Пазанда – Pazanda Ҳархела маълумотлар
Адиба — ёзувчи қиз, зиёли, илмли, ижодкор, илҳом излаган, назокатли, тарбияли, одобли, намунали, иффатли қиз. Арабча.
Азиза — қадрли, қимматли, табаррук, ҳурматли ёки қудратли, иззатли, ноёб. Арабча.
Акифа — ғайратли, шижоатли, художўй қиз. Арабча.
Алима — билимли, ақл-заковатли, дилкаш қиз.
Анора — қизил ҳолли, норли қиз. Форс-тожикча.
Асал — асалдек ширин, тотли, яни ёқимтой, суюкли, севимли қиз. Арабча.
Асила — аслзода, насли тоза қиз, соф, покиза, қалби ғуборсиз, бенуқсон қиз. Арабча.
Аслия — соф, покиза, тоза; аслзода. Арабча.
Асолат — асллик, аслзода, зоти пок ёки пухта, мустаҳкам. Арабча.
Афзуна — зиёда, ортиқ, юксак тутувчи. Юқорига интилган, қадрли, қимматли. Этиборга лойиқ, юксак мартабали. Форс-тожикча.
Афруза — ойдек равшан, қуёш нуридек порлоқ, шуладор, ёндирувчи, оташин. Рўза ойида туғилган чиройли, ойдек қиз. Форс-тожикча
Барно — ёш, навқирон, чиройли, ҳушбичим, ҳушқад. Арабча.
Барчиной, Ойбарчин — ой юзли, ой чеҳрали қиз, иболи, ҳаёли, оқкўнгил, қалби пок, тоза. Ўзбекча.
Бинафша — бинафша гулдек кўркам, нафис, сулув қиз. Ўзбекча.
Бегойим — беклар, аслзодалар авлодига мансуб, олий насаб, виқорли, мартабаси баланд қиз. Форс-тожикча
Вазира — улғайиб вазира, мартабали, обрўли бўлсин маносида ният қилиб қўйилади. Ерининг солиҳа ёрдамчиси бўлсин маносида ҳам. Арабча.
Валия — тақводор, иймону-этиқодли, художўй аёл. Арабча.
Васлия — висолга, мурод-мақсадга, орзу-умид, гўзал ҳавасга интилувчи, эришувчи қиз. Арабча.
Висола — тилаб, сўраб юриб эришилган, кутиб етишилган қиз ёки ҳуснижамол, гўзал, латофатли, сулув, чиройли қиз. Арабча.
Гавхар — гур, марвариддек бебаҳо қиз ёки асл, аслзода. Форс-тожикча.
Гуласал — гулдек гўзал, чиройли, нафис, латофатли ва болдек ширин, ёқимтой суюкли, азиз қиз. Арабча, форс-тожикча.
Гулбаҳор — баҳор гули, кўклам чечагидек дилбар, сулув, соҳибжамол, гўзал қиз, баҳорда уйғониш даврида туғилган қиз. Ҳаёти гулдек чиройли бўлсин маносида. Форс-тожикча.
Гулжамол — гулдек гўзал ҳусн соҳиби, ҳусни жамоли гулдек зебо қиз. Арабча, форс-тожикча.
Гулжаҳон — бахтли кунлар, яни бахтли, саодатли кунда туғилган. Ҳаётда бахтиёр, иқболи, порлоқ, толеи баланд бўлсин. Форс-тожикча.
Гулзира — зира гулидек ёқимтой қиз. Форс-тожикча.
Гулзода — гўзаллар наслига мансуб, ҳурлиқолар авлодидан бўлган қиз, гулдек нафис, латофатли, зебо ва сулув. Форс-тожикча.
Гуллола — лоладек, лолагулдек чиройли қиз, лолалар очилганда туғилган қиз. Форс-тожикча.
Гулноза — гул каби нафис, нозик ва нозли, жилвали гул, ёҳуд гўзал ва нозли қиз. Форс-тожикча.
Гулнора — анор гулидек зебо, гул чеҳрали қиз ёки анор гуллаганда туғилган қиз. Форс-тожикча.
Гулой — гулдек ва ойдек зебо қиз ёки гулдек яшнаган ва ойдек нурли, кўркам қиз. Форс-тожикча, ўзбекча.
Гулрано — қизил гулдек кўркам, гўзал, нафис, соҳибжамол, ўзидан чирой таратувчи қиз. Арабча, форс-тожикча.
Гулсора — сараланган, танланган гул, гулларнинг сараси, алоси, энг яхши қиз. Форс-тожикча.
Гулчеҳра — гул юзли, ҳушрўй, соҳибжмол, чиройли, мафтункор, истарали, гўзал чеҳрали сулув қиз. Форс-тожикча.
Гўзал — чиройли, зебо, сулув, латофатли, жозибали, назокатли. Форс-тожикча.
Даврия — давр фарзанди, замон қизи. Арабча.
Дилафруз — дилни қувонтирувчи, шодлантирувчи, дил гули, дилни очувчи, яйратувчи, кўнгилга ҳузур, шодлик бахш етувчи, кайфиятни кўтарувчи. Форс-тожикча.
Дилбар — ёқимли, ёқимтой, кўнгилни олувчи, мафтун қилувчи, гўзал, суюкли, зебо. Форс-тожикча.
Дилдора — дилдан севилган, чин муҳаббат соҳибаси, дилни ром қилувчи ёки раҳмдил, жасур, довюрак. Форс-тожикча.
Дилноза — ишвали, нозли қалб егаси, нозик, нафис дил соҳиби. Форс-тожикча.
Дилором — кўнгилга таскин, ором берувчи, ҳузур-ҳаловат, осойишталик бахш этувчи; суюкли, севимли қиз. Форс-тожикча.
Дилрабо — дилни тортувчи, қалбни мафтун етувчи, жозибали, латофатли, назокатли, кўнгилни жалб қилувчи, суюкли, ёқимтой, оқкўнгил, гўзал қиз. Форс-тожикча.
Дилсўз — жонкуяр, меҳрибон, мушфиқ, дилдаги гапларнинг эгаси, чин сўз. Форс-тожикча.
Дилфуза — дилфируза исмнинг ўзгартирилган шакли. Дилни ёритувчи, кўнгилга, қалбга шодлик, қувонч олиб келувчи, шавқ бағишловчи, тенгсиз, кўркам. Форс-тожикча.
Диёра — ўлка, замин, она юртнинг вафодор, фидокор, элим, юртим деб яшовчи фарзанд. Арабча.
Дурдона — инжу донаси, ало марварид; энг азиз, қадрли, чиройли, нафис, сулув қиз. Арабча, форс-тожикча.
Афсуски, айни вақтда, бизларда Е кҳарфига кҳечнарса йўқ
Ёрқиной — ҳаёти нурли ва ойдек сулув қиз ёки меҳрибон дилкаш қиз. Ўзбекча.
Жамила — гўзал, соҳибжамол, мафтункор, нафис, сулув қиз. Арабча.
Жасмина — жаннатнинг гули, жаннатда ўсувчи гулнинг номи, ҳушбўй, ифори кучли чиройли гул. Форс-тожикча. (арабча-Ясмина)
Жумагул — жума куни туғилган гулдек сулув, зебо, гўзал қиз. Арабча, форс-тожикча.
Зайнаб — тўлачадан келган, семиз, дуркун; келишган, гўзал. Зайнаб номи Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в.) қизларининг исми бўлган. Арабча.
Зайнура — гўзал, зебо қиз. Арабча.
Замира — олийжаноб, виждонли, покдомон, иболи, ифффатли, покиза қиз. Арабча.
Зарина — зарли, олтинли, зарланган, заррин, чиройли, гўзал, кўз қамаштирувчи ҳусн соҳибаси, сулув қиз. Форс-тожикча.
