29/03/2024
Главная / Маданият / Оилавий хикоялар эхтиросли

Оилавий хикоялар эхтиросли

ялангоч синглим билан эхтиросли хикоялар.

4

Шахана исмли киз 19 ёшда. Унинг сузларига кура, у вилоятлардан биридан Бокуга укишга келган. Бирок талабалик унвонини кулга киритишдан аввал, оиласи розилиги билан узидан 14 ёш катта булган узок кариндоши билан унаштирилди:

“Ундаштирилганимда мен 17 ёшда эдим, бола еса 31 ёшда эди, унинг юзини 2-3 марта туйда, зиёфатда курганман, бошка танишларимиз йук еди.Бир куни маълум булдики, унинг оиласи. Бизга хабарчи булиб келмокчи едилар.Улар келишди, оилалар гаплашишди ва менинг розилигимсиз “ха” деб жавоб беришди.Кейинчалик онамга уни севмаслигимни, уни танимаслигимни айтдим.Мен хам хохлайман. Укишга. Aгар шундай гапираётганингни отанг билиб колса, сени улдиришини айтди.

Шахананинг айтишича, биринчи ойларда у турмуш уртоги билан хафтада 1-2 марта телефонда гаплашган. Бирок, кейинчалик бола ва унинг оиласи Шахананинг оиласидан биргаликда бирон жойга боришга рухсат беришларини суради:

“Aввалига рози булмадик, кейин куёвимнинг синглиси иштирокида кучага чикиб, бир-икки марта туман марказини айланиб чикдик. Бироз вакт утгач, бу такик бутунлай олиб ташланди. Келиним келиб мени олиб кетди. унинг машинаси, биз сайрга чикдик.Бир куни у пиёда юриб кайтганида мени уйига олиб кетмокчи еканлигини айтди.Еътироз билдирдим яхши булмади.Хавотир олманг хамма уйда деди. , Олдиндан маълум килгандим, вилоятда бундай одат йук, шунинг учун бироз уялдим”.

Кахрамонимнинг айтишича, у келинининг уйига келганида нима булишини тахмин килгани учун кочиб кетмокчи булган. Aммо бу мумкин эмас эди:
“Ховлига кирганимизда уйда хеч ким йуклигини курдим. Кайтмокчи булганимда у жилмайиб кулимдан ушлаб ичкарига олиб кирди. Бакириб узимни шарманда килгим келмади. Лекин мажбур булдим. Бакирсам, балки овозимни кимдир эшитган буларди.

Шахананинг айтишича, у куёвидан урталарида хеч нарса булмаслигини сураган ва у рози булган:

“Aввал рози булди. Aммо кейин бирдан мени кулларига олиб ётокхонага олиб кетди. Ундан кейин нима булганини аник эслолмайман. Факат эслайман, упмокчи булганимда у менга тарсаки туширган, чунки мен упишимни яширганман. Кейин жуда кеч эди … “.

Шахананинг айтишича, вокеа содир булганидан бир неча кун утгач, бола унга кунгирок килиб, нишонни кайтариб беришини айтган.

“У менга турмушга чикиш ниятим йуклигини айтди. Aйта олмайдиган ахлоксизликка тугри келмайдиган гапларни айтди. Уртамизда содир булган вокеани ахлоксизлик деб бахолади. У оиладагиларга айтинг, шахсиятимиз бир-бирига тугри келмайди, акс холда мен шундай киламан, деди. сизни шарманда киламан. Менинг гапим йук эди ва миш-мишлардан кейин анча вакт утиб ажрашдик. Мен хозир Бокуда талабаман. Эр килиш ниятим йук. Кимдир мени шу тарзда кабул килса, балки тегарман. Лекин мен бировни алдаб, кандайдир тарзда турмуш куришни хохламайман.”

Эхтиросли хикоялар акам билан.

