (кад.ях.) – каптар.
ЮСУФ (кад.ях.) – ортган, купайган хусн маносида.


Я

ЯЙРА (узб.) – яйраб-яшнаб уссин, хаёти кувончга тулик булсин.
ЯШАР (узб.) – яшаб кетсин.


У

УКТАМ (узб.) – кучли, кудратли, довюрак, жасур, викорли.
УЛМАС (узб.) – улмасин, умри узок булсин.
УЛМАСОЙ (узб.) – улмасин, яшаб кетсин, умри узок булсин деб умид, ният килинган ойдек гузал, зебо киз.
УРАЛ (узб.) — тугилганда киндигига уралиб тушган ёки жингалак сочли бола.
УРОК (узб.) – урокдек уткир, кескир булсин ёки киндиги урок билан кесилган бола.
УТКИР (узб.) – уткнр, уткир аклу заковат сохиби, доно бола булсин.
УТКИРБЕК (узб.) – беклар авлодига мансуб булган уткир аклу заковат сохиби, билимли, доно бола.
УГИЛОЙ (узб.) – шу ойдек гузал киздан кейинги тугилажак фарзанд угил булсин.
УРИЛСХОД (узб-ф.т.) – ушбу кувнок, бахтиёр, шодон киздан кейин тугиладиган бола угил булсин.


К

КАЛДИРГОЧ (узб.) – калдиргочнинг канотидек нозик, ингичка кошли, сулув, гузал киз.
КАМБАР (а.) – тургай.
КАХРАМОН (ф.т.) – довюрак, жасур, кудратли, куркмас.
КИЛИЧ (узб.) – киндиги килич билан кесилган бола ёки киличдай кескир, уткир, мустахкам булсин.
КУДРАТ (а.) – кучли, кудратли.
КУДРАТУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг кудрати билан дунёга келган бола ёки Аллохнинг кудратли, кучли бандаси булсин.
КУНДУЗ (узб.) – кундуздек чиройли, зебо киз.
КУНДУЗОЙ (узб.) – кундуздек гузал, ойдек сулув, зебо киз.
КУРБОН (а.) – Курбон ойида тугилган бола.
КУРБОНАЛИ (а.) – Курбон ойида дунёга келган бола Алидек куч-кудрат, акл-заковатли булсин.
КУРБОННАЗАР (а.) – Курбон ойида тугилган, Кхудонинг назари тушган бола.
КУРБОНОЙ (а.-узб.) – Курбон ойида тугилган ойдек гузал, сулув киз.
КУТБИДДИН (а.) – диннинг асоси, таянчи.
КУТЛИ (узб.) – бакхтли, саодатманд, икболи порлок.
КУТЛИБЕКА (узб.) – бакхтли,саодатли, икболи порлок олийнасаб киз.
КУЛДОШ (узб.) – кумакчи, дуст, хамдам.
КУЧКОР (узб.) – мояги, еркаклик тукхуми катта булиб тугилган ёки пешонаси дунг ёкхуд кучкордек кучли бола.
КУСХОК (узб.) – баданида кушимча азо билан тугилган бола.


Г

ГАЙРАТ (а.) – серхаракат, шижоатли, толмас, гайратли бола булсин.
ГИЁС (а.) – кумак, ердам, мадад.
ГИЁСИДДИН (а.) – диннинг мадади, кумаги, ёрдами.
ГОЛИБ (а.) – зафар козонувчи, енгилмас, юлиб.
ГУЛОМ (а.) – ёш кхизматкор кул.


Х

ХАБИБ (а.) – суюкли дуст, кадрдон, гамхур.
ХАБИБА (а.) – севимли, мехрибон, кадрли киз.
ХАБИБУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг суюкли дусти.
ХАЙДАР (а.) – арслон, куркмас, жасур, кучли, кудратли бола булсин.
ХАЙИТ (а.) – хайит байрами кунларида тугилган бола.
ХАЙИТАЛИ (а.) – хайит байрами кунларида дунёга келган бола Али каби зур инсон булиб етишсин.
ХАЙИТГУЛ (а-ф.т) – хайит кунида тугилган, гулдек чиройли, зебо киз.
ХАЙИТМУРОД (а.) – хайит кунида фарзандли булиб, орзумизга еришдик ёки хайит кунида тугилган бола мурод-максадига етсин.
ХАЛИМА (а.) – рахмдил, шафкатли, мулойим табиатли, беозор, суюкли киз.
ХАМДАМ (ф.т.) – содик дуст, урток, ака-укаларига, отасига хамдам, мададкор, еш булсин.
ХАМИД (а.) – Аллох таолога хамду сано айтувчи.ХАМИДА (а.) – Аллохга шукур килувчи, хамду сано айтувчи ёки мактовга сазовор киз.Х
АМИДУЛЛОХ (а.) – Аллохнинг мактовига сазовор, ало бандаси.
ХАМРО(Х) (ф.т.) – хамдам, шерик.ХАСАН (а.) – чиройли, ало, гузал.
ХАСАНАЛИ (а.) – чиройли, куркам бола Алига укхшаган якхши одам булсин.
ХАСАНХУЖА (а-ф.т.) – хужалар авлодига мансуб чиройли, куркам бола.
ХОЖИ (а.) -мукаддас хаж зиёратида булган зиёратчи.
ХОЖИМУРОД (а.) – хожи ериштирган орзу-мурод ёки улгайиб хожи булсин, мурод-максадига етсин.
ХОТАМ (а.) – олийхиммат, саховатпеша бола.
ХУЛКАР (узб.) – Сурайё юлдузидек ёруг юзли, чиройли гузал киз ёки икболи сурайё юлдузидек порлок булсин.
ХУМОЮН (ф.т.) – муборак, кутлуг.


КИСКАРТМАЛАР:

(с.а.в.) — Соллаллоху алайхи васаллам
а. — арабча
муг. — мугилча
пахл.- пахлавийча
узб. — узбекча
хинд. — хиндча
ф.т. — форс-тожик
юн. — юнонча
ях. — яхудийча
кад. ях. — кадимий яхудийча


исмлар, исмлар маноси, исмлар китоби, исмлар кизлар, исломий исмлар, исмлар, исмлар маноси, исломий исмлар, исмлар угил, исмлар китоби, узбекча исмлар, исмлар угил, исмлар руйхати.

Хаккимизда Barno Mir

Яна маълумот

1

Кушлар хакида кизикарли малумотлар

Кушлар бизни ураб олган. Дунёда улар булмаган мамлакат йук. Биз улар хакида тез -тез уйламаймиз, …