Зарнигор — тиллога безанган, зебланган, бебаҳо, қадри баланд, заррин ёки сочлари тиллодек жилвали, товланиб турувчи, чиройли, мафтункор қиз. Форс-тожикча.
Зарифа — покиза, масума, иффатли, нозик таб, фаҳм-фаросатли, ақлли, ориятли, ҳаё-иболи, мунис, кҳушфаҳм қиз. Арабча.
Закҳро — ёрқин, равшан, оқ юзли. Нурли, порлоқ, нур таратувчи ёки интилувчи, ҳавас қилувчи, олдинга интилувчи. Арабча.
Зебинисо — аёлларнинг энг гўзали, зебоси, зебу-зийнати, латофати, жозибали, мафтун қилувчи, ўзига ром етувчи чиройда тенг йўқ қиз. Арабча, форс-тожикча.
Зебо — чиройли, гўзал, сулув, ҳусни жамоли нафис қиз. Форс-тожикча.
Зулфия — сочи ўралиб туғилган, жингалак, жилвакор сочли қиз, сулув, латофатли, мафтункор зебо. Форс-тожикча.
Зиёда — қизлари етарли (зиёда) бўлди, эндигиси ўғил бўлсин ёки умри зиёда, узун бўлсин, бахтли бўлсин. Баданда ортиқча белгиси, ортиғи бўлса ҳам бу исм қўйилади. Арабча.
Зилола — тиниқ булоқ сувидек покиза, соф, тоза, беғубор оқила қиз. Арабча.
Зиннура — нурли, равшан, чиройли, дилбар қиз. Арабча.
Зироат — ҳосил, ҳосила. Мўл-кўлчилик, қут-барака олиб келувчи қиз. Арабча.
Зокҳида — диндор, художўй, мўмина аёл. Арабча.
Зулайкҳо — кичик, кенжа қиз. Исм маноси турли кўринишда келади. Базилар сирғанчиқ, силлиқ, мулойим деб ҳам талқин қилишган. Юсуф пайғамбарнинг аёлларининг исми бўлган. Арабча.
Зулхумор — хуморли, қўмсалган, орзиқиб, интизор бўлиб кутилган қиз ёки дилбар, мафтункор, жозибали, ишвали, ўзига ром етувчи. Арабча.
Зумрад — яшил тусли қимматбаҳо тош, зумраддек қимматли, бебаҳо, ноёб, зебо, латофатли, сулув қиз ёки кўк кўзли қиз. Форс-тожикча.
Ирода — истаб орзу қилиб еришилган қиз ёки Аллоҳнинг иродаси, муруввати бўлган қиз, ёҳуд иродали, чидамли қиз. Арабча.
Иффар — покиза, масума, бокира қиз. Арабча.
Ифора — ҳушбўй, ёқимли ифорли, нафис ҳид таратувчи. Ўзбекча.
Камола — камолга эришган етук, зебо, кўркам, мукмал инсон. Ўзбекча.
Карима — саҳоватли, саҳий, қўли очиқ, меҳрибон, раҳмли, қалби пок қиз. Арабча.
Комила — баркамол, етук, бекаму-кўст, намунали, ибратли қиз. Арабча.
Кумуш — кумушдек ёрқин, қадрли, қиз ёки оқ юзли оқбадан гўзал қиз. Ўзбекча.
Лайло — тунда туғилган қиз ёки нилуфар (сафсан)дек гўзал қиз. Қадимий яҳудий тилида: Лилия – Сафсангул. Арабча.
Латофат — назокатли, меҳрибон, латофатли, покиза, шавқатли, зебо қиз. Арабча.
Лола — лоладек яшнаган, нафосатли, чиройли. кўркам, гўзал қиз ёки лолалар очилган пайитда туғилган қиз. Форс-тожикча.
Лобар — гўзал, кўркам, келишган, ёқимтой, нафис, ҳушфел, дилкаш қиз. Арабча.
Лутфия — меҳрибон, дилкаш, раҳмдил, кўнгли пок қиз. Арабча.
Мавлуда — ҳосиятли, яхши, муқаддас кунда туғилган қиз, умрида яхши кунлар кўп бўлсин, ҳаёти чиройли ўтсин. Арабча.
Мадина — Саудия Арабистонидаги муқаддас шаҳар, зиёратгокҳ бўлган Мадинаи Мунаввара исмидан олинган исм. Арабча.
Малика — подшоҳнинг авлодига мансуб улуғ мартабали аёл. Шоҳбону, гўзаллар гўзали, маҳвашлар маҳваши, заковатли соҳиба. Маликалардек обрў-этиборли бўлсин маносида ҳам қўйилади. Ушбу исм соҳибаларидан бири Амир Темурнинг хотини, катта малика — Сароймулкхоним, Қозонхоннинг қизидир. Арабча.
Малоҳат — гўзал, сулув, нафосатли, дилкаш, малоҳатли, кўркам қиз. Арабча.
Маржона — дур, инжу, марваридлар тизими, қизил рангли йирик мунчоқ, маржондек қимматбаҳо ва сулув қиз. Форс-тожикча.
Мастура — беркитилган, ёпиқ юзли, ҳалол, пок, тоза, пардали, иффатли, ҳаёли, иболи қиз. Арабча.
Мафзуна — латофатли, чиройли, гўзаллар ичида ягона, сулув ва нафосатли қиз. Арабча.
Мафруза — танлаб, сайлаб олинган. Арабча.
Макҳсума — соф, покиза, гуноҳсиз. Арабча.
Машҳура — таниқли, обрў-этиборли, одамлар назарида бўлган, ҳурматли, езозли қиз. Арабча.
Мамура — бахтли, насибали, фаровон яшовчи; бошқарувчи, етакчи, йўл кўрсатувчи, бошлиқ. Арабча.
Мақсуда — орзу қилинган, орзиқиб кутилган қиз. Арабча.
Маҳбуба — суюкли, қадрли, азиз дўст, дилбар, дилкаш, кўнгли тоза, севилган, дилбар қиз. Арабча.
Маҳфуза — ҳимояланган, муҳофазага олинган ёки қўрғон, қаср, қаладек мустаҳкам бақувват, енгилмас. Арабча.
Моҳигул — ойдек сулув, чиройли ва гул каби кўркам қиз, ойнинг чеккасидаги гул. Форс-тожикча.
Моҳидил — ойдек гўзал, мафтункор, сулув, қалби пок, дили тоза, гўзал, фазилатли қиз. Форс-тожикча.
Моҳина — ойга ўхшаш, оймонанд, нафис, нозик ёки янги ой чиққан пайтда туғилган ёки янги ойдек сулув қиз. Форс-тожикча.
Моҳинур — ойнинг нури, ойдин, ойдиндек покиза, сулув, чиройли, ойдек гўзал қиз. Арабча, форс-тожикча.
Мокҳира — маҳоратли, устамон, пукҳта, пишиқ, қўли гул, епчил, чаққон, озода ва саранжом қиз. Арабча.
Муаззам — ҳурматли, езозли, қадрли, етиборли қиз. Арабча.
Муаттар — хушбўй, ёқимли ҳид тарқатувчи, атир сочувчи, муаттар ҳидли. Арабча.
Мубина — жозибали, истараси иссиқ, лобар, очиқ чеҳрали, ростгўй, латофатли, зебо қиз. Арабча.
Музайяна — безанган, зийнатланган, ораста. Арабча.
Муқаддам — олдинда борувчи, пешво ёки оиладаги илк, биринчи бола. Арабча.
Муқаддас — табаррук, азиз, қадрли ёки покиза, соф, бенуқсон, озода, қутлуғ. Арабча.
