Латифалар – 18 ёшдан катталар учун

Бир ресторанга Шотландиядан меҳмонлар келишибди. Бармен қараса ҳамма эркакла юбка кийган, фақат биттаси шимда экан. Шунда бармен улардан бирини чақириб сўрабди.
-Нега сизлар ҳаммангиз юбка кийгану анави киймаган?
-А этибор қилманг у Гей…

-Биласанми ўртоқ? Тепангдаги профессор қўшнинг борку. Ўша Гей экан…
-Йўғе??? Вой писмиқ, нечи йилдан бери сикаман, лекин профессор эканлигини билмасканман…

-Қўпол экан деб ўйламанку, лекин мен сизни жон деб сиккан бўлардим.
-Фохиша екан деб ўйламанку, лекин мен розиман…

Ўрта асрларда бир қирол урушга кетишдан олдин. Хотинини амига темирдан қилинган ,,ишонч камари” ни тақиб кетибди.
Йўлда хизматкори сўрабди.
-Нимага бунақа қилдинг. Хотининг хунук аёл бўлса, уни ким ҳам сикарди.
-Биламан! Қайтганда урушда калитни йўқотиб қўйдим дейман…

Кечаси кўп ичиб эрталаб ишга ухлап қолган аскарни телефони жиринглаябди. Гўшакни кўтарса бир қиз ёқимли овозда:
-Ўртоқ сержант телефонда секс ҳоҳлайсизми?-
-Жоним билан-
-Унақада кутиб туринг, ҳозир сизни рота бошлиғи билан улайман…

 

Эркак дўстига мақтанди.
— Мен, жуда меҳмондўстман.
— Буни қандай тушунса бўлади?
— Масалан, уйга меҳмон келса, чойни пиёланинг тепасидаги чизиғигача тўлдириб қўяман.
— Нега?
— Шакарни камроқ солишсин, – дейман-да!

 

Эр хотин жанжаллашиб қолишибди. Бир соат ўтгач, ахийри хотини эрига қараб:
— Дадаси билмайсизми эшак қанча умр кўриб, кейин ўлади, – деса
Эри:
— Нима мазанг қочяптими, – дермиш
Бир қиз уйига дугонасини меҳмонга олиб келибди. Дугонаси ҳаммомга киришга ижозат сўрабди ва ҳаммомга кирибди.
Ҳаммомдан чиқиб:
— Ҳаммомда икки хил сочиқ бор экан. Бирида “К”, иккинчисида “Б” белгилари бор экан. Мен “К” белгиси борига артиндим. Ахир “К” — Катталар учун, “Б” — Болалар учун, тўғрими?, — дебди.
Шунда қиз:
— «Б» — Бетники эди, — дебди.

— Алло, бу 2000909ми?
— Йўқ адашдиз!
— Унда нега гўшакни кўтардинг аҳмоқ.

Яхши электрик, тирик электрик.

Олийгоҳ ҳожатхонасининг биринчи ва учинчи кабиналарига кириб кетган талабалар суҳбати:
1-кабинадан: — Анави шолғом олий математкадан баҳойингни қўйиб бердими?
3-кабинадан: — Йўқ, аблаҳ одам-де, қанча тушунтирсам ҳам, барибир қўйиб бермади, Эҳ, ўша шолғомни…
2-кабинадан: — Қўйиб бермайман ҳам!!!

Бир алкаш уйида аквариумни уриб синдирмоқчи бўлса, ичидаги балиқ тилга кириб:
— Эй, тўхта синдирма, мен ўлиб қоламан ўлдирмасанг учта тилагингни бажо келтираман дебди.
Алкаш ўзи кайфда, бу ёқда балиқ гапиряпти, қотиб қолиб, нима сўрашни ўйлаётган пайтда, хотини келиб:
— Дадаси мен битта тилак айтай, сиз иккитасини айтасиз, – дебди.
Алкаш:
— Майли айт.
Хотини:
— Эрим доим мани ўйласин, фикру ҳаёли доим манда бўлсин, фақат ва фақат мен ҳақимда ўйласин деса.
Алкашни хотини бир бутилка ароқга айланиб қолибди.

Бир киши телевизор устасига телевизорини олиб келиб:
— Мих билан қулоғни ковлаб кўраётувдим, бирдан негадир товуши чиқмай қолди, – дермиш.

Икки чукча кетаёса, бири иккинчисига:
— Қара, мен 10 доллар топиб олдим!
— Маладес, ийе нимага ташлаб юбординг?
— Қалбаки экан.
— Қайердан билдинг?
— 10 да иккита нол борлигини кўрганмисан?

— Яхши қиз, сиз рақс тушаяпсизми!?
— Ҳа-а-а!
— Худога шукур-ей. Мен ток ураяпти-ми, деб ўйлапман.

Пошшонинг ҳовлиқма вазири бор эди. Бир куни у мақтана бошлади:
— Дунёда мен ўқиб ўрганмаган илм-ҳунар, мен  ечолмайдиган масала йўқ!
Бу гаплардан аччиғланган Афанди сўради:
— Шундай донишманд экансиз, бир савол берай, жавоб беринг?
— Марҳамат.
Афанди чўзиб ҳуштак чалди-да:
— Шунга тўртта тугма қадаб беринг,—деди.

 

Бир маст одам милисияга қўнқирок қилиб:

— Алло, милисия. Бу йерда 1000 киши ўлиб ётибди.
Милисия:
— Алло, алло, сиз ҳозир қайердасиз?
— Қабристонда.

Эр-хотин йўлда кетаёса, 2та эшак турганмиш, хотин эрига қараб:
— Дадаси қариндошлариз, деса
— Ҳа, қайнонам ва қайнотам, дермиш.

Бугунги об-ҳаво малумоти: Кундузи пиво ёмғири ёғиб кечга бориб ароқ ёмғирига айланиши кутилмоқда. Сигарета тутуни тезлиги шарқдан секундига 1/2 кмни ташкил қилади. Тоғли ҳудудларда вино ёки коняк сел келиши кутилмоқда. Шу сабабли чўнтагингизга қурт ёки шўр бодиринг солиб юришни унутманг!

— Эҳ, агарда подшоҳ бўлганимдамиди, унча-мунча подшоҳдан зўр яшардим! Ўзимга хон, ўзимга бек бўлардим, кечқурунлари кирага ҳам чиқиб турардим.

— Дадаси бугун тушимга кирибсиз.
— Хўш, тушингда нима қилаётган эканман?
— Менга ям-яшил олмани бир тишлаб, берибсиз
— Бошимни қотирма хотин, айфонга пул йўқ.

2 та тентак йўлда кетаётиб, чарчаб дараҳт тагида дам олаёса, тентаклардан бири:
— Мен сувсадим, сув ичгани кетаяпман, – дебди.
2-тентак:
— Мени ўрнимга ҳам ичиб кел, – дебди.
Шунда 1-тентак ҳўп деб кетибди. Бир оздан сўнг қайтиб келибдида, 2-тентакка қараб кулаверибди.
2-тентак ҳайрон бўлиб:
— Эй, тентакмисан, нимага ўзингдан-ўзинг кулаяпсан, – деса,
1-тентак:
— Ўзимни ўрнимга тоза сув, сенинг ўрнингга эса, ифлос сув ичдим, – дермиш

Жиннихонада бир жинни ҳаммани қўрқитмоқда:
— Ҳозир барчангни интеграллаб, дифференсиаллаб ташлайман! Ҳамма жиннилар ваҳимага тушганча қочиб кетишибди. Фақат биттаси жим турганмиш. Ундан сўрашибди:
— Сен қўрқмайсанми?
— Йўк, мен “йе” даражаси “икс”ман!
Овга борувдим. 15-16та ўқдан кейин, кулавериб ўрдак ўлиб қолди.
Инглиз аёллари «И лове ёу», – деб — 1-2та туғишади.
Рус аёллари: «Я тебя люблю», – деб — 2-3та туғишяпти.
Ўзбек аёллари эса: «Нарироқ ётинг, боринг», – деб — 4-5-6та туғишяпти.

латифалар уятсиз

Бир шофёр машинасида ҳар куни кира қиларкан.Уйига ярим кечаси келиб, эрта тонгда чиқиб кетаркан. Табиийки бу хотинига ёқмасди.
Бир куни хотини:
— Ҳой адаси ҳар куни келасиз, уҳлайсиз саҳарда яна кетасиз. Сизга текканимдан бери роҳат нималигини билмайман, мен ахир аёлманку, менга бир оғиз ширин гапиз ҳам йўқ, – дебди.
Эри:
— Майли хотин газга сув қуй, исиганда мени уйғотарсан, – дебди.
Хотини хурсанд бўлиб:
— Ҳўп бўлади арслоним, – дебди.
Сув иситиб келиб:
— Туринг полвоним, сув исиди келақолинг ўзимга, – деса
Эри эснаб, кўзини ишқалаб:
— Ҳа яхши, сувни машина радиаторига қуйиб қуй.