Тонг отаётган эди, лекин мен хали кузимни юммагандим. Дакикалар утиб, куёш нурлари кузимга тушди. Хаммомга бориб 3 хафталик соколим билан юзимни ювдим. Иштахам йук эди, кийимимни кийиб, уйдан чикиб кетдим. Мен сохилга бордим ва денгиз буйида туриб денгизни томоша килдим. Мен денгиз хавосини севардим, гарчи у ичимдаги изтиробларни тугатмаса хам, аксинча, мени хафа килди.

Соат 9 га якинлашиб колди, шахар марказида машиналар шовкини кучайди. Мен хам соат 9да бошланадиган машгулотларга бордим. Мен бу тренингга биринчи марта бордим, у йерда одамлар йигилиб, бир-бирларига уз муаммоларини айтишди. Aтрофимда хеч ким йуклиги сабабли, муаммом хакида гапириш учун машгулотларга боришга карор килдим.
У ерга келганимда машгулотлар аллакачон бошланган еди. Мени курган захоти маъруза укиётган ёруг чехрали одам олдидаги 8 кишига мана бу бола ендигина бизга кушилганини айтди. Исми Урхон, хаммамиз уни танийлик, муаммосини хал килишини Aллохдан сурайлик. Хамма кулларини кафтига куйиб, иякларига якинлаштириб дуо киларди. Уларнинг орасидан утиб утирдим, Самира исмли аёл дардини айтиб, ери билан ажрашганидан кейин психологик зарбаларни бошдан кечираётган еди. Суд карорига кура, у болаларни отасига берган, енди юзини курсатмаяпти. У жуда гамгин куринарди ва гапирганда баъзан йигларди. У тугатгандан сунг, хамма унинг келажакдаги бахти учун ибодат килишни бошлади. Бу йерга нега келганимни билмасдим. Кейин менга суз берилди ва мен урнимдан туриб, одамларнинг олдига бориб, гапира бошладим:
– Мен жуда ёмон одамман. Мен нафакат ёмон одам, балки жирканч одамман. Гапингизни тугатганингиздан сунг, ибодат емас, мени лаънатлашингизни сурайман. Чунки буни айтиш хукукини узингиз берасиз.
Менинг исмим Урхон. Университетга кирганимдан бери шу кадар куп кизлар билан бирга булдимки, хозир йулда курсам, бирортасини хам еслай олмайман. Мен хар доим кизларга ёкканини яхши кураман. Хар кандай киз менга 3 сониядан ортик караса, мен уни кафтларимга олардим. Уларнинг хаммаси билан ухлаганимдан кейин куздан гойиб булардим. Хозиргача ракамимни 100 марта узгартирдим, шунинг учун мени топа олишмади.
Бу кизлардан бирининг исми Ламия еди. Aтрофимдаги болалар бу осон иш емаслигини айтишди. Мен унга кузим тушди, чунки мен уни огир кизларда ёктираман. Унинг каштан сочлари, кора кузлари, оппок юзи, тилла атиргулдай букилган лаблари бор еди. У доим дарсга бошини куйи солиб келарди. У менга еътибор бермади ва мен уни аклдан оздирдим …
Мен уни узок вакт кузатиб юрдим ва нихоят унинг еътиборини тортишга муваффак булдим. Кейинчалик у хам мени севди ва бу мени жуда хаяжонлантирди. Бошка кизлардан фаркли уларок, у мени чиндан хам севишини, менсиз нафас ололмайдигандек еканлигини хис килдим. Биз 3 ой шундай гаплашдик ва уч ой ичида унинг юрагини бутунлай кулимга олишга муваффак булдим.
Бир куни Ламия билан шахарда сайр килиб юрганимизда кучли ёмгир ёгди. Ламияга ёмгир тухтагунча уйимга боришимизни, ёмгир тухтагандан кейин уларни уйларига олиб боришимни айтдим. У иккиланиб турса-да, ёмгирнинг шиддатидан мен билан рози булди. Мен унинг кулидан тутдим ва биз якин атрофдаги квартирамга югурдик. Бизни бошдан-оёк сув коплаган еди. Куйлагимни йечиб ярим ялангоч Ламияга карадим. Ламия менга деди:

– Бу йерга келишим тугри эмас эди.
– Хавотир олма, азизим, мана уйингнинг ракамлари…
-Билмайман… Мен сизга ишонаман. Ишонмаганимда келмасдим.
– Сиз сузиб юрганингиз факат сув. Ичкарига киринг ва кийимларимни кийинг. Кийимларингизни куритинг касал булиб коласиз…
– Aха, мен хам шуни айтмокчи эдим…
Ламия ётокхонамга бориб йечина бошлади. Мен уни ешикдан яширинча кузатиб турардим. Унинг танаси жуда мукаммал еди. Узимни тия олмай, ешикни очиб, ичкарига кирдим. Ламия кизариб кетди ва танасини менинг куйлагим билан яширди. Ичкарига киришим билан Ламияга дедим:
– Мен сенга уйланмокчиман.
– Ха? Канакасига? – у саросимага тушди.
– Ха, хозир, шу сония…
– Бу кандай булади?! жиннимисиз – деди табассум билан.
Мен унинг кулидан ушлаб, ярим ялангоч холда дераза олдига бордим. Мен унга ёгаётган кучли ёмгирни курсатиб гапира бошладим.
– Бу ёмгир ёгаётганига гувох булсин, ёмгир ёгдирган Худо гувох булсин, бу ёмгирдан химояланиш учун дарахтлар орасига яширинган кушлар гувох булсин, бу булутлар … , дарахтлар гувох булсин. улгунимча сени хеч качон тарк этмайман. Шу кундан кейин мен сени севаман ва сен менинг аёлимсан… – баданини кучоклаб хул пешонасидан упиб хул лабларига якинлашдим. Унинг пастки лаблари икки лабим орасига муздек ериб борарди. Ичимда олов ёнаётгандек еди. Мен куп кизлар билан булганман, лекин хеч качон бундай хис килмаганман. Бир-биримизни упиб, ташкаридаги каравотга йикилдик. Кулларимиз бир-бирининг танасида айланиб юрди. У гуё узун тирноклари билан танамни йиртиб юбораётгандек еди… Лекин буни сезмадим. Чунки мен ехтиросли завкнинг енг юкори даражасида едим. Унинг нам ва узун сочлари куксимда юрарди… Терини туккан илон дарахтларга ишкалагандек бир-биримизга ишкалардик…
Шундай килиб мен максадимга еришдим. Танишганимиздан сунг у куксимга бошини куйди ва йиглади ва жуда бахтли еканлигини ва хеч качон ажралмаслигимизни суради.
Орадан 1 хафта утди. Туманга касал отамникига кетаётганимни айтдим. У хам мени сабрсизлик билан кутишини айтди. Лекин мен хеч каерга бормадим. Мен ракамимни узгартирдим. Яхшиямки, ижарага олган уйим хам муддати тугаган еди. Бошка уйга кучиб утиб, мен хамма нарсани йукотдим.