Мумтоз — танланган, сараланган, зўр. Арабча.
Муниба — тўғри йўл (дин йўли)га кирувчи; кҳудожўй, оқила инсон деган манони англатади. Арабча.
Мунира — нурли, равшан, гўзал, зебо, бахтли, саодатманд, нур сочувчи, юзидан нур таралувчи, зебо қиз. Арабча.
Муниса — дўст, ўртоқ, сирдош; содиқ дўст. Арабча.
Муслима — мусулмон, художўй аёл, солиҳа, Аллоҳга итоат етувчи мўмина қиз. Арабча.
Мухлиса — оқкўнгил қиз, художўй, муслима, мўмина қиз. Арабча.
Муҳсина — меҳрибон, яхшиликлар қилувчи, мурувватли, ҳайирли амалларга интилувчи, раҳмдил қиз. Арабча
Муштарий — Юпитер сайёрасининг номи ёки бирор нима сотиб олувчи, кҳаридор. Арабча.
Муяссар — орзу қилиб юриб еришилган; Аллоҳ ериштирган, совға қилган, муяссар қилган қиз. Ҳаётидаги барча орзулари, ниятлари муяссар бўлиб ижобат бўлсин маносида ҳам қўйилади. Арабча.
Наргиза — наргис (бўтагул) дек нозик, нафис, зебо, гўзал қиз, ифори таралувчан. Ўзбекча.
Насиба — ризқу-рўзли, насибали қиз. Умри тўкин-сочинликда, бекаму-кўст ўтсин, насибали бўлсин маносида. Арабча.
Нафиса — нафис, нозик, гўзал, нафосатли, латофатли, фойда келтирувчи, яхшиликлар қилувчи. Арабча.
Нигора — гўзал чеҳрали, соҳибжамол, ўзига ром етувчи, мафтункор, латофатли, жозибали, гўзал, зебо, тенгсиз ҳусн соҳибаси, ёқимтой. Форс-тожикча.
Нилуфар — нилуфар (савсан) ўсимлигидек чиройли, зебо қиз, ўзига мафтун етувчи. Ўзбекча, ҳиндча.
Нодира — тенги йўқ, ягона, тенгсиз, бебаҳо, беназир, нодир, бетакрор, беқиёс гўзаллик соҳибаси гўзал, латофатли, зебо қиз. Арабча.
Нозима — тартибга, интизомга риоя қиладиган, яни тартибли, саришта. Арабча.
Ноила — орзу қилинган, интиқиб кутилган қиз. Аллоҳ берган совға, туҳфа. Арабча.
Нурия — бахтли, шодон қиз, ҳаёти нурли равшан; ўзидан нур сочувчи, офтобдек қувончли қиз. Арабча.
Озода — эркин, ихтиёри ўзида; бахтли, бахтиёр ёки тоза, покиза, саранжом, тартибли, бегуноҳ, беғубор. Бази манбаларада сахий, оқ кўнгил, қалби пок деб ҳам изоҳланади. Форс-тожикча.
Ойгул — ойдек сулув, гўзалликда ёрқин, гулдек зебо, нафис, чиройли, мафтункор, истарали қиз. Ўзбекча, форс-тожикча.
Ойнур — ой ёғдусидек гўзал, покиза; нурафшон қиз. Арабча, ўзбекча.
Ойша — яшовчи, барҳаёт, умри узоқ, ҳаёти нурли қиз. Бу исм Муҳаммад (с.а.в.)нинг аёллари Ойша (р.а.) исмлари бўлган. Арабча.
Олия — юксак, олий, улуғ; эзозли, иззатли, улуғвор, мартабали, этиборли. Арабча.
Омина — омонликда сақланувчи, яни муҳофаза қилинган ишончли равишда қўриқланган, дахлсиз ёки ростгўй, вафодор. Омина — Муҳаммад (с.а.в.) онасининг исми бўлган. Арабча.
Орзу — ота-онасини орзусига эриштирган, мақсадига етказған ёки орзиқиб кутилган қиз. Форс-тожикча.
Осиё — тегирмон ёки Осиё қизи, Осиё фарзанди. Форс-тожикча.
Афсуски, айни вақтда, бизларда П харфига кҳечнарса йўқ
Раёна, Райёна — Райён-жаннат эшикларидан бири. Бу ешикдан фақат рўза тутганлар киритилади. Арабча.
Райкҳона — нозбўй, ифорли, райҳондай ёқимтой, ёқимли, нафис, жозибали қиз. Муҳаммад (с.а.в.)нинг аёлларидан бирининг номи. Арабча.
Рамзия — тимсол, ўрнак, намуна. Арабча.
Расифа, Расикҳа — чидамли, маҳкам, иродали қиз ёки покиза, озода қиз. Арабча.
Рано — қизил гулдек гўзал, чиройли, латофатли, рано гулдек сулув, пурлатофат қиз. Арабча.
Робия — оиладаги тўртинчи бола ёки ҳижрий ой ҳисобининг тўртинчи кунида туғилган бола. Арабча.
Розия — мамнун ёки мақбул тушувчи, мақул келувчи; ёқимли, суюкли, эзозли, қадрли; розилик, шукроналик, итоатгўйлик, мамнунлик баҳш этган. Арабча.
Сабохон — тонг ели, шабадаси; ёқимли, мулойим ёки саҳар пайтида туғилган бола. Арабча.
Сабоҳат — кўркамлик, гўзаллик, малоҳат, оқ юзли гўзал, сабо тонги шабадаси, нафислик чиройи. Арабча.
Садоқат — вафодор, содиқ, чин самимий дўст, ишониш, суяниш мумкин бўлган яқин инсон. Арабча.
Саида — бахтли, омадли, толеи баланд, иқболи порлоқ, саодатманд қиз. Арабча.
Сайёра — тез ҳаракат қилувчи юлдуз; сайёра планетаси ёки толеи баланд, иқболи порлоқ, бахтли-саодатли қиз. Арабча.
Салима — соғлом, умри узоқ қиз ёки самимий, дилкаш, кўнгли очиқ, вафодор қиз. Арабча.
Самина — қадрли, иззат-обрўли қиз ёки Самин (гул)дек чиройли, зариф, латофатли қиз. Арабча.
Самира — суҳбатдош, ҳамсуҳбат, ширинсўз, дилкаш ва кўнгли очиқ қиз. Арабча.
Самия — зийрак, сезгир, доно қиз. Арабча.
Санобар — ҳушқомат, чирой, дарахтнинг номи, санавбардек гўзал, келишган, ҳушбичим, сулув қоматли қиз. Арабча.
Саодат — бакҳтли, саодатли, бакҳтиёр, иқболи порлоқ, толеи балнд қиз. Арабча.
Сарвиноз — тик қоматли, бўй-басти келишган, сарв дарахтидек келишган ва нозик қиз. Форс-тожикча.
Сафия — ақл, донишмандлик ёки арабча София — соф, покиза, покдомон, масума, иффатли. Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в.)нинг ўн учинчи аёлларининг исми бўлган. Арабча, яҳудийча.
Сафура — юлдуз, ёруғ юлдуз; ёрқин, порлоқ; шукуҳли, ҳашаматли, мағрур ёки сочлари сариқ қиз. Арабча.
Сакҳида — тўғри, барваста қадли, гўзал қоматли. Арабча.
Севара — суюкли, ёқимтой, қадрли азиза қиз. Ўзбекча.
Ситора — юлдуз, бахтли, омадли, чиройли, толеи баланд қиз, юлдуз каби порлоқ. Арабча.
Сожида — сажда қилувчи, тақводор, Аллоҳга сиғинувчи, муслима мўмина қиз. Арабча.