Суд раиси айбланувчидан сўраяпти:
— Айтинг-чи, воқеа қандай содир бўлди?
— Хизмат сафаридан белгиланган вақтдан бир кун илгари келдим, эрталаб уйга киришим билан аёлимнинг ранги ғалатироқ кўринди. Кутилмаганда ошхона ешиги очилиб ёпилгандай бўлди. Шошиб ошхонага ўтдим, дераза пардаси шамолда хилпираб турарди, пастга қарасам, мана бу одам битта ички кўйлакда турибди. Алам устида унга музлатгични олиб отдим, аммо мўлжални яхши ололмабман. Аслида уни ўлдирмоқчи эдим. Суд раиси қўлтиқтаёқдаги жабрланувчига ўгирилди:
— Ҳўш, сиз бу масалада нима дея оласиз?
— Ҳар куни тонгда туриб, машқ қиламан, кўп қаватли уйимиз атрофида икки марта югуриб айланаман. Бир пайт қарасам, учинчи қаватдан музлатгич учиб тушяпти, зўрға қочиб улгурдим, оёғимга тушди. Сал бўлмаса бошимга тушиб ўлардим. Суд раиси бутун танаси шикастланган гувоҳга юзланди:
— Гувоҳ, сиз нима дея оласиз?
— Нима ҳам дердим, ўша ерда бўлсам-да, аслида мен бу воқеани кўрганим йўқ. Чунки мен музлатгич ичида эдим.

Йигит билан қиз учрашувга чиқибди.
Йигит жуда уятчан экан, қиз еса уни қучоқлаб ўпишини хоҳлаб турибди.
Сал туриб қиз:
— Вой, кўзим оғрияпти.
Йигит қизни кўзидан ўпиб:
— Энди оғримаяптими, – дебди
— Йўқ…Вой, бўйним оғрияпти…
Йигит бўйнидан ўпиб:
— Энди оғримаяптими?
— Йўқ.
Сал нарида кузатиб турган бир чол келиб йигитга:
— Ўғлим геморойни ҳам даволайсанми?, – дермиш

Темир йўл кесишмасида авария содир бўлибди. Пойезд Каптивани туртиб кетибди.
ГАИ ходими келиб Каптива эгасига авария қандай содир бўлди, – деса
Каптива эгаси:
— Пойезд қизилга тўхтамади!, – дермиш.

Икки дўст суҳбати:
— Мен хотинимдан ташқари бирор бир аёлга қиё боқмаганман. Сен ҳам шундай деб айта оласанми?
— Айта оламан. Фақат бу гапни гапирганда бунчалик жиддий туролмайман, халос.
Бир кампир магазинга кириб, сотувчи қиздан сўрабди:
— Қизим, сизларда музлатилган товуқ борми?
Қиз музлатгичга караса, битта товуқ бор экан:
— Ҳа, бор. Сизга нечта керак?
— Биттасини тортгинчи?
— Мана, 1.5 кило…
— Оғирроғидан борми?, – дебди кампир.
Қиз бояги товуқни билдирмай айлантирибди-ю, яна тортибди:
— Буниси 2 кило. Бўладими?
— Бўлади қизим. Иккаласиниям ўраб бер. Невараларимга бир табака қиб берай!

Бир русчани яхши билмайдиган бола сигарет чекиб ўтирса, ёнига бир рус қиз келиб ўтирибди. У ҳам сигарет чекишни бошлабди.
Шунда бола чекаётган қизга ҳайрон бўлиб:
— Ви что, куриса?, – деса
Рус қизнинг жаҳли чиқиб:
— А что, ти петух?, – дебди
Бола қўлидаги сигаретни кўрсатиб:
— Нет, я тоже куриса!!!, – дермиш

латифалар 18

Халқнинг олдига бир жарчи келиб:
— Ҳозир нима демоқчилигимни биласизларми?
— Йўқ билмаймиз.
Жарчи:
— Билмайдиган одамларга гапиришнинг фойдаси йўқ, – деб кетиб қолибди.
Эртасига келиб:
— Мен нима дейишимни биласизларми —дебди.
Халқ:
—Йўқ.
Жарчи:
— Билмайдиган одамларга гапиришнинг фойдаси йўқ.
Эртасига халқ келишиб олибди. “Ярмимиз биламиз, ярмимиз билмаймиз деймиз”.
Жарчи яна эски гапини такрорлабди. Халқ келишганидек жавоб берибди.
Жарчи:
— Ундай бўлса, биладиганларингиз билмайдиганларга айтиб қўя қолсин, – деб кетворган экан.

— Алло, ўртоқ, кетингдан кетвоммиза, бир орқага қараб қўйгин, Геленвагенни кўрдингми?
— Йўғе?
— Кўрдингми? Биза орқасидаги маршруткадамиза.
— Нега “запарож”нинг орқа ойнаси иситилади?
— Итарганда қўллар совуқ қотмаслиги учун!

— Мени севасизми, азизим?
Йигит:
— Албатта, азизам!
Қиз:
— Мен учун қурбон бўлишгаям розимисиз?
Йигит:
— Йўғейе! Менинг севгим абадий!

— Доктор, илтимос, ҳозироқ келинг. Хотинимнинг аппендисити қаттиқ безовта қиляпти!
— Хавотирланманг, 2 йил олдин хотинингиз аппендиситини кесиб олиб ташлаганман. Бир одамда аппендисит иккинчи маротаба ўсиб чиқмайди!
— Тўғри, доктор. Лекин одамда иккинчи хотин пайдо бўлиши мумкин.

Иккинчи синф ўқувчиси ўртоғига:
— Шу ўқитувчимизга ишонгим келмаяпти-да. Кеча 5+5=10 деяётган эди, бугун еса 7+3=10, деяпти.
— Хотин, йигит-қиз, чол-кампир, ота-она бу қўшма сўзларда эркаклар биринчи айтиладику, нимага “КЕЛИН КУЁВ” деган сўзда аёллар биринчи айтилади???

Кунлардан бирида бир қиз сеҳргарни учратиб қолибди. Сеҳргар қизга қараб:
— Тила тилагингни, – деб айтибди.
Қиз:
— Ҳамма болла, мани орқамдан югуриб юришсин, – деб тилак билдирибди.
Сеҳргар қизни коптокка айлантириб қўйибди.
Камолёт аварияга учраб чўлга қулабди шундан Афанди ва Грузин қолибди, Афандини сумкаси егуликларга тўла экан, Грузинда бир чемодан пули бор экан, чўлда юра-юра силласи қуриган грузин Афандидан сув нон сўрабди,
— Афанди йўқ дебди,
Шунда грузин:
— Кел бозор ўйнаймиз дебди,
— Бўлди дебди, Афанди
Савдони бошлабди, грузин келиб энди савдолашай деганда қорни оғриб қолибди
— Афанди чемоданга қараб тур дебди-ю
Бир пайт қайтиб келиб
— қани чемодан – деса
Афанди:
— Бу ер бозор бўлса ман қаттан биламан дермиш

 

Биринчи синфда ўқийдиган Холмат, онасига дебди:

— Ойи, бугун директоримиз мендан: Сен оилада битта фарзандмисан?, – деб сўради
— Ҳа сен биттасан. У нима деди?
— Худога шукур, – деди.

— Онажониси туғилган кунинга нима совға қилай?
— Вой дадажониси, ўзингиз биласизку нозиккина бармоқларимга, узун келишган бўйнимга ва чиройли бежирим қулокларимга мос бирор нарса олақолинг.
— Бўлди, тушундим, – дебди эр.
Кечқурун ишдан қайтишида хотинига совға қилиб “Фабиенне” совунини кўтариб келибди…

ӯзбекона латифалар

Бир афанди мендака бошқа афанди йўқ бўлса керак деб ўйлаб турганида, ёнидан бир автобус афандилар ўтиб кетибди.

Ер ости ўтиш йўлида: фолбин лўли ва гитара чалувчи мусиқачи туришибди. Одам кам, иккиси ҳам зерикишмоқда.
Лўли:
— Менга қара, йигит, кел фол очиб қўяман!
— Менда сенга берадиган пул ҳам йўқ…
— Мен сен учун текинга фол очаман!
— Унда майли… деб гитарачи қўлини узатибди.
— Қўлингдаги чизиқлар тақдирингдаги икки нарса — яхши ва ёмон ҳолатдан хабар бермоқда. Хўш, қайсинисидан бошлай?
— Яхшисидан!
— Ўлганингдан кейин нариги дунёда барча давр ва замонларнинг энг яхши машшоқларидан иборат энг катта симфоник оркестрида дирижёрлик қиласан.
— Бунақасини ҳаёлимга ҳам келтирмаган эканман… Ёмон янгилингинг қанақа?
— Илк репетисия — эртага белгиланган!

Бир куни Афанди сомса еб ўтириб сўка бошлабди. Сомсачи келиб унга нега сўкяпсиз деса
— Йўқ, мен сизни эмас, хотинимни сўкяпман дебди. У ҳар кун айтарди — менга гўшт олиб келинг, мен сомса қиламан — деб, мана, пиёзданам ширин сомса бўларкану.

Бошқа давлатлар туғрухоналарида: “Хуш келибсиз” – деб ёзиб қўйилар экан.
Хитой давлатида эса: “Бўлди бас, етар энди” – деб ёзилар экан.

Севган қизим рашқимни келтириш учун янги йигити билан тушган расмини манга юборибди. Ман эса расмни қизни адасига юбордим. Адасиям бир рашқ қилсин…

Дала шийпонида гурунглашиб ўтирган раис Афандидан сўради:
— Насриддин, қани, менга айтинг-чи, ёлғиз ўзингизга бир шиша ароқ берсак, кайфингиз ошадими?
— Йўқ, ошмайди, – деб жавоб берди Афанди.
— Икки шиша ароқ ичганингиздан кейин ҳам далага чиқаверасизми?
— Ҳа, албатта.
— Уч шиша ароқдан кейин-чи?
— Учинчи шишадан сўнг бориб ишлай олмайман-у, аммо сизга ўхшаб раҳбарлик қила оламан, – деди Афанди.