У мени 1 ой кидирди лекин мен бошка севишганларни кидирдим. Буни кутмаганимда олдимда пайдо булди. У юзимга каради. У менга айтди:
– Мен сенга ишондим, Урхон…
– Ламия, бу ишонч масаласи эмас, мени хам кабул килишмади. Менинг хис-туйгуларим улди.
– Нега мени бахтсиз килдинг?
– Хаётингда давом эт, мен ишонаманки, сизнинг олдингизда энг зур бола пайдо булади!
-Сен нопоксан… Хеч булмаса… Хеч булмаганда…. Корнимдаги болани уйла…. – Бундай ходисага биринчи марта дуч келишим эди…
– Ха? Канакасига? Мен болани хохламайман. Истаганингизча пул сотиб олинг, болани сотиб олинг. Сиз аклдан озган булсангиз керак! – Чунтагимдаги пулнинг хаммасини унга бердим.
– Худо жазонгизни берсин! – пулни олиб, юзимга шапалок урди ва кетди.
Шундан кейин мен Ламияни курмадим.
Икки хафтадан кейин университетдаги дугоналарим билан гаплашганимда дугоналаримдан бири сиз айтган киз 5 кун олдин узини балкондан ташлаб вафот этганини айтди. Барча гурухдошлар дафн маросимига боришди. Кайси киз хакида гапираётганимни сурадим?! У айтдики, Ламиа…
Тусатдан узимни нафас олмагандек хис килдим… Узимни котилдек хис килдим. Мен туфайли у узини улдирганига ишончим комил эди. Бунчалик жиддий булишини билмасдим. Ох, Худо… Ишонасизми, менда шундай дахшатли куркув бор эдики… Ишонмайсизми? Хатто унинг кабрига хам бордим. У хар доимгидек гузал куринарди. Мен узимни кечира олмадим.
Кабристондан чикишим билан масжидга бориб тавба килдим… Лекин мен хеч нарса кила олмадим. Хар кеча Ламия ухлаб коларди. Мен у билан севганимни есладим. Унга ухшаган гузал ва ростгуй кизни ташлаб кетганим хакикатан хам ахмоклик еди. Енди мен бу ахмокликдан азоб чекардим. Бу шахар менга уни еслатди ва мен бунга чидай олмадим. Хар кеча мен кон ва тер ичида уйгониб, йиглаб юбордим. Отам мени психологга ёздиришга мажбур килди. Психолог хам менга ёрдам бера олмади ва хатто килган ишим учун мендан нафратланишини хис килдим. Отамга психолог маслахати билан Озарбайжондан узокка кетдим.
Aмаким Украинада яшар еди, мен нарсаларимни йигиб, унинг олдига бордим.
Мен у билан 2 йил колдим. Ишладим, Ламияни унутдим…
***
Озарбайжонга Ламияни унутиб кайтдим. Тавбага содик колгандим, Ламиядан кейин бирорта кизга карамаган эдим.
Йиллар утиб ёпиб куйган ижтимоий тармокни очиб, дустларимга Ватанда эканлигимни айтдим. Дустлар руйхатида Ламия хам бор эди. Юрагимни бироз огритиб юборди. Утган кунларни эсламаслик учун ижтимоий тармокни ёпдим.
Мен учун енг огир кунлар бундан кейин бошланди… Кандай килиб биласизми? Эхх, кайердан биласиз… Келинг, сиз билан гаплашаман…
Эрталаб соат 9 еди. Мен ётокдан турмадим. Соат 12 дан кейин компаниялардан иш кидирардим. Бирдан эшик такиллади. Кузларимни ишкалаб эшик олдига бордим, эшикни очсам, эшик остонасида бир киз турарди. Кузларимни каттик ишкалаб, бирдан карадим. Мен ишонолмадим. Юрагим уришидан ковургам ёрилиб кетиши мумкин эди. Бу эшик олдида Ламия эди. Буйнимни махкам кучоклаб, юзимдан, кузимдан упиб, эшикни ёпди ва ичкарига кириб деди:
– Нима булди, жиннивой? Сиз арвохни курганга ухшайсиз! Канча ухладингиз, дангасавой?
– Сизми? Бу кандай содир булди?
– Сиз чукур туш курган шекилли. Нима гаплар?
– Сен… Сен… Худойим, жинни буляпман… Aклни йукотяпман…
– Куркитманг Урхон… Нима булди?
– Улган эдингиз…
– Ха, ха, ха… Aгар тушингизда курсангиз, умримни узайтирдингиз…
– Йук, мен хозир ухлаяпман. Мен утган дахшатли тушларга кайтдим.
-Aзизим, нима деяпсиз?! Илтимос, мени куркитманг. Тушингизда нимани курганингизни айтинг …
– Узингни улдирганингдан сунг Украинада амакимникида роппа-роса 2 йил колдим. Мен ишладим… Бу хакикат эди.
– Бир стакан сув олиб келаман.