Соликҳа — салоҳиятли, покиза, озода ёки диёнатли, тақводор, художўй, муслима қиз. Арабча.
Сокҳиба — уйнинг егаси, бекаси, маликаси ёки дўст, ҳаётдаги содиқ йўлдош, суюкли рафиқа, севилган ёр. Арабча.
Такҳмина — кучли, қудратли; жасур. «СҲоҳнома» асари қаҳрамони Суҳробнинг онасини исми. Арабча.
Умида — орзу қилинган, умид билан кутилган қиз ёки яшаб кетишига умид қилинган қиз. Арабча.
Умрия — узоқ умр яшаб ҳаёти баракали, чиройли ўтсин ҳамда қалби тоза покиза қиз маносида қўйилади. Арабча.
Афсуски, айни вақтда, бизларда Ў ҳарфига ҳечнарса йўқ
Фазилат — якҳши ҳислатлар эгаси, гўзал хулқи билан бошқалардан афзал, устун турувчи. Арабча.
Фарангиз — нур сочувчи, зиёкор ёки гўзал, суюкли, шула сочувчи гўзал қиз. Форс-тожикча.
Фарида — бебаҳо, нодир, ноёб, марварид ёки пардали бўлиб туғилган қиз. Арабча.
Феруза — бакҳтли, иқболи баланд, толеи порлоқ, саодатли қиз ёки фируза (кўк тусли товланувчи қимматбаҳо тош)дек азиз, қимматли, қадрли, бебаҳо, чиройли, зебо, нафис; нурли нур сочувчи. Форс-тожикча.
Фотима — фатиат — кўкракдан ажратилган. Бу ном Муҳамммад (с.а.в.)нинг кенжа қизларининг исми бўлган. Егизак қизлар туғилганда каттасини Фотима деб номлаш миллатимизда урфга айланган. Арабча.
ҳалима — мулойим, меҳрибон, раҳмдил, меҳрли, шафқатли, хушмуомала, беозор, суюкли қиз. Пайғамабаримиз Муҳаммад (с.а.в.)га оқ сут берган аёлнинг исми. Арабча.
ҳанифа — ростгўй, покиза, содиқ ёки меҳрибон, ғамхўр. Арабча.
Ҳилола — янги ойдек кўркам қиз ёки янги ой чиққанида туғилган гўзал ҳуснли қиз. Арабча.
Хосият — яхши сифатлар, фазилатлар, гўзал ҳислатлар егаси ёки омадли, иши юришган ёки хосиятли кунда туғилган қиз. Арабча.
Хуршида — қуёшдек ҳусну жамол соҳибаси бўлган гўзал, сулув латофатли, зебо; офтобмонанд қиз, қуёш фарзанди. Форс-тожикча.
Кҳуснида — ҳусниддин исмига қиёсан ясалган исм. Гўзал ва чиройли кҳусн егаси бўлсин деган ниятда. Арабча.
Ҳусния — гўзал чеҳрали, чиройли, латофатли, мафтункор юзли, зебо қиз. Арабча.
Ҳуснора — безанган, ўзига қараган, зебо қиз; ҳуснда тенгсиз, ўзига муносиб бўлган, мос тушган гўзал ҳусн, чирой ва латофат соҳибаси. Арабча, форс-тожикча.
Шахзода — шоҳ фарзанди, шоҳлар наслига мансуб қиз. Юқори мартабали, меҳрибон, кўнгли тоза обрў-этиборли бўлсин. Форс-тожикча.
Шаҳина — шоҳлар авлоди вакилларидек мард, жасур, зийрак, довюрак, қўрқмас қиз. Форс-тожикча.
Шахло — катта қора кўзли қиз, қора кўзли гўзал, чиройли, сулув, мафтункор қиз. Арабча.
Шаҳноза — шоҳона, бекларча ёки нозли карашмали, латофатли. Шоҳлар, аслзодалар авлодига мансуб нозик ва зебо гўзал қиз. Форс-тожикча.
Шахризода — шоҳлар, аслзодалар наслига мансуб кўркам, чиройли қоматли қиз; подшоҳзода, шоҳзода, виқорли. Форс-тожикча.
Ширин — тотли, чучук, лаззатли. Азиз, ёқимли, суюкли. Форс-тожикча.
Шодия — шодон, қувноқ, бакҳтиёр қиз. Шодлик, хурсандчилик куни туғилган қиз. Одамларга шодлик олиб келувчи. Форс-тожикча.
СҲоира — сўзга чечан, ширинсукҳан, нотиқа қиз бўлсин. Улғайиб шоира бўлиб шерлар ижод қилсин маносида. Форсча СҲаере — «шоир аёл» дан келиб чиққан. Арабча.
Эзоза — ҳурматга, иззат-икромга, эзозланишга сазовор қиз. Арабча.
Юлдуз — юлдуздек ёруғ юзли, нурли, чиройли, латофатли ва сулув қиз. Толеи юлдуздек юксак ва иқболи порлоқ, ҳаёти нурга тўла бўлсин. Ўзбекча.
Ясмина — жаннатнинг гули, жаннатда ўсувчи гулнинг номи, ҳушбўй, ифори кучли чиройли гул. Арабча. (форс-тожикча-Жасмина)
Исмлар маноси ўгил фарзанд кўрмоқчи бўлганлар учун энг янги замонавий исмлар тўплами.
А ҳарифига исмлар маноси китоби
Аббос — жиддий, вазмин; довюрак, жасоратли.
Абдолниёз — бу исмнинг 2та манноси бор авлиё; дарвеш.
Абдулазиз — абду — қул, абу ота маносида. Қудратли, донолик.
Аброр — ало хулқли, Яхши тарбияли, самимий.
Авлиё — табарук, муқадас.
Адҳам — қора белги, доғ билан туғулган чақалоқа айтилади.
Азамат — мартабали, қўрқмас.
Азиз — қадри қиммат, ҳурматли.
Азим — улуғворлик, котта, кучли.
Айниддин — дин мазмуни, ҳулқли, ибратли.
Айюб — ўкинувчилик, пушаймонлик
Акбар ва Акобир — бирлик, иккинчиси кўплик; улуғлик, улканлик;
Акмал — мукаммаллик, бенуқсонлик.
Акрам — Кўркам, октам, жомард.
Алимардон — мартаба, мардлик, Мардона.
Алишер — юксаклик мартабалилик шер; Арслондек қўрқмас.
Алоуддин — огоҳлик, усти. Исмнинг динустуни.
Амин — ишончлилик, сокин, кҳавфсизлик.
Амир — ҳукмронлик, йўлбошчилик.
Анвар — ёруғлик, нурлилик.
Анис — дост, улфат, ҳамдамлик, ҳамсуҳбатлик.
Анортой — баданида қизил белги ёки хол билан тугилган чақалоқларга қўйилади.
Ансориддин — дин ёрдамчиси, мададкорилик.
Анқобой — кўзга кўринмас қуш исми маноси топилмас, нодир.
Ардашер — арда- иймонли — иймон кучи.
Асад — 5 чи ойнинг номи.
Асаф — Ҳудо мақуллаганлардан.
Аслам — соғломлик, бақувватлик, чидамлилик.
Асил — аслзодалардан, оли тоифа инсонлар.
Асомиддин — динга таянчи бўлиш.
Асрор — сирлилик, яширин, махфийлик, Асфандиёр — исириқ боласа касал бўлмасин деб қўйиладиган исм.
Асқад — бахтиёрлик, саодатмандлик.
Асқар — охирги болага қўйиладиган исм.
Атоулла — Ҳудо ҳадияси.
Афандихон — домлс, устоз, ўқитувчи.
Афзал — устунлик, яхшилик, юқори бўлиш.