— Ойижон мен 16 ёшга тўлганимга 1 йил бўлди, Нега менга лабимни бўяшга ҳали ҳам қаттиқ қаршилик кўрсатяпсиз?
— Диилшоооооооод ўчир овозингни!

Алло доктор эрим менимча жинни бўп қолди!
— Нима сабабдан? Қани тушунтиринг?!
— Эрим ваннага сув тўлдирволиб қармоқда балиқ овлаябди!
— Шартта қўлидан қармоқни олиб қўйинг!
— Ҳооо, мени ҳам балиқ егим келябдида!

— Туғилган кунинга нима совға қилишди?
— Дарвозамиз олдида турган оппоқ «Ласетти»ни кўрдингми?
— Ҳа.
— Ҳудди шунақа ранг футболка!

Афанди: — Кечирасиз меҳмон сизга қулупнай солсам ейсизми.
Меҳмон: — Йўқ, мен фақат қулупнайни ердан теришни яхши кўраман.
Афанди: — Унда ҳамма қулупнайни ерга сочиб бераман.

— Ойижон, сиз фаришталар учиб кетади деган эдингиз-а?
— Ҳа, қизим.
— Дадам хизматкор опани “фариштам” — деди. Хизматкор опа энди қачон учади?
— Ие, ростан-а? Унда бугуноқ учади.

— Қаҳратон қиш куни подшо Афандини чақиртириб буюрди:
— Яланғоч, қасрнинг томига чиқиб, тонг отгунча турсангиз икки юз танга мукофот бераман!
Афанди шартга рози бўлиб, шом вақтида кийимларини ечди-да қаср томига чиқиб кетди. Совуқда қотиб қолмаслик учун у ўзи билан катта бир тошни олиб чиқиб, тонг отгунча тошни у ёқдан-бу ёққа юмалатиб чиқди.
Подшо ва аёнлар Афандини совуқда қотиб ўлган деб ўйлаган эдилар, Афанди эса, эрталаб томдан соғ-саломат тушиб подшога тазим қилди ҳамда вада қилинган тангаларнинг берилишини талаб қилди. подшо сўради:
— Мулла Насриддин, кечаси кўзингизга ўт кўринмадими?
— Тоғнинг тепасида йилтиллаган ўт кўринди,— деди Афанди.
— Шартни бузибсиз, ўша ўтга исингансиз, шунинг учун сизга танга берилмайди!—деди-да, подшо Афандини ҳайдаб чиқарди. Ёзда подшо вазири билан овдан қайтишда ниҳоятда чанқаб, чой ичиш учун Афандининг ховлисига келишди. Афанди улар олдига талқон қўйди ва дастурхонга қистай бошлади.
— Ташналикдан ўлар ҳолатга келдик, чой қайнатиб чиқинг,— буюрди подшо. Афанди «хўп бўлади» деди-да, уйига кириб кетиб, қайтиб чиқмади.
Подшо Афандининг орқасидан кириб қараса, у қумғонни узун ёғочга илиб қўйиб тагидан ўт ёқмоқда. подшо ҳайрон бўлиб сўради:
— Ёғоч учида турган қумғон ҳам ердан ўт ёққанда қайнайдими?
Афанди бепарво жавоб берди:
— Қаср томида туриб, тоғдаги оловга исинса бўлар экан-ку, ердан ёқилган ўтга ёғоч учидаги қумғон қайнамас эканми?!

Йигит Кутубхонага келиб кутубхоначи аёлдан сўрабди:
— Менга аёлни қадрлаш деган китоб керак эди, шуни топиб берсез..
— Фантастика китоблари чап тарафда…

Телефон жиринглади. 5 ёшли бола трубкани олди.
— Алло даданг қани?
— Дадам ҳаммомда!
— Ойинг қани?
— Ойим ҳам ҳаммомда!
— Ойингми, дадангми ҳаммомдан чиқса менга телефон қилишсин!
— Улар ҳали бери чиқишмайди, чунки мендан вазелин сўрашганда, мен билмай “суперклей” бериб юборибман.

Парашютдан сакраш машқи.
— Аскарлар! Сакрагандан сўнг 10 гача санаб, ипни тортасизлар. Қани олға!
Бир аскар ерга тушиб, парашютни йиғиштираёса, ботқоқда бир аскар дудуқланиб — с-с-са-сак-киз-з-з — деб санаб ётган емиш.

Бир бола денгиз бўйида юрса қирғоққа олтин балиқ чиқиб қолибди. Йигит шошилиб балиқни қўлига олиб тилагини айтаман деб турса балиқ тилга кирибди.
— Ҳа, тилак сўрамоқчимисан – деса
Йигит:
— Ҳа деса,
Балиқ:
— Бефойда ман олтин балиқмасман, сариқ касал бўлиб қоганман – дебди.

Учта йигит мотосиклда кетишяпти. Ўртадагиси дудуқ экан. Дудуқ:
— Т-т-т-т-т…
Рулдаги:
— Тезроқми?
— Т-т-т-т-т…
— Янаям тезроқми?
— Т-т-т-т-т…
— Бундан ҳам тезроқми?
— Т-т-т-т-т…
— Бундан тез юролмайман!
— Т-т-т-т-т-йешавой тушиб қолди!!!

латифалар катталар учун

Қизим ичвоганмисан?
Қиз: — йўқ ойи нималар деяпсиз?
— Биринчидан деворга суяниб келяпсан, иккинчидан оғзингдан ҳиди келяпти, учинчидан мен ойингмас дадангман!

Бир одам такси тўхтатиб шоферга:
— Пах, Пах, Пах – дебти.
Шофер:
— Оббо, кап-катта ман тенги одам уялмай ёшликдаги ўйинни ўйнаб юрибсизми?!
Клийентни озгина хафа бўлганини кўриб:
— Бўпти майли кўнглиз қомасин, А- А- А ана ўлдим бўлдими? Қайеққа борамиз?
— Пах, Пааах, ППахтакор Ммим-Метрога.

Йигит:
— Яхши қиз танишсак бўладими?
Қиз:
— Қатта кўргансан оқ қушнинг мол билан танишганини?!
Йигит:
— Унда мен учиб кетаверайми?

Бир куни солдат саҳрода адашиб, эшакни учратиб қолибди. Эшак ундан:
— Сен кимсан деб сўраса, солдат ён атрофга назар солиб:
— Мен генерал маёрман, дебди.
Солдат эшакдан сен кимсан, деб сўраса, эшак ҳам ён атрофга қараб:
— Мен отман дермиш

Бир йигит армияга борибди, севган қизи унга хат ёзибди:
— Жоним мендан хафа бўлманг, мени унутинг. Биза бирга бўлолмасаканмиз, яна мени деб ўзизни у-бу нарса қилиб қўйманг. Сизда мени 1-та расмим борийди, ўшани йиртиб ташланг, хайр…
1 ҳафтадан кейин қизга конверт келибди, конвертни очиб қараса, 1 та хат билан 50 тача ҳар ҳил қизларни расми келибди, хатда шу сўзлар ёзилганди:
— Узр, жоним сени еслолмадим, шу расмларни орасида расминг бўлса ўзинг йиртиб ташла

 

Коллеж битирувчиси диплом олди. Дипломни арқонга боғлаб, асфалтни ўртасида судраб кетяпти.
Ҳамма ҳайратда. Бир шофёр:
— Ҳа, укам нимага дипломни эргаштириб юрибсан? – деди.
— Мен буни орқасидан 3 йил юрдим, бу ҳам мени орқамдан юрсин-да энди, – дея жавоб берди.

 

Афандининг бузоғи бўшалиб кетиб, ёйиғлиқ турган ғўзани ея бошлади. Афанди бузоқни қувлаган эди, у тутқич бермай шаталоқ отиб кетди. Афанди бориб, боғлиқ турган сигирни калтаклай бошлади. Афандининг хотини унинг қўлидан калтакни тортиб олиб:
— Ғўзани еган бузоғу, сигир бечорани нега урасиз?— деди.
— Сув бошидан лойқа, боласига тарбия бера олмаган, арқонини узиб, ғўза ейишни боласига онаси ўргатган, айб сигирда, — деди Афанди.

Харидор: — Мана бу сут кимники?
Сотувчи аёл: — Меники
Харидор: — Сигирники йўқмиди?
— Эрим йўқолиб қолди. Ўртоқ милисионер эримни шу бугуноқ топиб беринглар. Мен еримни севаман, эримсиз дунё кўзимга қоронгу. Топинглар, қидиринглар еримни
— Хоним, сал ўзизни босиб олинг. Бир бошидан айтинг, эриз қачон йўқолди?
— Бир ҳафтача бўлди йўқолганига, шу бугуноқ топасизларми?
— Нимага айнан бугун топишимиз керак?
— Бугун еримни ойлик оладиган кунида – дебди.

Бир куни шифокор руҳий касалларни текширгани келибди. Бир бемор пояфзални қўлига олиб, “Тузик қара, бизни текширгани шифокор келибди”, – деб турган экан, шифокор шу беморнинг ёнига келиб:
— Сен нега ит билан гаплашиб ўтирибсан, – деганда
— Доктор бу ит эмас пояфзал-ку, – деб жавоб берибди.
Шифокор хурсанд бўлиб:
— Нега бу инсонни бу ерда олиб ўтирибсизлар? Ахир у соппа-соғ-ку.
Бемор пояфзалига қараб:
— Тузик кўрдингми бизнинг гапимизга шифокор ишонди – деб хурсанд бўлибди.