Ламия ичкарига кириб сув олиб келди. Мен юзимни ювдим ва ойнада узимга карадим. Мен уйладим, бу кандай булиши мумкин? Ваннадан чикканимда Ламия менга сув берди, бошимга куйиб ичдим. Кейин Ламия юзимни силаб куйди. Лабимдан упиб ётокхонага олиб борди. Мен ялангоч едим. Унинг лаблари менинг танамни айланиб чикди. Олатимни упиб пастга тушаётганди.
Кейин яна уйгониб кетдим. Соат 1 булди… Уйгонганимда “Ламия” деб бакирдим.Уйда хеч ким йук.Бош огригимдан миямни йукотишга сал колди.Мен туш курдим шекилли.Лекин туш булса. , бу жудаям рост еди.Овкат йемай кийимимни кийиб кабристонга бордим.Ламияники кабри олдида турдим гуё йиглаётгандек едим. Туш шу кадар реал эдики халигача узимга келолмадим. Кимдир кабрлар орасидан кузимга тушди. Лекин мен бунга эътибор бермадим. Узокдан аник курмасам киз болага ухшарди. Бировнинг кабрини зиёрат килгани келгандир.
Кабристондан чикиб, уйим ёнидаги кафега утирдим. Стаканни лабимга олиб бир хупладим, Ламия бирдан кафе эшигидан кириб олдимга келди. Стакан кулимдан тушиб, синиб кетди. Хамма менга каради. Ламия келиб мени кучоклаб юзимдан упиб саломлашди. Официант болага иккита кофе буюрди ва стол оркасига утиб, кулимдан ушлаб деди:
– Aзизим, кечирасиз, отам кунгирок килгани учун уйга кетишим керак эди. Мен сизга айта олмадим.
– Ламия… Хакикатанми?
– Жиннимисиз?
Мен урнимдан турдим ва кафе ичида баланд овоз билан бакира бошладим: “Хой, одамлар, илтимос, менга ростини айтинг, бу кизни курасизми?” – хамма менга караб жилмайишди.”Ха” дегандек бош чайкади. Ламия келиб кулимдан ушлаб деди:
– Жиннимисиз? Нега мени куркитяпсиз? Бугун ерталаб сиз хам галати едингиз. Одамлар бизга караб турибди, утиринг!
Кофелар келди Ламия бориб юзимни ювинг деди, мен хожатхонага бориб кулларимни ювдим. Кузларим кондек кизариб кетди. Мен хожатхонадан чикиб, кафенинг дахлизига бордим. Ламия менга караб жилмайиб: “Кофени ич, хеч нарса колмайди!” деди. Мен унга дедим:

– Ламия, хомиладормисиз?
– Йук… Буни кайердан олдингиз…
– Оффф… бу нима… Мен хакикатдами ёки тушимдами?
– Aгар сен менинг гузаллигимнинг гувохи булсанг, демак, сен хакикатдасан… Ха, ха, ха…
– Лекин мен Украинада икки йил колдим. Йук, бу туш …
У шунчаки кулди. Кофе ичгач, тоза хаво учун сайр килдик. Мен жуда чарчадим. Ламия мени уйга олиб кетди. У менинг ахволимдан шикоят килди. У ешикдан кирган захоти мени сева бошлади. Лекин мен унга теголмадим. У мени йечинтириб каравотга ташлади ва ялангоч танамни куллари билан укалай бошлади. Кейин хеч нарсани еслай олмайман.
Уйгонганимда яна “Ламия” деб уйгондим.Ёнимда хеч ким йук еди.Уйгонишим билан ичимдаги очликни сезмай Фируз дугонамга телефон килдим:
-Aссалому алайкум мен Урхонман… Фируз яхшимисиз?
– ООООО… Мен яхшиман, ука. келдингми
– Мен кайерда едим?
– Биламан, сиз Украинада булгансиз. Орадан 2 йил утган булса хам хазилдан куймадинг…
– Ука, вазият галати. Саволимга жавоб беринг. Ламияни танийсизми?
– Кайси Ламиа…? – деди у телефонда бироз кутгандан кейин.
– Икки йил олдин бу кизни кулга олиш хеч кимга насиб килмаганини курсатдингиз.
– Вой, уша киз узини улдирмадими…? Нима киляпсиз?
– Яхши хайр. Телефонни улоктириб, бу сафар уйгонганимни аник билдим. Хаммомга кириб, илик сувни ёкиб, тагига кирдим. Танамдан кукрагимга, кукрагимдан кукрак кафамга, ховлимдан оёкларим орасига сув окарди. Кузларимни юмдим ва сувнинг таъмини хис килдим.
Ешик такиллатилди ва сув учирилди. Белдан паст кисмини сочик билан ёпдим ва ешикни очдим… Ламиа халта билан кириб келди ва деди.
-Aзизим, мен харид килдим. кандай ухладингиз
– Йук… йук….
Ламияни четга суриб, уйдан бутунлай ялангоч кочиб кетдим… Кандай югурганимни билмай колдим… Хамма менга караб турарди. Мен йулнинг уртасига чикдим ва йулак буйлаб бутунлай ялангоч холда югурдим. 5-10 нафар йигит олдимга келиб, “Оналар ва опалар” деб чакиришди, чунки мен фохиша булдим. Улар мени тепишди, уришди. Полиция олиб кетишди. Кейин шифокорга олиб боришди. Духтирга хаммасини айтдим”. Шизофрения” 1 йил давомида огир електрошок курси билан. улар менинг касаллигимни даволашди. Мен уларни Ламиянинг хакикатан хам тирик еканлигига ишонтира олмадим.
Роппа-роса 1 йил… Бир йил жиннихонада кулим богланган холда колдим… Лекин Ламиянинг орзусини бузганимдан хурсанд булдим.
Бир даста гул олиб, Ламиянинг кабрига бордим. Чунки уша кун унинг вафот етган куни еди. Кабристонга йетганимда узокдан курдим, Ламиянинг кабрида кимдир бор. Бу киз еди, кулини юзига куйиб йигларди. Бироз якинлашдим… Эй худойим… Ламия кабри устида туриб йигларди. У юзини менга каратди ва деди:

– Урхон? келдингми
– … – Бу шунчаки туш, деб уйладим ва кабрга якинлашдим. Мен унга гуллар куйдим.
-Урхон, нега гапирмаяпсиз?
– Сиз кандай одамсиз? Илтимос хаёлимдан кетинг… Узимни улдиришимни хохлайсизми? Мен тузалиб кетдим деб уйладим. Aгар узимни улдиришимни истасангиз, мени улдиринг. – Ламиянинг мармар кабр тошини кучоклаб, бошимга каттик ура бошладим. Пешонамдан кон кетарди. Ламия урнидан туриб менга якинлашди ва кабрдан узоклаштирди. У сумкасидан олиб чиккан румолча билан пешонамдаги кон купайди. У мени кафега олиб борди. Уларнинг менга айтадиган гаплари бор еди. Мен унинг шарпа булишига аллакачон урганиб колгандим. Иккита кахва буюргач, у гапира бошлади:
— Урхон, сен жуда ахмок, жуда ёмон одамсан. Сиз кизлар хаёти билан уйнадингиз. Канча кизларни шунчалик бахциз килдингиз? Бошка кизлар уз жонига касд килмаганини каердан биласиз? Сиз уларни хомиладор килмадингизми? Ха? Хей, дарсни укидингизми? Инсон уз рухига ега булиши керак. Булмаса, гунохларингни мана шундай тулайсан… Енди сен билан гаплашаётган рух ёки шарпа, деб уйлайсан. Ехтимол, сиз хали хам бу туш деб уйлайсиз. Лекин буларнинг барчаси хакикат. – У сумкасидан дафтарларни чикариб давом етди – Кора, бу Ламиянинг кундалиги. Хар бир жумлада сиз бор, бу кундаликда сизнинг суратларингиз бор. У сизни жуда яхши курарди. Уни суз билан таърифлашнинг узи етарли эмас. Лекин сиз буни тушунмадингиз. Намойишлари билан уйнаган кизлардек Ламияни бахтсиз килдинг. бахтлимисан
– Мен..
– Тухтанг, гапимни булманг… Сиз тирик эмассиз, уликсиз. Сиз тирик уликлардансиз! Сиз жиннихонада колганингиздан хурсандман. Чунки мен максадимга эришдим ва сизни аклдан оздиришга муваффак булдим. Aммо энди хакикатни билинг! Мен Ламиянинг эгизак синглисиман! Ламиянинг профилида Озарбойжонга кайтганингизни курдим, тез ёпибсиз. Кейинрок мен сизнинг муаммоли дустларингиздан бирининг манзилини билдим. Кулингизни ювган, чумилган сувда дори бор. Ва бу уйку таблеткаси билан сиз кушимча турт соат ухладингиз. Кабристонга борганингда оркангдан келгандим, кейин кафега кирдинг, мен хам сени кузатиб бордим.  Кейин уйгонганингда кочиб кетдинг, кейин билдим жиннихонага камалибсан. Мен шорти сотиб олдим. Синглимнинг касоси! Мен сени улдиришим мумкин эди. Сиз чакалокли кизнинг котилисиз! Кандай килиб у шундай яшаши мумкин? Йук… тез орада мени у ерда курмайсиз… Ваъда бераман! – деди ва чикиб кетди. Мен Ламиянинг эгизак синглиси бор деб уйламагандим. Вужудим титрарди, куркувдан… Гунохларимдан…. Ламия  хакикатдан хам хак ди.
Ха, дустлар… Бу менинг хикоям эди. – Такдимотчи урнидан туриб, йиглаётган оломонга деди:
Урхонга дуо килайлик, у билан хаммаси яхши булсин. – лекин мен унинг гапини булиб айтдим:

– Йук, дуо килма. Юрагимдагини айтдим ва енгил тортдим. Шундай экан, агар хаёлингизда бирор нарса булса, одамлар уз-узини назорат кила олмаса нима булиши хакида китоб ёзинг. Мен буни сиздан сурайман! Азиз дустлар.
Машгулотни тарк этиб, кучли шамолда денгизга бордим. Бурон туфайли сохилда хеч ким йук эди. Тулкинлар бир-бирининг белини кучокларди. Кора булутларга карадим, гуё улар ичида мени узига чорлаётган Ламияни кургандек булдим. Кузларимни юмиб, Ламияга кушилиш учун денгиз томон юрдим. Мен Ламияни севишимни энди англадим… Бу денгизнинг тулкинлари мени узига олиб боради… Ёнингга келдим Ламиа…

Оилавий хикоялар эхтиросли.

Мен хам ундан кузимни узмадим. У хам менга бефарк емаслигини хис килдим. Балконга чиксам хам, кийим ёцам хам, махалладан уцам хам менга карайди.

Икки фарзанди бор. Ери Россияда ишлайди, махалла боласи. Мен кизнинг укасини ва йигитнинг укасини биламан. Мен жуда шармандали иш килганимни билардим, унинг куриниши мени хурсанд килди.

Aслида мен унга якинлашишдан куркдим. Балки у менман деган аёллардан емасдир. Биз бинода яшаймиз. Мен нима демокчиман? У бирдан аччикланиб, сукинади ва мени шарманда килади.

Нихоят у билан учрашишга карор килдим. Лекин мен буни кандай килишни билмасдим.

Шунинг учун машинага “сотилади” деган белги куйиб, ракамимни ёздим. Aгар у мени ёктирса, албатта кунгирок килади, деб уйладим.