Афридин — жасур, довюрак, енгилмас. Бу исмнинг Фаридун шакли ҳам бор. Қадимий Ерон подшоҳларидан бирининг исми ҳам шундай.
Афлотун — Платоннинг номидан. Қадимий олимни шундай ҳам аташган.
Акҳбор — малумот, билим егаси.
Афридин — жуда қудратли.
Ашраф — шарафлилик, ҳурматлилик, аслзодалик.
Ашур — ҳижрийнинг 10 чи ойи шундай аталади.
Азам — улуғлик, буюклик.
Аҳмад — мақтовга сазовар.
Аҳрор — олижаноблик, мурувватлилик, ҳимматли бўлиш.
Аҳтам — Адҳам исмининг ўзгарган шакли.
Исмлар маноси
-Б- ҳарифига исмлар маноси болалар
Бадал — боласи кўп нобут бўладиган оилалар тирик қолган фарзандига бери
Бадиуззамон — замонасида енг зўри.
Бадриддин — дин тўлин ойи; дин машали.
Бакир — ўрганувчи, тадқиқотчи.
Бакр — бўталоқ.
Барака — мўллик, фаровон.
Барот — барот куни шабон ойининг ўрта- ларида келадиган диний байрам.
Бахир — нурли, шуладор, жилвакорлик.
Бахтиёр — бахт, ҳурсандчилик, истиқбол ёр бўлган.
Бахши — муалим, ўқитувчи.
Башар — одам, инсонилик, киши.
Башир — ҳушхабар келтирувчи, баҳтсаодат елчиси.
Бақо — доимийлик, мангулик, абадийлик.
Баҳман — шамсия йилининг ўн биринчи ойи баҳман дейилади.
Баҳоувдин — диннинг кўрки, қиммати.
Баҳриддин — дин дан баҳра олувчи.
Баҳром — Мирих юлдузининг номи.
Баҳруз — жуда яхши, жуда қутлуғ; рўза кунида туғилганларга айтилади.
Бердимавлон — Худо берган бола.
Берун — чет, бегоналик, ётлик.
Беҳбуд — тинчлик, осойишталик, фароғатлик.
Беҳзод — аслзода маносида.
Биймирза — Бий — хўжайин, раҳбарлик, сардор маноларида келади.
Билол — 3 кунлик ой.
Биродар — дўст, ўртоқ. Жуда ноёб исмларга киради.
Бобак — тарбиячилик, ҳомийлик.
Бобир — Кўп ҳолда Бобур шаклида ҳам ёзилади. йўлбарс деб талқин қиладилар.
Бобокҳон — Бу исмнинг маноси қадимий қалиқ ўйини билан боғлиқ.
Бозор — бозор кунида туғилган болалар шундай исмга ега бўлишган.
Борий — яратувчилик, бунёдга келтирувчилик.
Босит — руҳ берувчилик, руҳато етувчилик, яни жон ато етувчилик.
Ботий — ноёб тош, нодирлик деб ҳам айтишади.
Бокҳир — нурлилик, равшанлик, порловчилик.
Боқи — Фарзанди кўп йиллар яшаси деб қўйиладиган исм.
Бунёд — асос маносида келади.
Бурҳон — ҳужжат, далиллик.
Исмлар маноси
-в- исмлар маноси скачат
Вадиуддин — динни омонати; дин қадрловчи.
Вадуд — шафқатлилик, меҳрибонлик, ғамкҳўр, севувчи, дўст.
Важиулло — Ҳудонинг кўрками, шарафлилик, ҳурматлилик.
Вайс — ишончлилик, куч, қудратлилик.
Вакил — кафиллик, ишончлилик.
Вали — авлиё, дўст, тақводорлик.
Валид — наслли, авлод, ўғил.
Валламат — Катта, етакчи дегани.
Васиҳ — огир, вазминлик, босиқлик.
Васлиддин — диний мақсадга интилувчи.
Вассоф — ғалаба қозанувчи.
Вафо — садоқатлилик.
Ваққос — итоаткорлик, бўйсунувчилик, тобелик.
Вагиз — ваз айтадиган.
Ваҳҳоб — сакҳийлик, жўмардлик.
Возид — ошкорлик, равшанлик, нурлилик.
Вомиқ — ошиқлик, шайдолик.
Воси — кенглик, ёйиқлик.
Восил — еришилган деган манода келади.
Восим — Чиройли, кўркам.
Восиф — тариф қилувчи.
Восиқ — умид қилиш, орзу қилиш.
Вофи — вафолилик, садоқатли.
Вофир — бойлик, бадавлатлик.
Воқи — Бўлган нарса.
Воқиф — кҳабардорлик, огоҳлик.
Воҳиб — ином, совға.
Воҳид — ягоналик, ажралиб туриш, беқиёс маносида келади.
-г-
Гадо — Жуда кўп кутилган фарзандларга қўйиладиган исм
Газанфар — арслон, шер, жасур, қорқмас.
Ганай — туршак, қуритилган ўрик.
Гандум — буғдой ўроғида туғилган бола.
Ганжа — бойлик дегани охирги фарзандга айтилади.
Гарзан — подшоҳ бошига қўндириладиган тож.
Гарон — оғир, вазминли, мўл, кўп миқдордаги, қимматлилик, қиммат баҳо.
Говдил — жасурлик, довюраклик.
Гузар — йўл дегани.
Гуртбой — ўзбек тилидаги Бўрибой исмининг “форсча” шакли.
Гўрўғли – ботир, қўрқмас, жасур.
Исмлар маноси
-Д- исломий исмлар
Дабир — котиб, мирза.
Давлат — бойлик, саодатли маносида.
Даврбой — давр фарзанди маносида.
Даврон — умри қувончда ўтсин маносида.
Дайёр — турувчилик, яшовчилик, уй егаси.
Далир — Далер; қўрқмас, ботирлик, довюраклик.
Дамин — билимли, қунтлилик.
Дарвеш — зоҳидлик, қаландарлик маносида.
Даркҳон — еркинлик, озодлик, дакҳлсизлик.
Девлоҳ — далада ёки чўлда дунёга келган болаларга қўйиладиган исм.
Деҳқон — қишлоқ раҳбари.
Диёр — юрт фарзанди.
Дилбашир — яхши янгилик олиб келган фарзанд.
Дилмурод — нияти амалга ошган ота-оналар қўядиган исм.
Дилшод — кўнгилларга қувонч келтирган бола.
Динор — тилла маносида.
Довар — подшоҳлик, ҳокимлик.
Довуд — меҳрлилик, севувчилик, суюклилик, чин дўст;
Долим — ўсувчи, улғаювчи, кўпаювчи.
Дони — уқувлилик, епчиллик.
Дониш — билимлилик, донолик, олимлик.
Дономурод — ақллилик, зийрак ўғил бўлсин деган ниятда берилган исм.
Дороб — дор — даракҳт; об — сув.
Достон — овоза, шуҳратли, довруғ.
Дувлон — Совуқ қишда т.уғилган фарзандга бериладиган исм.
Дурбек — инжу, марварид.
Душан — душанба кунида туғилган чақалоқ.
Дўлоб — адаштирилган, ўзга.
Дўнан — тўрт яшар от.
Дўсим — “дўст”, дўстлик.
—Е—
Еттиназар — еттинчи фарзанд.
Евар — ёрдам, кўмакдош.
Ёвон — сакҳрода туғилган фарзандга қойиладиган исм.
Ёдгор — туғилишдан олдин ёки туғилгандан кейин отаси ёки онаси қазо қилган болаларга қўйиладиган исм.
Ёздонқул — мўғуллар Тангрини Ёздон деб аташган.
Ёзи — даштда, чўлда туғилган болага шундай исм қўйиш одати бўлган.