Буви:
— Болажоним, йўталганингда, оғзингга қўлингни тутиб тур, ҳўпми?
Набира:
— Қўрқманг, бувижон, менинг тишларим сизникига ўхшаб чиқиб кетмайди.

Балиқ дарёга чўмилишга бориб, чўкиб ўлиб қолибди.
Афанди билан Вали бир бойникига зиёфатга борган екан. Зиёфат чоғида Афанди кўз қири билан Вали томон қараса, Вали секин тилла қошиқни костюмининг ички чўнтагига солаётган екан.
Афанди бироз фурсат ўтказиб, ўртоқлар “мен фокус кўрсатмоқчиман”, деб ҳаммани ўзига қаратиб, давом етибди:
“Ҳозир мана бу қошиқни шундоқ чўнтагимга солиб, Валини чўнтагидан чиқариб бераман”, – деган экан.
Афанди касал бўлиб табибга борган эди, ғоз шўрва ичишни буюрди. Ғоз сотиб олишга қурби етмаганидан Афанди елкасига камалакни осиб, белига иккита нонни тугиб, кўлга ғоз овлагани борди. Қараса, кўлда ғоз кўп, бироқ у кечгача уринса ҳам, биронта ғоз овлаёлмади. Ниҳоят чарчаб, оч қолиб кўлнинг сувига нон ботириб йея берди. Шу вақт бир овчи келиб:
— Ҳа, Афанди нима қилиб ўтирибсиз!—сўради.
— Ғоз шўрва ичаётибман,— жавоб берди Афанди.
— Гўшти қани, йўқ-ку?
— Гўштини тузлаб патига ўраб қўйдим, ҳув, ана!— деб учиб кетаётган ғозларни кўрсатди Афанди.
Қиз онаси билан докторга борибди. Доктор қизга:
— Ечининг, текширамиз, – деса
Қиз:
— Мен эмас, ойим касал, – деса
Доктор:
— Қани опажон оғзингизни очиб: “А-А-А” – денгчи дермиш.

Афандининг бир савдогар ошнаси унинг тилла узугига суқланиб юрар эди.
— Афанди,— деди у бир куни — мен сизни тез-тез кўриб турмасам соғиниб қоламан. Узоқ сафарга кетяпман, қўлингиздаги узугингизни берсангиз, тақиб олсам, қачон узукни кўрсам, сизни кўргандек бўлиб юраман.
Афанди узукни беришга кўзи қиймай, жавоб берди:
— Жон биродар, мен ҳам сизни тез-тез кўрмасам туролмайман, қўйинг, узук менда турсин, қачон узукка кўзим тушса: «Дўстим тилаганда бермаган едим» деб сизни еслаб юраман.

Мактабга янги ўқитувчи келибди. Ўқувчилар унинг атрофини ўраб олиб, ўз мактаблари, синфлари ҳақида бетўкҳтов гапира кетишибди. Синфдошлар орқа партада ўтирган ўқувчини кўрсатиб, ўқитувчига таништиришибди:
— Манави Болтавой-тентак бўлади.
Мана унга 500 сўмлик ва 1000 сўмлик пулни берсангиз у доим ранги қизил бўлгани учун 500 сўмликни олади.
Болалар Болтавойни чақириб, ўқитувчига намойиш қилиш учун 500 сўмлик ва 1000 сўмлик пул узатишибди. Болтавой ҳақиқатдан ҳам 500 сўмликни танлабди. Дарслар тугагач, ўқитувчи Болтавойни кабинетига чақирибди ва дебди
— Болтавой, қарасам — математикани унчалик яхши билмайдиганга ўхшайсан. 1000 сўм 500 сўмдан икки баробар кўплигини наҳотки билмасанг?!
— Албатта биламан!
— Унда нега 500 сўмликни танлайсан?
— Муаллим, агар мен 1000 сўмликни танласам, болалар менга пул бермай қўйишади-да!

Бир одам уйига ёлғон гапирса урадиган робот олиб келибди. Ўша куни ўғли кеч кепти, отаси қайерда юрибсан, – деса.
— Ўртоғим билан дарс қилдик, – деган екан
Шу гапдан кейин робот болани уриб кетибди.
Буни кўрган онаси отасига қараб:
— Бўлди тўхтатинг дадаси, ўзизни ўғлингиз-ку, – деса
Робот тўхтаб, онасини уриб кетибди.

Она беш яшар ўғлига танбеҳ берди:
— Ҳадеб сакрайвермагин, қорнинг қатта бўлиб қолади!
Бола кўчага чиқса ҳомиладор аёл турибди. Секин ёнига келиб деди:
— Ана шундай бўлади, камроқ сакраш керак эди.

Интернет орқали ёзма суҳбат:
— Исминг нима?
— Туманой.
— Бошинг билан клавиатурага урилиб кетдингми, ёки ростдан ҳам шунақа исм борми?
— Бор, ишонмасанг ана исм.уз дан кўр.

“Одно”да севишиб қолганларни телефондаги суҳбати:
— Салом, сиз “одно”даги “Жажжигина қизалоқ адасини эркаси” мисиз???
— Ҳа, менман(паст овозда пичирлаб)
— Мен, Фарҳод акангизман танидингизми? Телефон номерингизни бергандиз.
— Танидим(пичирлаб)
— Нега пичирлаб паст овозда гапираяпсиз???
— Вой, ёнимда неварам ухлаётганди, уйғониб кетмасин, – дермиш

Бир одам кечки зиёфатдан маст бўлиб келиб ухлаб қолибди. Ерталаб деразаси таққиллармиш. Ўрнидан туриб мастликда дераза деб кўзгуни олдига бориб:
— Сенга нима бор? Бор йўқол алкаш, – дермиш.

Бир банги толни салқинида писта чақиб ўтирган экан, қўлидан бир дона писта ерга тушиб кетибди. Шунда ҳалиги банги пистага қараб:
— Эй, ёнимга кел, – дебди.
Лекин писта жойидан қимирламабди.
Шунда банги:
— Эй, ёнимга кел деябман, – дебди.
Лекин писта жойида туроверибди.
Шундан кейин ҳалиги банги 5-6 та пистани ерга сочиб:
— Ҳой, менга анави пистани ушлаб келларинг, – дебди.

Уч ботирни отаси, болаларини уйламоқчи бўлиб:
— Боринглар, ўзларинга қайлиқ топинглар, – дебди
Уч ўғлон йўлга чиқибди ва каттаси бир қизни кўриб:
— Сизлар кетаверинглар, мен шу ердан қайтаман, – дебди
Иккинчи ўғлон йўлга тушибди. Иккинчи ўғил ҳам бир қизни кўриб, у ҳам:
— Сен кетавер мен ҳам, шу билан қайтаман, – дебди
Кичик ботир йўлида давом этибди, жуда кўп қизларни кўрибди. Ҳар қиз чиққанда:
— Сендан зўри чиқади, – дермиш.
Тоқати тоқ бўлган оти, бир қизни кўриб:
— Сен кетавер, мен ҳам шу ердан қайтаман, – деб гапириб юборибди.

Бир йигит оғайнисини уйида ужас кино кўриб туриб, соатига қараса 23:55миш.
— Кеч бўлиб кетибди-ку, оғайни мени катта йўлгача кузатиб қўйсангчи, – дебди.
Ярим йўлга етмасларидан меҳмон томда турган шарпани кўриб қолибди. Шарпа ҳудди қиз болага
ўхшармишу, юзига қанақадир нур тегиб турганмиш. Меҳмон:
— Оғайни орқага қайтамиз, қара томни тепасида вампир бор экан, – деса
Оғайниси томга қараб:
— Бу вампир эмас, қўшнимизни қизику. Телеграмга кираман деб антенна қидиряпти, – дермиш

узбекона латифалар 18

Машҳур ўғрига журналист савол берди:
— Энг буюк орзуйингиз нима?
— Швейсария банкини тунаб, банкда қайнонамни бармоқ изларини қолдириш, – дермиш

Пошшо бир ўлкага юриш қилиш олдидан Афандига буюрди:
— Еб-ичиб ётиш етар энди, сен ҳам юришга тайёрлан, Давримиз — қилич, камон, ўқлар асри, гап-сўзники эмас. Бу юришда мен билан бирга бўласан!
Афанди юришдан қолдиришини сўраб қанча ялинмасин натижа чиқмади. Охири у ночор бир камонни елкасига илиб, эшагига миниб пошшонинг ҳузурига етиб келди. Бу аҳволдан ажабланган пошшо кулиб ундан сўради:
— Афанди, бу нима қилиқ? Наҳотки, от тополмай ешак миниб келган бўлсанг?
— Иложи бўлмади, шоҳим, ешагим ялиниб: «Пошшонинг сендан ажралгуси келмаса, мен ҳам сендан ажрала олмайман, сен қайерда бўлсанг, бирга боришим керак», – деб туриб олди.
Афандининг тихирлигини кўрган пошшо атрофдагиларга ҳам тасир қилиш мақсадида:
— Яхши камон олибсану ўқинг кўринмайди.
— Уқ менда йўқ.
— Душманни нима билан отасан?
— Бизга отган ўқларини териб олиб, ўзларига отаман,
— Аҳмоқ экансан, агар душман бизга қарши сира ҳам отмасачи?
— Агар душман бизга қарши отмаса, жуда яхши, унда уруш бўлмайди! Менга ўқнинг нима кераги бор,— жавоб берди Афанди.