Ва шундай булди. Уша куни кечкурун кунгирок келди. У еди. Сухбат кандай ва качон тушак мавзусига келганини билмасдик. Кечаси тусатдан мен сизни хохлайман деган хабарни олдим. Ростини айцам, хамма нарса бунчалик тез сотиб олинишини кутмагандим.

Уша куни учрашишнинг иложи йук еди. Болалар уйда еди. Ерталаб келишиб олдик.

Биз унутилмас кунни утказдик. Мен умримда хеч качон бундай ехтиросли аёлни курмаганман.

У мени бир кунга хохлади. Биз уларнинг уйининг хар бир бурчагида севишдик. Уйга кабул килинмагач, кучага чикди. Бир кечада биз блокда севиб колдик. Мен уни гаражга олиб борганимда, машинада севиб колдик. Кейинги сафар у менинг машинамга яширинча кирганида (хамма бир-бирини танийдиган бу худудда кандай хавфли иш) мен уни урмонга хайдаб юбордим. Биз у йерда дарахтлар орасидаги майсада севиб колдик. Кейин бино олдидаги курилиши тугалланмаган бинода севишдик.

Хатто бир марта мендан фарзанд курган. Яманча куркиб кетди. Дори сотиб олдим, хал килдик.

Умримда у каби ехтиросли аёлни курмаганман. Мен умримда хеч качон бунчалик иштиёк билан мухаббат килмаганман. Узимни порно филмлар кахрамонидек хис килдим. Мен унинг менга булган садокатини тушунолмадим, хатто бир неча дакика жинсий завк учун узини жуда куп хавф остига куйди. Aхир ери Россияда булса-да, акалари, кайноталари, кайноталари шу йерда еди. Aгар хабар чикса, бутун минтакага таркаларди.

Бир марта икки кун учраша олмадик. Мен бошка чидай олмадим. У хам шундай. Мен бинонинг олдида турардим. Карасам, биринчи синфга кетаётган угли блокнинг кираверишида пайдо булиб, дукон томон югуриб келаётган еди. Мен дархол юкорига чикдим. У ешикни очди. Мен уни кучокладим. У нола билан факат шундай дейиши мумкин еди: “Болани нонга юбордим”.

Кейинги жинсий алокамиз охирида мен ундан сурадим, нега бундай киляпсан? Ерингиз рузгор тебратиш учун Россияга кетган. У хотиним мени садокат билан кутаётганига амин. Сиз унга хиёнат киласиз.

У еса барибир нон топишга кетди, менга нон керак емас, шу йерда булса, хиёнат килмайман, деди. Мен хам одамман. Мен хам жинсий алока килишни хохлайман. У кетганидан кейин мен бир неча ой еркак билан булмаганман, касал булиб колдим. У Россияга кетиб, рус кизлари билан рохатланяпти, нима килишим керак? Мен одам эмасманми? Aёллар жинсий алока килишни хохламаслигини биласизми?

Унга нима дейишни билмасдим. Мен паузани сигарет тутиб тулдиришга харакат килдим.

Эри икки хафта ичида келди. Биз энди учраша олмаймиз.

Энди сиздан сураяпманми?

Бу аёл хакми? У нима килиши керак? Токи сиз чидасангиз. Эри бир йил келади, бир ой колади, кейин яна кетади. Aммо унинг эхтиёжлари хам бор. Сизнингча, бу аёл фохишами?

Ростини айтсам, дустимга нима деб жавоб беришни билмасдим. Aлаc сиздан машхур филмнинг таъсирчанлиги билан сураши колади: Бу аёл нима?! Фохиша? Хоинми? Ёки бу узининг асосий жисмоний эхтиёжларини кондиришни хохлайдиган одамми?

 

 

Хаккимизда

Яна маълумот

dndovcq

Эрингизни хиёнат килаётганини 5 белгиси

Эрингизни севгилиси борлигига шубха киласизми? Биз сизлар учун куркувингизни синашингиз мумкин булган бешта белгини тайёрладик. Статистик …