Ёрбой — улфатли, дўстли, ҳамдамлик, ешлик.
-ж-
Жабин — пешона, манглай.
Жаброил — Пайғамбарларга Ҳудо ваҳий келтирадиган фаришта номи.
Жавдат — мурувватли, ҳимматли, сакҳий; меҳр-шафқатли.
Жавдон — мангу, доимийлик;
Жавлон — чиройли шакҳдам қадам ташловчи.
Жавод — еҳсон, карамлилик, сакҳийлик, қўли очиқ.
Жавоншер — шер йигит.
Жавоҳир — бебаҳолик, қиммат.
Жавҳар — қиммат тош, моҳият.
Жайҳун — Амударёнинг қадимий номи;
Жалид — пухталик, жанговарлик, шижоатлилик.
Жалолиддин — дин улуғлиги, азаматлиги, дин масаласида азамат, кучли бўлсин.
Жамбул — қўрғон, қала.
Жамолиддин — дин жамоли; дин баркамоллиги, равнақи.
Жанобиддин — остона, бўсаға, даргоҳ,
Жарулло — елон, билдириш, овоза қилиш,
Жасур — мард, жасоратли.
Жафар — гўдак, фарзанд, фаришта.
Жаҳонгир — дунёни запт етувчи, ғолиб, музафар.
Жобир — синиқчи, яни синган чиқанларни даволавчи.
Жовид — абадий, мангу; туғилган гўдак узоқ яшасин деган ниятда шундай исм берилган.
Жонибек —ёқимтой, бек бола.
Жонхўроз — қизил холи билан туғилган гўдак.
Жоҳид — ҳаракатчанлик, тиришқоқлик.
Жумабой — жума куни туғилган.
Жунайдулло — Бағдодда яшаган авлиёлар бирининг номи.
Журат — жасорат, шижоат.
Жўжи — кутилган бола, меҳмон.
Жўйбор — катта дарёдек тўлиб оқсин деган манода.
Жўра — дўст, ҳамроҳлик.
-з-
Забий — оҳун еркаги.
Забир — маҳкамлик, мустаҳкамлик;
Забиҳулло — Ҳудога аталган, садақа қилинган, қурбонлик.
Забур — ёзилган, битилган.
Завқиддин — завқли, лаззатли.
Зайд — туҳфа, ином ёки кўпайиш, қўшилиш
Зайнобиддин — зайни (кўркам, зўзал, зийнат) сўзи билан боғлиқ.
Зайфулло — зайф — қалбаки танга; меҳмон, мусофир.
Закариё — Ҳудони есда тутувчи.
Заки — ақл, зукколик, тезфаҳмлик, сезгирлик, зийраклик.
Задриддин — дин юраги.
Замон — ўз даврининг фарзанди маносида.
Зариф — поклик, тозалик; нозикфаҳмлик, зийраклик,
Зафар — ғолиб. Музаффар қилиш.
Заҳириддин — беморлик, ранж, азоб, машаққат, паноҳ, посбон, иқбол.
Зиё — нурлилик, равшанлик, ёрқинлик.
Зиёд — умр зиёда, узоқ бўлсин деган ниятда шундай исм берилади.
Зийнатулло — Ҳудо зийнати.
Зиннат — зийнат сўзининг бошқача талафузи.
Зиёриддин — Динга сиғинувчи маносида.
Зиннат — безанган, ороланган.
Зикир — ёдлаш, кҳотирлаш.
Зобир — чидамлилик, тоқатли; кучли;
Зобит — забт етувчи, бошқарувчи.
Зоид — ортиқ, зиёда.
Зоир — зиёратчи.
Зокир — Зикир исми ўзгарган шакли.
Зоҳид — таркидунё қилган тақводор.
Зоҳир — кўринган, кўримлилик, очиқлик, равшанлик.
Зубайр — кучлилик, қудратлилик.
Зулфиддин — диндаги жингалак сочли шайдоси.
Зулфиқор — тешиб ўтувчи. Қилич.
Зуннун — балиқ егаси. Зуфар — Зафар исмининг шаклан ўзгаргани.
Зуҳриддин — Зоҳир исмининг ўзгарган шакли; диннинг кўриниши, ошкоралиги.
-и-
Ибод — қуллар, бандалар;
Иброҳим — кҳалқлар отаси маносида.
Идибек — ҳайит куни туғилган болаш
Идрис — ўқувчи, ўрганувчи. Тикувчилик, тўқувчилик, кҳат илми сингари.
Изом — кўпликда: улуғлар, буюклар.
Изоҳиддин — дин шарҳловчи, тушунтирувчи, талқин етувчи.
Изҳориддин — дин ошкор қилувчи.
Икмол — Камол исмининг шакли.
Икром — иззатли, ҳурматли, еҳтиромли, обрў ёки тукҳфа.
Илёс — Ҳудонинг кучи, қудрати ёки кҳалқларнинг севимлиси.
Илим — илм, билимдон бўлсин деган ниятда.
Илҳом — руҳланишлик, жўш уриш; интилиш.
Имод — таянчли, суянчли, тиргакли; мададли, ёрдамлик.
Имом — бошловчи, етакчилик, олдинда турувчи
Имрон — тирик, барҳаёт.
Инобиддин — дин марҳамати, ҳиммати.
Иноят — кҳайрикҳоҳ, кўмак, еҳсон.
Иноғом — совға, ҳадя маносида.
Инсоф — якҳши ниятда берилган исм.
Ином — Иноғом исмининг имловий жиҳатдан тўғри ёзилиши.
Ирис — насиба, ота-онасининг насибаси.
Искандар — жасурлик, мардлик, қўрқмаликс, довюрак ёки муҳофаза қилувчи.
Исломиддин — диннинг кўрки, нақши, ҳусни.
Ислом — мусулмон дин номи.
Исмат — пок, бегуноҳ, масумлик.
Исмоил — Кҳудо ешитди.
Иео — Иисус исмининг арабча шакли; бўялган.
Исомиддин — дин тутқичи, мадали, кўмаги.
Исроил — Ҳудо йўлида курашувчи.
Исрофил — оловланувчи, шула сочувчи.
Истад — умри узоқ бўлсин деган манода изоҳланган.
Истам — Еҳтимол кўп қийинчиликлар евазига дунёга келган бола шундай номлашади.
Исфан — исириқ, шамсия йилининг иккинчи ойи.
Исфаҳон — қилич.
Ифтикҳор — фахрли, ғурурли.
Иффатулло — Ҳудонинг покдомон бандаси. деган манода. Исмнинг бошқа шакли уч- рамайди.
Икҳлосиддин — динга икҳлосманд мано- сида.
Икҳтиёриддин — дин иродаси.
Иқболиддин — дин иқболи.
Иқрориддин — динни тан олувчи.
— Й —
Йўлдошмуҳаммад — бўлсин деган ниятда.
-К-
Кабир — улуғ, улкан.
Калимулло — Ҳудо билан сўзлашган.
Камол — етук, мукамал, нуқсонсиз.
Камтар — одобли.
Каримулло — Ҳудонинг муруввати.
Каром — саховатли, ҳимматли, олижанобли.
Кашшоф — очувчи, кашфиётчи.
Келдиёр — оилага дўст, ҳамдам келди.
Кибор — улуғ кишилар.
Киромиддин — дин сакҳовати, кароми.
Кишвар — мамлакат, ўлка, вилоят.
Козим — сабрлилик, чидамлилик, вазмин;
Комёр — бахтиёрлик.
Комил — мукаммаллик, бенуқсонлик, етуклик
Комрон — бахт, саодат; мақсадга еришувчи; ҳокимлик, ҳукмронлик.
Кошиф — кашф-етувчи, яратувчи.