Бир болакай ҳомиладор аёлни олдига келиб:
— Хола, хола сиз ростан ҳам болезни яхши кўрасизми?
Аёл:
— Ҳа, албатта
Бола:
— Унда уни нега ютиб юбордиз, – дебди

Илгари «Ах, какая женшина» эди, ҳозир акси куйланаяпти: «О боже какой мужчина».

— Доктор, тишларим сарғайиб кетди, маслаҳат беринг.
— Жигарранг бўйинбоғ тақиб юринг, ранги мос келади.
Бир йигит қизга гап отибди.

— Яхши қиз фигурейзни қатдан олдиз, – деса
Қиз ҳам бўш кемий:
— Магазиндан, – деса
Йигит:
— Башарезга пул етмадими, – дебди

Алишер 5 ёш
Онаки: — Нок ейканми, шоколадми?
Алишер: — Ноколад
— Амаки, уялмайсизми ёш болани олдида сўкинишга?
— Кечирасиз, аслини олганда мен, сизни ёш болангиз машинамга чизган сўзларни ўқияпман.

Хўжа Насриддин бўёқчи еди. Бир маҳмадона газлама кўтариб келиб:
— Мана шу матони дунёда йўқ рангга бўяб беринг, – дебди.
Хўжа Насриддин ҳайрон бўлиб:
— Қайси рангга? – деб сўрабди.
— Қизил, қора, яшил, кўк, сариқ ранглардан бошқасига, хуллас дунёда йўқ рангга бўяб беринг. Хўжа Насриддин гап нимадалигини дарров тушуниб:
— Майли, бажарамиз, – деди.
Йигит:
— Қачон келай? – деб сўради.
— Дунёда йўқ куни келинг: душанба, сешанба, чоршанба, пайшанба, жума, шанба, якшанбадан бошқа – ҳафшанба куни келаверинг, – деб жавоб қилди.
Статистик малумотларга қараганда, бу савол бугун Ўзбекистон аҳолисининг 99%ни қийнаётган екан.
Бундан олдин ҳам неча неча доно кишилар бу саволнинг жавобини топиша олмабди.
Ўйлаб кўринг, балки бу саволнинг жавобини сиз топарсиз.
Савол еса бундай:
— Канго, қани канго???
2 та севишганлар суҳбати.
— Жон сигарет чекасиз-а?
— Ҳа, кент 8.
— 1 кунда қанча чекасиз?
— 1 кунда 1 пачка. Нима еди?
— Неча ёшингизда бошлагансиз?
— 15 ёшимдан, нимага сўравоссан ўзи?
— Агар сигарет чекмаганизда ҳозир Малибу да юрган бўлардиз.
— Сан ўзинг чекасанми?
— Йўғе, жоооон нимала дивос?!!!
— Унда қани Малибу?
— Алло, бу тез ёрдамми?
— Ҳа, бу тез ёрдам.
— Хотиним напитка деб ўйлаб баклашкадаги бензинни ичиб юборибди, ҳозир ичи қизиб ҳовлида югуриб юрибди.
— Хавотир олманг 10 кмдан кейин бензин тугаса ўзи тўхтайди.

Мини юбка кийиб олган бир қиз автобус зинасига чиқа олмаяпти, оёғини кўтарса, юбка торлик қилаётган экан. Кейин юбкасини орқа тугмасидан бирини ечибди-да, чиқмоқчи бўлган экан, уддалай олмабди, кейин яна биттасини ечибди. Барибир чиқа олмабди.
Кейин учинчисини ҳам ечган экан, орқада турган бир йигит уни белидан кўтариб, автобусга отиб юборибди.
Шунда қиз:
— Ҳов шилқим, ҳаммани олдида мени белимдан ушлашга уялмайсанми, — деса
Йигит:
— Ўзинг мени шимимни тугмаларини ечишга уялмайсанми, — дермиш

Афандининг бир ўртоғи касал бўлиб қолди, уни кўргани бориш олдидан хотинидан маслаҳат сўради:
— Касал кўргани борганда нима дейилади?
— Бориб «аҳволингиз қалай?» деб сўрайсиз, у «шукур, яхшиман» дейди, сиз «хайрият» дейсиз, «иштаҳангиз қалай, нима егингиз келади?» деб сўрайсиз, у кўнгли тортган овқатни айтади, сиз «ундан кўпроқ еб туринг, мен ҳам янаги келишимда олиб келаман» дейсиз, қайтар вақтингизда яқин ўртоқларингиз келяпдими» дейсиз, у «ҳа, келяпти» дейди, сиз «хайрият, келиб туришган бўлса яхши, мен ҳам кўриниб қолишса айтиб юбораман» деб келаверасиз, — деди хотини.
Афанди ўртоғиникига борди, у оғир аҳволда ётар эди, Афанди ундан сўради:
— Аҳволингиз қалай?
— Кўриб турибсизку, ўладиган бўлиб қолдим.
— Хайрият, — деган еди, касал ижирғиланди, Афанди сўроқни давом эттирди:
— Иштаҳангиз қалай, нима егингиз келади?
— Ажалнинг уруғини!
— Ушандан кўп-кўп еб туринг, — таскин берди Афанди, — мен ҳам янаги келишимда ундан олиб келаман.
Афандининг бу гапидан асаби бузилган касал тескари қараб олди. Ниҳоят, Афанди яна сўради:
— Мендан бошқа ўртоқларингиз ҳам кўргани келишяптими?
— Ҳа, Азроил келяпти! — деди аччиғланиб касал.
— Хайрият, келгани яхши, мен ҳам кўча-куйда кўриниб қолса, айтиб юбораман,— деб Афанди жўнаб кетди.

Эр хотин овқатланиб ўтиришибди. Бирдан эри хотинининг бошига шарт этиб уриб қолди. Шунда хотини:
— Ҳа, Нима бўлди???
Эр:
— Чаппиллатмасдан е, – дермиш.
Орадан 10 дақиқа вақт ўтгач эри яна хотинига шарт этиб қўйиб қолди.
Шунда хотини:
— Ҳа, яна нима бўлди, – деса
Эри:
— Боя чаппиллатганинг эсимга тушиб кетти, – дермиш

Дўконда.
— Манави шампунингиз қанақа сочлар учун?
— Кир сочлар учун!

Дарахт тепасида ректор, декан ва кафедра мудири ўтиришган экан. Бир пайт дарахт тагидан талаба ўтиб қолди.
Ректор:
— Келинглар, унинг оёғи остига 10000 сўм ташлаймиз. Уни олиб, ҳурсандчилик учун ичади. Биз уни қўлга тушуриб, стипендиясидан маҳрум қиламиза.
Декан:
— Йўқ, яхшиси 50000 сўм ташласак, бутун группа ичади. Ҳаммасини стипендиясини бекор қиламиза.
Кафедра мудири декан қулоғига:
— Яхшиси, ректорни дарахтдан итариб юборсак, ярим соатдан сўнг бутун институт ҳурсандчилигидан ичади.

Афанди саватдай саллани ўраб кўчада борар еди, йўлда бир киши унинг йўлини тўсиб, илтимос қилди:
— Тақсир, шу хатни ўқиб берсангиз?
— Мен ўқишни билмайман,— деди Афанди. У одам ҳайрон бўлиб сўради:
— Бошингизда шундай катта салла билан хат ўқишни билмайсизми?
Афанди бошидан салласини олиб, унинг бошига кийдирар экан, айтди:
— Гап саллада бўлса ол, ўзинг ўқи!
Ошпаз шифохона ошхонасига ишга кираётганди. Кадрлар бўлимида ундан сўрашди:
— Судланганмисиз?
— Йўқ, ҳозирча қўлга тушмаганман!
Бир университитет ректори, талабадан сўрабди:
— Нимага айнан бизни университетни танладингиз, – деб
Талаба жавоб берибди:
— Қўйсангизчи дада бундай саволларни…

секс латифалар

Афанди ҳокимнинг маҳкамасида ўтирган эди, бир ўғрини тутиб келишди. Ҳоким ўғрини таниб бақирди:
— Аблаҳ, қандай беномус ўғрисан? Шу билан маҳкамамга саккизинчи марта келишинг!
Буни эшитиб Афанди кулиб юборди. Ҳоким Афандига заҳрини сочди.
— Нега куласиз? Афанди жавоб берди:
— Маҳкамангизга бу ўғри саккиз марта келган бўлса нима қипти, ҳар куни келадиган ўғрилар ҳам бор-ку!

Боксчини суд қилишмоқда. Судя:
— Айбланувчи, нега рафиқангизнинг жағини синдирдингиз?
— Биласизми, жаноб судя, мусобақадан чарчаб уйга келдим, хотиним олдимга овқат келтириб қўйди-да, ўзи рўпарамга ўтириб олиб, қўлларини силкитганча гапираверди-гапираверди, қўлларини у ёқдан-бу ёққа силкитиб, гапираверди-гапираверди… Сўнг тўсатдан очилиб қолди!

2та ГАИ ходими радар билан йўл чеккасида турибди.
Бир машина катта тезликда учириб келаётган экан.
— Тезлиги неча экан? – дека
Шериги:
— 50 000 сўм.
Талаба имтиҳонда йиқитган домласини кўриб қолди:
— Ассалому алайкум, домла!
— Мен аҳмоқлар билан саломлашмайман.
— Мен еса саломлашаман.