Кубро — улуғлик, улуғворлик; мағрурлик.
Кушанбой — ҳаракатчанлик, тиришқоқлик, собитқадамлик.
-Л-
Лазиз — ёқимтойлик, ширин бола.
Латиф — мулойимлик, поклик, покизалик; мулойимлик, меҳрибонлик.
Лашкар — айнан: қўшин.
Лутфиддин — дин илтифоти, марҳамати.
Луқмон — билимдонлик, донолик.
-м-
Мавлавий — олим, билимдонлик, донишмандлик.
Мавлон — устоз, валенемат.
Мавриддин — динга мос фурсатда, хосиятли кунда туғилган бола.
Мадад — ота онасига мадад, кўмакдош.
Мадазим — аслида Муҳаммадазим. Шу- нингдек, Мадайюб, Мадали, Мадалим, Мадамин,
Мадаҳмад, Мадбой, Мадариқ, Мадвали, Мадёр, Мадзиё, Мадзокир, Мадиёр, Мадзиё, Мадзокир, Мади (Маҳди ёки Муҳаммади), Мадикром, Мадисмон, Мадусмон, Мадисроил, Мадкомил, Мадназар ёки Матназар, Мадниёз ёки Матниёз, Мадолим, Мадомон, Мадрасо, Мадрасул, Мадраҳим,
Мадал — онг, ақл, фикр.
Мадор — қувват, ёрдам бериш.
Маждуд — хушбахт, саодатманд.
Мажид — атоқли, шуҳратлилик, донгдорлик.
Мазбут — маҳкамлик, мустаҳкамлик, ҳимоя остига олинганлик.
Мазда — яратувчилик, бунёд етувчилик.
Мазид — Мажид исмининг талаффузда ўзгаргани.
Мазҳар — юзага чиқиш, намоён бўлиш, еришишлик, етишишлик.
Макорим — яхшилик, гўзаллик.
Малик — подшоҳ, ҳокимлик, қироллик.
Малҳамиддин — дининг малҳами.
Мамад — Муҳаммад. СҲу тарздаги қисқартма отлар қуйидагилардир: Мамадазим, Мамадазиз, Мамадали, Мамадамин, Мамадбек, Мамадберган, Мамадберди, Мамадвали, Мамаддавлат, Маматмусо ёки Матмусо, Маматолиб, Маматош ва ҳоказо.
Мамдуд — узоқ умр.
Манзар — юз, чеҳра.
Мансур — устун турувчи, ғолиб, музаффарлик.
Марди — ботирлик, мардлик, довюраклик.
Марзбон — чегара соқчиси, елининг посбони.
Марҳабиддин — диннинг мурувати, саховатли.
Масар — виқор, одиллик.
Масуд — бакҳт , бахтиёрлик, саодатмандлик.
Матлаб — исталган, орзу қилинган.
Матмирза — Муҳаммадмирза.
Макҳдум — дин йўлида кҳизмат қилувчи; мартаба, обрў.
Макҳсум — поклик, покизалик, софлик, гуноҳсизлик.
Макҳтум — муҳрланган, мустаҳкам.
Мади — тўғри йўлда турувчи, адолатли.
Мамун — омонда, ҳимоя остидаги, ҳимояга олинган.
Мамур — 1. Бирон ишга буюрилган киши. 2. Обод.
Маруф — 1. Таниқлилик, билинган, машҳурлик, атоқли. 2. Ақлга мувофиқ, шароитга мос ва мақбул
ҳисобланган фел-ҳаракат.
Мақул — арзийдиган, мақул бўлган, орзу қилинган.
Машраб — хосиятли, табиатли, кҳулқли, одатли, хислатли, майлли, равишлик.
Мақсад — исталган, орзу қилинган.
Мақсум — берилган, туҳфа қилинган.
Мақсур — кҳудожўй, муқаддас, руҳан осойишга.
Маҳан — гўзал, сулув, ҳусн соҳиби.
Маҳди — тўғри йўл.
Маҳдум — жаноб, кҳўжа, аслзода, диний пешво
Маҳкам — мустаҳкамлик, қаттиқлик. Жони қаттиқ маносида.
Маҳмуд — мақталган, мақтовга сазовор.
Маҳрам — сирдошлик, ҳамдамлик, меҳрибон дўст.
Маҳсуд — Мақсадли, иродали.
Маҳсун — мустаҳкам, маҳкамланган, берк, ҳимояланган.
Менгазим — Ҳудо берган кҳолдор бола.
Мерган — ўқчи ёки қўнғирот уруғининг мерганча қабиласига мансуб.
Меросиддин — диннинг мероси; бойлиги, давлати.
Меҳмон — янги фарзанд маносида бўлса керак.
Меҳриддин — дин шарофати билан еришилган бола деб изоҳлаш мумкин.
Меҳтар — бошлиқ, мансабдорлик.
Миад — вадага вафо деб изоҳлаш мумкин.
Мидҳад — мақташлик, мадҳ қилиш.
Миён — ўрта, ўрталиқ, бел.
Мизроб — ноҳун, қобилятли билимли.
Минобиддин — аслида мийно. Диннинг нақши.
Минҳожиддин — диннинг равшан, ёруғ йўли.
Миразиз — иззатли мансабдор, амир.
Мирза — котиб; илмли.
Мифтоҳиддин — диннинг калити, очқичи; яни шарҳловчиси.
Миқрозиддин — дин қайчиси.
Муаййид — қувватловчи, мадад берувчи; мадад.
Мугашшир — башоратчи.
Мубин — очиқ, равшан.
Муборакулло — Ҳудо муборак қилган.
Мубориз — полвон; жангчи, курашчи.
Мубошир — йўлбошчи, йўл кўрсатувчи.
Мударрис — домла, муаллим, устоз.
Мудрик — фаҳмли, фаросатли, зийрак.
Мужириддин — диннинг таянчи, мададкори.
Мужоҳид — дин йўлида курашувчи.
Музаффар — ғолиб. Зафар қозониш.
Музоҳир — ҳимоячилик, қўриқловчи, асровчи.
Музроб — Мизроб исм ўзгаргани.
Муиз — иззат, ҳурмат кўрсатувчи.
Муин — ёрдамчилик, кўмакчилик.
Мукдадил — кучли, довюрак.
Мулла — билимдонлик, ўқимишли.
Мумтоз — танланган, сараланган.
Мунзир — огоҳлантирувчидир.
Муниб — тўғри йўлдан юрувчи
Муним — мурувватли, раҳмдиллик.
Мунтажибиддин — дин сайлангани.
Муним — немат, ризқ-рўз берувчи, совғалар улашувчи.
Мурод — мақсад, талаб.
Муртазо — танланганлик, сайланганлик, суюкли, қадрли.
Муртоз — нафсини тийганлик, ўзини тута олувчи, азобу-машаққатларга чидамли.
Муршид — раҳбар, йўлбошчи, тўғри йўлга бошловчи,
Мусаддин — дин ва шариат йўлида маҳкам турадиган.
Мусайяб — еҳтиёткорлик, ҳушёрлик.
Мусаллим — камтарлик ёки художўйлик.
Мусаммо — исми билан туғилган.
Мусин — пири бадавлат маносида.
Мусир — қатий сўзли, лафзида турувчи.
Мусиф — тарифловчи, мадҳ етувчи.
Муслим — ислом динига бўйсунган, мусулмон, тақводор.
Муслиҳиддин — динни ислоҳ қилувчи, янгиловчи.
Мусо — яҳудийлар пайғамбари
Мустафо — танланганлик, саралаб олинган.
Мустақим — тўғри йўл.
Мусулмон — ислом динига бўйсунган, етиқод қилган,
Мутаваккал — умидли, орзу қилинган.