Бир куни тушлик дастурхони атрофида инглиз дипломати рус сиёсатчисига шундай дебди:
— Агар мушукка озгина бўлса ҳам горчиса едира олсанг, битта зиёфат мендан.
Рус сиёсатчиси шу заҳоти ўйлаб ўтирмасдан шартта мушукни бўйнидан ушлабди. Унинг оғзининг олдига қошиқ тўла горчисани олиб берган екан, мушук аччиқ ҳидидан руснинг қўлига чанг солиб, қўлини қонатибди-да, тезда пастга сакраб тушибди.
Инглиз дипломати рус дўстига маноли қарабди мушук томон юрибди. Мушукнинг олдига бир парча гўшт ташлабди-да, мушук ея бошлаганда, аста-секин думини кўтариб, орқа тешигига озгина горчиса суриб қўйибди.
Мушук орқаси қизиб, ачишиб кетаётганини сезиб, жойидан сапчиб туриб қочибди. Ресторандаги столлардан бири тагига кириб олиб, бир оёғини кўтарибди ва жон холатда шошиб орқасини ялай бошлабди.
Инглиз дипломати рус сиёсатчисига мушукни кўрсатаркан, шундай дебди:
— Базиларга айрим нарсаларни қандай едириш кераклигини ўрганиб олдингми?

Бир маст автобусга чиқиб ўтирди. Бироздан сўнг ёнидаги аёлнинг йелкасига қийшайиб бошини қўйиб олди. Аёлнинг жаҳли чиқиб кесатди:
— Балки, устимга ҳам чиқиб оларсиз?!
— У-ҳў, – деди маст ғўлдираб, – кўнгиллари яна нимани тусайди?
Беш ёшлардаги бола онасига:
— Ойижон, сиз синглимни фаришта қиз дердиз. У ҳеч ҳам фаришта эмас экан. Чунки, ҳозир уни балкондан ташлаб юборувдим, у осмонга учишни ўрнига, йерга қулаб тушди…
Афанди Самарқандда ўтган азизларни яхши биладиган мулланинг ҳужрасига меҳмон бўлган эди, мезбон кечгача азизларни гапириб, меҳмонга дастурхон ҳам ёзмади. Қорни ниҳоятда очган Афанди муллага луқма ташлади:
— Тақсир, ўша азизлар овқат ейишармиди?
Бир куни шерни ўрмонда суд қилиб 3 йилга қамашибди шерни сочини олиб қамоқхонага қўйиб юборишса, уни ҳеч ким шерлигига ишонмай мушук деб калака қилаверишибди бундан зерикиб бир чеккада турса, каламуш турган екан, унга:
— Каламуш илтимос уларга тушунтир мен мушук емас шерман, деса
Каламуш:
— Менга барибир мушукмисан шермисан, мен ҳам қамохонага тушишимдан олдим типратикан едим

Йигит тарихшунос, адабиёшунос екан. Уйлансам, тарихни биладиган, адабиётга қизиқадиган қизга уйланаман, – дебди.
Учрашувга чиққанида йигит қизга:
— Беруний ким? – дебди
Қиз индамабди.
— Фаробий ким?
Қиз яна жим.
— Қодирий ким?
Яна жим.
— Алишер Навои ким?
Қиз:
— Бўлди етар, ҳеч бирини танимайман. Анави Алишер, ўзича гап чиқарган, ҳеч ҳам у билан юрмаганман, – дермиш

Иккита зубочистка ўрмонда кетаёса, йўлидан типратикан чиқиб қолибди. Шунда ҳалиги зубочистка шеригига:
— Қара бу ерда ҳам автобус қатнар экан, – дебди.

Айбланувчи сиз қабристон олдидаги велосипедни ўғирлаганингизни тан оласизми?
— Ҳа, мен уни эгаси ўлган деб ўйлабман.
Футбол матчида томошабинлардан бири, ёнида ўтирган ёш боладан сўрабди:
— Сен бундай қиммат билет учун пулни қайердан олдинг?
— Дадам олиб берди.
— Даданг қани ўзи?
— Уйда… билетни қидиряптилар.

Битта бола маст ҳолатда, тунги клубга кириб барменга:
— Укам менга 1 метр ароқ бер, – дебди.

Бармен ҳайрон бўлиб:
— Окам бизда ароқлар метрлаб эмас, литрлаб сотилади, – деса
— Менга 1 метр берасан, – деб туриб олибди.

Барменни калласи ишлаб столнинг устига бир метр узунликда ароқ тўкиб:
— Мана ока, ўлчаб олинг, – дебди
Маст бола, ўлчаб бўлиб:
— Энди газетага ўраб бер, – дермиш…
Бази бир семиз қизлар озиш учун дийета тутиб, турли ҳил ўтлар ва кўкатларни ейишади.
Агар ўт еб озиш мумкин бўлганда еди, сигирлар модел бўларди…
— Пул борми?
— Йўқ.ᅠᅠᅠ
— Топсамчи?
— Сиздан ўта миннатдор бўлардим.

Ўғил:
— Дада менга 5000 сўм берсангиз, кечаси ойим ким билан ухлаганларини айтаман.
Отанинг жаҳли чиқиб
— Мана 5000 сўм. Ойинг ким билан ухлаганини тез айт!!!
Ўғил:
— Мен билан ухладилар…

Афанди далада тушлик вақтида икки қўшниси билан овқат егани ўтирди. Битта тоғорачага гўжани қўйиб, Афанди шериги билан унга нон тўғрай бошлади, иккинчи шериги эса, тоғорачага тўғралган нонни индамасдан еяверди. Афанди қўлига мис чўмични олиб, унинг калласига урган эди, шериги юмалаб жон бера қолди.
Афанди бўлса нима қилишини билмай айтар еди:
— Нон тўғра десанг, тўғрамайди, қошиқни қўлидан қўймайди, тоғорачадан кўзини узмайди, сал нарсага ўлиб ётиб олади, шу ҳам шерикми!

Тўйдан 3 кун ўтиб куёв келинга:
— Азизам сизга “САН” деб муомала қилсам қаршимасмисиз?
Келин:
— Ўзинг биласан!

Хотин китоб ўқиб ўтириб жавраяпти:
— Вой, шарманда, вой даҳшат!
— Ҳа, хотин, тинчликми?
— Дадаси, тўйимиздан олдин сиз менга атаб ёзган шерларингизни қандайдир Аҳад Қаюм китоб қилиб чиқарибди.

 

Ески ёғочдан ясалган уйнинг олдига, қиммат машина келиб тўхтабди-да ичидан башанг кийинган еркак тушиб, уйга кирибди. Уйда қари чол деразадан кўчани томоша қилиб ўтирган экан.
Эркак унинг рўпарасига ўтириб гап бошлабди:
— Ассалом алайкум, мани танимадиз-а? Ман сизни ўғлингизман. Есингиздами, 10 йил олдин мани сигарет олиб кел, деб бозорга юборгандиз? Ман шу кетганча шаҳарга кетдим, яхши одамларни учратдим, ишлаб пул топдим, ўзимни бизнесимни бошладим, уй, машина олдим, мана бугун миллионерга айландим, – деса
Дадаси жим қараб турганмиш.
Ўғли:
— Дада бирор нима десангизчи?, – деса
Дадаси:
— Сигарет қани?!, – дермиш

Хўроз сигирга ҳазиллашиб:
— Эртага кўп сут бермасанг, егамиз сени сўйиб юбораркан, – деса.
Сигир қўрқанидан ертасига икки пақир сут берибди.
Буни кўриб эгаси хурсанд бўлиб: “Кўз тегмасин бир қон чиқарворай”, – деб хўрозни сўйворибди.

Тушликдан сўнг эр хотинига деди:
— Хотин, қара, меҳмонлар яна ликопларингни ўғирлаб кетишибди…
— Қайсиларини?
— Ҳалиги «Еттинчи осмон» ресторани, деб ёзилганлари бор эди-ку…

Афанди хотини билан корейс сериалини кўриб ўтириб:
— Хотин сени бугундан бошлаб корейсча исм билан чақираман, – дебди.
Шунда афандининг хотини:
— Бой, дадаси менга қанақа корейсча исм қўйдингиз?
Афанди:
— Кенга Нум-Ям деган исм қўйдим хотин, – дебди.
Хотини:
— Дадаси чиройли исм танлабсиз менга. Маноси нима? – деса.
— Тескари ўқиб кўр, – дермиш.

Эр уйига хурсанд келиб қичқирибди:
— Хотин, нарсаларингни йиғиштир, мен бир миллион доллар ютиб олдим!
Хотини ҳам хурсанд бўлиб шошиб қолибди:
— Қайерга борамиз? Ёзги кийимларимни олайми ёки қишкилариними?
— Ҳамма нарсаларингни йиғиштир, – дедим сенга. Йиғиштир ва кўзимдан йўқол.

Бир одам барда қўлидаги қадаҳни айлантириб ичсамми ичмасамми, – деб ўйланиб ўтираверибди. Буни кузатиб ўтирган бир крутой йигит келиб:
— Сен ўзи ичасанми ичмайсанми? – деб, қадаҳни бир кўтаришда ичиб қўйибди-да, ҳалиги одамни масхара қилиб тиржайибди.
Ўйланиб ўтирган бояги киши унга қараганча, ўзича пичирлабди: “Ишдан ҳайдалдим, машинам пачоқ бўлди, банкдан юз миллион кредитим бор, хотиним ташлаб кетди, энди эса заҳаримни ҳам мана бу аҳмоқ ичиб қўйди”, – дермиш

Эри жаҳл билан ЗАГС қоғозини ўқиб ўтирса,
Хотини:
— Вой, жоним нима қивоссиз? ЗАГС қоғозига бунча термулиб қолдиз, – деса.
Эри хотинига қараб:
— Амал қилиш муддатини қидираяман, – дермиш.

Бир куни Криштиану Роналду бурчакдан тўп тепаётганда тўп ўрнига қаттиқ тошни тепиб ҳушидан кетиб қолибди. Туриб қараса, шифохонада. Ҳамма қора кийимда. Шунда ҳайрон бўлиб, қора кийимдаги қора Марселога қараб:
— Ҳа, мени ўлди деб ўйладингларми? – деса
— Йўқ, сен тепган тўпга калла қўйган Рамос ўлди, – дермиш.
Ҳозирги қизлар эшак минган йигитларни назар-писанд қилишмайди, лекин Мерседес миниб юрган ешакларни жуда ҳам севишади!

Учта жинни мотосиклда қочиб кетаётган екан, йўлда ГАИ ходими таёқчасини кўрсатиб, “тўхтааа”, – деса
Жиннилар:
— ЕЕ, қайерга ўтирасан, жой йўқку, – деб ўтиб кетишибди.

Мени яхши деб биладиганларга – катта рахмат!
Асли қанақалигимни билганларга эса, илтимос – биров билмасин-а?!

Бир киши метрода кетаётганида бир йигит келиб:
— 200 сўм садақа қилинг, – дебди.
Киши эса:
— Пулим йўқ эди, – деса.
Бояги йигит:
— Ишлаш керакда оғайни, – дермиш.

Қизлар севган йигитингиз Бой бўлсин, Чиройли бўлсин, Ақлли бўлсин э  нг муҳими шу 3-чаласи бир-бирни танимасин.

Йигит бўлажак келинининг отаси билан суҳбати:
— Қизингиз, мени хотиним бўлишга розилик билдирди!
— Ҳмм, ўзинг айбдорсан, ҳар кун қатнаб юриш натижаси шу-да…

Битта қиз Сирдарёга бориб сири очилибди, яхшиям Амударёга бормабди.
Қотилликда айбланган одамни суд қилишяпти. Судя:
— Сиз хотинингизни болта билан ўлдиргансиз!
Суд залидан овоз келди:
— «АБЛАҲ!!!».
Судя:
— Сиз яна қайнонангизни ҳам болта билан ўлдиргансиз.
Суд залидан яна овоз келди:
— «ИФЛОС!!».
Судя бақирган одамга:
— Жаноб, бу кишининг қабиҳ жиноятлари жаҳлингизни чиқараётганини биламан, лекин яна бир марта бақирсангиз, залдан чиқазиб юбораман.
— Узр, жаноб судя, ман бу кишининг 22 йиллик қўшнисиман. Бу аблаҳдан ҳар доим болта сўрасам, болтам йўқ дерди.

Пошшо Афандини масхаралаш мақсадида сарой аҳлини йиғиб, фармони олий ўқиди:
— Биз бугундан бошлаб Насриддин Афандини эшак бошилик мартабасига мувофиқ кўрдик…
Афанди ўрнидан туриб пошшога тазим қилди ва бориб тахтдан ҳам юқорироқ бир жойга бориб ўтирди.
— Ҳа, Афанди, — деди пошшо,— нима учун мендан ҳам юқорироққа ўтирдингиз?
Афанди қўлини кўтариб деди:
— Тақдирга тан беринг, шоҳим! Мен ўз вазифамни бажаришга киришдим!

Бир ўзбек билан татар кафега киришибди. Татар 3та булочкани ҳеч кимга билдирмай чўнтагига солиб, ўзбекка мақтанаятганмиш:
— Қара, шипириш дегани шунақа бўлади. Ўрган, студент! — деса
Ўзбек айтармиш:
— Шипиришни ҳозир сенга ўргатаман, — дебди.
Ўзбек сотувчини олдига бориб:
— Хоҳлайсизми, сизга фокус кўрсатаман?
— Қани, кўрилучи?
— 3 та булочка беринг!
— Мана!
Ўзбек 3 та булочкани сотувчини олдида паққос тушириб, оғзини артаёса, сотувчи ғазабланиб:
— Булочкани йўқ қилдингку, номард! Шуми фокусинг? — деса
— Булочкангиз жойида, ана ану татарни чўнтагини қаранг, — дермиш

Бир аёл такси тўхтатди. Таксичи бир оз юргандан кейин машинани жўхоризорга бурибди. Ўртасига боргандан сўнг, жўхориларни тепиб текислабди ва чойшаб ёзибди.
Аёл қўрқиб:
— Илтимос, ундай қилманг бошимда 1та эрим, 4та болам бор, – деса.
Таксичи:
— 1та эриз, 4та болангиз бўлса, мени 20та товуғим бор. Ундан кўра тушиб ёрдам беринг, – дермиш.

Афанди бир куни тўйга борди. Унинг ёнида ўтирган бир савдогар очофатлик қилиб еганига қаноатланмай, дастурхондаги қанд-қурслардан олиб, чўнтакларини тўлғазди. Афанди буни кўриб ёнида турган чойнакни олди-да, секин унинг чўнтакларига қуя бошлади. Савдогар пайқаб қолиб, жаҳл аралаш Афандидан сўради:
— Нега чўнтагимга чой қуйяпсиз?
— Чўнтагингиз қанд-қурсни кўп йеб чанқаб қолгандир,— деди Афанди.

дизайн латифалар

Тараканлар театрдан жанжал кўтариб митинга “Томошага тўйдик, нон беринглар” шиори билан чиқишибди.
Талаба ресторанга кириб офисиантга:
— Битта булка нон ва бир стакан сув, – дебди.
Офисиант кулиб:
— Шунчалик пастга урасанми ўзингни. Ҳаётга бир марта келасан, мазза қилиб, тўйиб маишат қимайсанми, – деса
Талаба:
— Ҳа, тўғри айтасиз. Маишат бўлса маишатда. Унда манга учта булка нон ва бир челак сув олиб келинг, – дермиш
— Сиз мани дилимда яшайсиз.
— Сиз мани қалбимда яшайсиз.
— Сиз мани юрагимда яшайсиз.
Ижара ҳақини қачон тўлайсиз?!

Эркак динозавр хотинига:
— Кел ёнимга.
— Йўқ.
— Кел енди бир марта, йўқ демагин.
— Йўқ дедимми йўқ!!!
Шундай қилиб ер юзидан динозаврлар буткул йўқ бўлиб кетишди…

Бир куни подшоҳ фармон чиқарибди.
— Кимдан ким мени филимни қичқиртира олса унга ярим молимни бераман, — дебди.
Одамлар келиб кетибди, аммо ҳеч ким қичқиртира олмади. Кунлардан бир кун Афанди филни ёнига бориб уни ҳамма ёнини айланиб уёқ буёқини қараб чиқибди қараса фил эркак экан.
Афанди уни нозик еридан қисган экан, фил дарҳол қичқириб юборибди ва подшоҳнинг ярим молини олибди.
Кейин подшоҳ ғазабланиб яна фармон берибди:
— Кимдан-ким мени филимни сўзга кирита олса, унга қизимни бераман, – дебди.
Яна ҳечким уддалай олмабди. Яна Афанди қолибди, кейин у филни олдига бориб унинг қулоғига:
— Яна қисайми? – дебди.
Фил дарҳол тилга кириб:
— Йўқ-йўқ, – дебди.

Хотин эрига:
— Сизга текканимда кўзим кўр, қулоғим кар бўлган экан..
Эр:
— Ана кўрдингми қандай касалликлардан озод қилдим сени..
— Дада-дада! Арчамиз ёниб кетяпти!
— Ёнмаяпти ўғлим, нур сочиб жилоланяпти.
— Ҳа-а… Дада-дада, пардаларимиз ҳам нур сочиб жилоланяпти!
Донишмандларнинг гапига қараганда ерталаб тонгда асфалт перфораторни кўрса юмшаб кетар экан.
Бир таксига кийимсиз аёл шошиб келиб ўтириб олибди.

Ҳайдовчига қараб:
— Нега мошинани ҳайдамаяпсан, нима мени енгилтак деб ўйлаяпсанми?
Ҳайдовчи:
— Йўл кирани қандай тўлар экан деб ўйлаяпман, – дебди.
Эр билан хотин кечаси ухлаб ётишса эшик тақиллаб қолибди.
Хотин:
— Вой шўрим эрим келди, – деса.
Эри:
— Қани, қани – деб деразадан қочиб кетганмиш.

— Агар декан айтган гапини қайтиб олмаса, — бир талаба иккинчисига арз қиляпти, — мен университетдан кетаман.
— Қизиқ, у сенга нима деди?
— “Йўқол университетдан!”

афанди латифалар ӯзбекча

Подшо Афандини бир куни овга олиб чиқди. Бир манзилда Афандини масхаралаш учун отининг пастки лабини кесиб қўйди. Афанди буни фаҳмлаб қолди-ю, бориб подшонинг отининг думини кесиб қўйди.
Овдан қайтишда подшо оркасига қараб Афандига деди:
— Афанди, отингиз нега кулаётибди?
Афанди дарҳол жавоб қайтарди:
— Тақсир, отингизнинг кети очилиб қолибди, шунга куляпти.

Дарвозага ёзилган огоҳлантириш:
— Уйимда қутирган ваҳший ит бор!
Ғаламис қўшни ёзувни давом еттириб:
— Бу ит жуда қариган ҳатто тишлари ҳам йўқ!
Уй эгаси:
— Тиши йўқ бўлса ҳам эҳтиёт бўлинглар, етвоса сўриб ўлдиради!

Подшо Афандига буюрди:
— Мана бу отга миниб, эгардан тушмасдан ҳокимни айтиб келинг! Афанди отга миниб, ҳокимнинг уйига борди, девордан қараса, ҳоким меҳмонлари билан палов еб ўтирибди. Афанди дарҳол отдан тушди-ю, эгарни отдан олди, эгарни минганича ҳокимнинг ҳовлисига кирди. Ҳоким буни кўриб: Бу қанақаси?—деб сўради.
— Подшонинг амри шу,— деди Афанди.
Афанди егардан тушмасдан туриб, паловдан тўйиб егач подшонинг амрини ҳокимга айтди. Ҳоким Афандидан койиди:
— Шу гапингизни аввал айсангиз бўлмасмиди, бу ақлни сизга ким ўргатди?
Афанди жавоб берди:
— Ош ўргатди, бегим, ош!

— Тошмат, ўлишингга бир бахя қолибди деб эшитдим?
— Ҳа, тасаввур қилгин-а, Эшмат, бутун ҳаётим кўз ўнгимдан бирма-бир ўтди… Шунинг учун қарзларимни йигиб чиқаяпман, яна унутиб юбормаслик учун. Ўн беш йил илгари олган 10 минг сўмни чўзиб қўй-чи дўст!

Ресторандан чиқаётганда нега офисиант аёлнинг белидан қучоқлаб олдингиз? Кап-катта, оилали одамга уят эмасми?
— Қизиқмисан, хотин? Ахир мен унинг кўйлагига қўлимни артдим ҳалос.

Кеч тушяпти. Она балкондан ўғлини бақириб чақиряпти:
— Тешавой, сен уйга кириш ҳақида ўйлаяпсанми?
— Ўйлаяпман, ойижон.
— Хўш?
— Ойи, яна озгина ўйлаб олай…

Бир одам сеҳрли чироқ топиб олибди ичидан жин чиқиб тила тилагингни, – деса.
— Эр бўлиш жонга тегди эрталабдан кечгача эшакдай ишлайсан хотиним уйда мазза қилиб ўтиради мани ишлаганимни кўрмийди қадримга етмийди. Кел мени хотинимни ўрнига, хотинимни мани ўрнимга алмаштириб қўй бир қадримга етсин, – дебди.
Жин:
— Хўп, бўлади, – дебди.
Эрталаб туриб қараса хотини билан жойи алмашиб қолибди. Хотини ишга кетибди.
Акамиз эса эрталабдан ҳовли супурибди, кир ювибди, болларни боғчага обориб олиб келибди. Овқат қилибди, уни устига хотини ишдан келиб акамиздан айб топиб уришибди. Шу тарзда бир ой ўтибди. Охири жонига тегиб Жинга айтибди:
— Жин, мени ўз ҳолимга қайтар. Хотинларга ҳам осон эмас экан, – деса.
— Жин бу ҳали ҳолва, буни иложи йўқ энди, кеч дебди,
Акамиз:
— Ийейе, нега иложи йўқ? Нега кеч? – деса.
Жин акамизга қараб:
— Сиз ҳомиладорсиз, – дермиш.

— Ойижон, бугун мактабимизда битириш кечаси бўлиб ўтади. Бриллиант узугимни тақсам майлими?
— Йўқ! Мумкин эмас!
— Нега энди мумкин эмас?! Янги йилга совға қилинган тилла занжирни тақиш мумкин эмас, 8 мартда совға қилинган “Матиз”ни миниш мумкин эмас — бувимникида чанг босиб ётибди. Саккизта лама палтоим бор, бирортасини кийиб кўчага чиққаним йўқ! Қачон мумкин бўлади, қачон?!
— Она қизим, аданг нафақага чиққандан сўнг! Ҳозирча у оддийгина ДАН ходими, шунинг учун мумкин эмас!

Подшо бир куни Афандидан сўради:
— Афанди, менинг қадр-қимматим қанча бўлар экан?
Афанди ўйланиб туриб жавоб берди:
— Қадр-қимматингиз юз тилладан ошмайди. Подшонинг аччиғи келиб, ғазаб билан қичқирди:
— Нега менинг қадр-қимматимни бунчалик пастга урасан, белимдаги камаримнинг ўзи юз тилла-ку!
— Ўзингизни босинг, Подшо,— деди Афанди,— шунинг учун юз тилла дедим-да. Агар белингиздаги камар бўлмаса, ўзингиз бир чақага ҳам арзимайсиз.

Афанди «паррандаларнинг тилини биламан» деб мақтаниб юрар эди. подшо буни ешитиб уни овга олиб чиқди.
Йўлда кетишаётган эди, подшо вайронада сайраб турган бир бойқушни кўриб Афандидан сўради:
— Бойқуш нима деб сайраяпти?
— Бойқуш айтдики,— деди Афанди,— Агар подшонинг зулми шу хилда кета берса тез кунда шаҳар ҳам менинг маконимга айланади.
— ДАН ходими билан Хитойликни нима бирлаштиради?
— Иккисини ҳам тайёқча боқади.
Малласоч қиздан сўрашибди:
— Алифбода нечта ҳарф бор?
— Олтита.
— Қандай қилиб?
— А, Л, И, Ф, Б, О. Ҳаммаси бўлиб олтита!

Кунлардан бирида ҳоким йўлда кетаётган экан, кўчада эшак етаклаб кетаётган Афандини кўриб, шофёрга:
— Отахонни ёнида тўхтат, бир бопли – дебди.
Ҳоким Афандига қараб:
— Ҳа, Афанди, эшакни ўқишга олиб кетвосизми? – деб шофёр билан қотиб кулишибди.
Гапга жавобан Афанди:
— Ҳа, ўқишга олиб кетвоман. Ўқиса ҳоким бўлади, ўқимаса шофёр – дебди

— Эшитдингми, Абдураим ошнамиз калтак еб касалхонада ётган эмиш.
— Йўғе, ўзим кўрдим, кеча кечги пайт Абдураим битта кетворган қиз билан подрушка қилиб юргандию, – дебди
— Уларни подрушка қилиб юрганини Абдураимнинг кҳотини ҳам кўрибди-да ошна.
— Мен сиздай зиқна ва таначига турмушга чиқмайман! Ушланг совға қилган узугингизни!
— Қутиси қани?

Кунлардан бирида карам чўмилишга борибди, кун иссиғидан ечиниб, ечиниб тугаб қолибди.
— Аёлни қора мушук кесиб ўтган йўлдан юришга кўндириш мумкинми?
— Мушукни изига қайтариш осонроқ.
Ҳарбий комиссариятда тиббий кўрик. Икки эгизакдан бири текширувдан чиқибди.
— Нима бўлди? сўрабди Ҳусан.
— Армияга яроқсиз эканман, олишмади, – дебди Ҳасан.
— Унда менинг ўрнимга ҳам кириб чиқ, армияга боргим келмаяпти. Ҳасан хўп дея, яна кўрикдан ўтиш учун кириб кетибди. Бироздан сўнг чиқиб дермиш:
— Ҳусан, сени армияга олишди!

Сирк директорининг телефони жиринглабди.
— Алло, сизларга гапирадиган от керакми?
Директор жаҳли чиқиб телефонни қўйибди. Телефон яна жринглармиш:
— Алло, сизларга гапирадиган от керакми?
Директор яна трубкани қўйиб қўйибди. Яна қўнғироқ:
— Менга қара ноинсоф! Менга туёқларим билан рақам териш осон деб ўйлаяпсанми?

Бир киши хотини яхши эшитмай қолаётганидан ташвишга тушибди. У хотинига эшитиш ускунаси олиб беришга қарор қилибди. Хотинига бу ҳақда қандай айтишни билмабди ва дастлаб буни муҳокама қилиш учун шифокорга борибди.
Шифокор унга уй шароитида оддий синов ўтказишни, кейин ташхис қўйиши мумкинлигини айтибди. Ва синовни қандай ўтказишни тушунтирибди.
— Хотинингизга 12 метр масофадан бирор савол бериб кўринг. Агар саволингизга жавоб бермаса, яқинроқ бориб саволингизни такрорланг, масофа 9 метр бўлсин. Агар яна жавоб қайтармаса, 6 метр масофадан саволингизни такрорланг, кейин 3 метрдан. Хуллас, у саволингизга жавоб бермагунча яқинлашаверинг. Шунда унинг қулоғи қанчалик оғир эканлигини аниқлаб оламиз.
Ўша оқшом хотин ошхонада овқат тайёрлаётган, ер эса ўз хонасида ишлаётган экан. Эр ичида ўйлабди: “Ҳозир ундан тахминан 12 метр узоқдаман. Шифокор маслаҳатини бажаришнинг айни вақти”.
— Азизам, нима овқат қиляпсан?
Ҳеч қандай жавоб бўлмабди. Эр йўлакка чиқибди ва саволини такрорлабди.
— Гўзалим, нима овқат? Яна жимлик. У янада яқинроқ борибди. Улар орасидаги масофа олти метр экан.
— Шириним, нима овқат қиляпсан? Лекин ҳеч қандай жавоб бўлмабди. Эр ошхонага кирибди.
— Нима овқат еймиз? Афсуски, бу сафар ҳам хотини индамабди. Эр хотининг ёнига яқинлашибди.
— Севгилим, нима овқат қиляпсан?
Хотини унга ўгирилиб қарабди.
— Азизим, эшитмаяпсизми, бешинчи марта айтяпман, товуқ!