Мутал — Муталлиб исмининг қисқар гани; изловчи, акҳтарувчи.
Мутасим — Ҳудонинг паноҳида.
Муфаддал — суюкли, қадрли.
Муфид — якҳшилик, яхшилик.
Муфиз — файзли, баракали.
Муфлиҳ — сўзга уста.
Муфти — шариат қоидаларини яхши биладиган.
Мухлисиддин — дин ихлосманди, динга содиқ;
Мухтор — мустақиллик, еркинлик.
Мгид
Муин — ёрдамчилик, кўмакчи.
Муширбой — ишора қилувчи, мийиғида кулувчи, маслаҳатчи.
Мушриф — шов-шувли воқеа, баландлик, баланддан қарайдиган;
Мушфиқ — шафқат , меҳрибонлик, марҳаматли.
Муқанна — ниқобдор. Малум белги ёки парда билан туғилган болага шундай исм қўйиш.
Муқбил — бахт , иқбол , саодат.
Муқим — турғун.
Муқрим — мурувват, якҳшилик, сакҳийлик, қўли очиқ.
Муқтазо — Муртазо исмининг бошқа шакли.
Муҳаммад — мақтовга лойиқ. Пайғам- баримизнинг исми.
Муҳиб — дўст, йўлдош.
Муҳиддин — динни қўлловчи, жонлантирувчи, динга гўзаллик, нафосат баҳш етувчй
Муҳриз — ўз мақсадига интилувчи, собитқадам, ғолиб, енгилмас.
Муҳсин — марҳаматли, меҳрибонли.
Мўмин — динни тил ва дил билан иқрор қилувчи.
-н-
Наби — пайгамбар, Ҳудонинг елчиси.
Набиҳ — ҳушёрлик, сезгирлик.
Набот — ширин, ёқимтойлик.
Наввот — амалдорлик, мансабдорлик; ўринбосарлик.
Навдор — ноёб тукҳфа.
Навид — севинч, кҳушкҳабарлик.
Навкар — дўст, ўртоқ ёки қўриқчи, аскар, кҳизматкор.
Навоий — зиёли оилаларда ҳазрат Алишер Навоийнинг номини янги туғилган гўдакка қўйиш одати бор.
Навол — совға, еҳсон қилиш.
Наврўз — қадимий исмлардан бири. Наврўз кунида туғилган гўдакларга шундай исм қўйиш одати бор.
Навфал — тортиқлик, совға, еҳсонлик.
Навқон — буғдой бошоғи.
Надим — яқин дўст, суҳбатдош, сирдошлик.
Нажаб -ҳазрати Алий дафн етилган шаҳар номидан олинган.
Наждат — жасур, қўрқмас, мард.
Нажиб — олижаноблик, олийҳимматлик; поклик, виждонлилик;
Нажим — юлдуз.
Назар — Ҳудо ёки авлиёлар назари билан туғилган бола.
Назифулло — Ҳудонинг беғубор, покиза бандаси.
Назиҳулло — Назифулло исмининг маносида ёки шу исмнинг ўзгарган шакли бўлиши мумкин.
Назрулло — Ҳудога назир қилинган, садақа қилинган бола.
Наим — бакҳт, омад, саодатмандлик.
Наймаи — ўзбекларнинг найман уруғига мансуб бола.
Намоз — еҳтимол ибодат пайтида туғилган болага шундай исм қўйилган.
Наримон — еҳтимол нурииймон бўлиши мумкин.
Нармин — мулойимлик, юмшоқлик, ҳалим.
Насибулло — Ҳудонинг насибаси.
Насим — енгил шабада, тонг шамоли.
Насриддин — диннинг ғолиблиги, диннинг зафари.
Нафиғулло — Ҳудонинг якҳшиликлар қилувчи бандаси.
Нақиб — оқсоқоллик, бошлиқлик, йўлбошчилик;
Наҳан — улканлик, улуғлик, ботирлик, ғолиблик, баҳодирлик.
Наҳриддин — диннинг булоғи деб изоҳлаш мумкин.
Некбакҳт — толеи баланд
Немат — насибали, ризқ-рўзли
Ниёз — 1. Ҳудодан илтижо қилиб олинган бола
Низом — тартибли, интизомли.
Нишон — баданида бирон белги билан туғилган.
Ният — орзу, мақсад.
Новқат — навқирон, навжувон.
Нодим — ҳамдамлик, ҳамсуҳбатлик, дўстлик.
Нодир — камёблик, ноёблик, бебаҳолик, тенгсизлик.
Ноиб — ўринбосарлик, кўмакчилик, ёрдамчилик.
Нор — баданида қизил кҳол ёки қизил белгиси билан туғилган.
Норин — мўғул қабиласининг норин уругига мансуб бола.
Носир — кўмакчилик, ёрламчилик ёки ғолиб, музаффар.
Ношир — айнан: китоб чиқарувчи.
Ноҳид — ёруғ юлдуз, Зуҳро саёраси
Нур — ёғду, зиёлик, равшанлик
Нусрат — ғолиблик, музаффарлик.
Нуҳ — аслида Нуҳо — ақл, хирад, зеҳн.
Нўғай — нўғай халқи номидан.
-о-
Обид — тоат-ибодат қилувчи, тақводор.
Обираҳмат — шифобакҳшлик, муқаддаслик, кҳосиятли сув.
Обод — кам-кўстсиз, фаровон.
Овшарбой — ўғуз уруғини форслар афшар дейдилар.
Огаҳ — билағон, ақлли, зийракли.
Одам — қизилранг тупроқ.
Одил — ҳақгўй, адолатли, инсофли, тўғри, ҳалол.
Одина — жума куни туғилган болага шундай исм қўйиш расм бўлган.
Озар — олов.
Озод — еркинлик, ҳурлик, ҳолилик.
Оязим — улуғ.
Олим — билимли, билимдонлик, донишмандлик.
Оллоёр — Ҳудога дўст, Ҳудо қўлласин деган маноларда.
Олтиёр — олдинги фарзандларга еш бўлиб туғилган бола.
Олтой — улуғ, юксак, баланд.
Омад — толеи баланд.
Омон — омон бўлувчи, нажот топувчи.
Ориф — билимдонлик, ақлли, доно ёки художўй.
Осим — қўриқланган, ҳимояланган, муҳофаза қилинган, хавфсиз.
Осиф — шиддатли бўрон.
Осмон — бу осмондек тиниқ ва баланд бўлсин.
Остон — остона, бўсаға.
Отавали — валий бир мўйсафиднинг дуосидан кейин туғилган бола.
Офиятулло — соғлик, соғайиш; тинчлик.
Ошиқ — ҳаётни севувчи.
Оқдавлат — пок, тоза. оиладаги иккинчи болага шундай исм қўйиш одати бўлган.
Оқлимирза — ақлли мирза йигит.
-п-
Паём -хабар, дарак;
Пайшанба — халқ ўртасида пайшанба куни хосиятли деган тушунча бор.
Панжи — оиладаги бешинчи болага берилган исм.
Паноҳиддин — диннинг паноҳида, дин нажот берувчи.
Парвез — ғолиб, музаффарлик, енгилмаслик.
Парда — ўз пардаси (кўйлаги) билан туғилган бола.
Парпи — аслида фарфи — нафис, мулойим, юмшоқ табиатли.
Партов — аслида “партав”; нурли, нур сочувчи.
Паҳлавон — ён, биқин, қанот. зўр, кучли, қудратли;
Пешавор — ҳунармандлар сардори.
Пешдод — одил, ўтмишдан даракчи, кҳабарчи, олдиндан.
Пирназар — пирлар назар қилсин деган.
Поён — қатор қиз тугилгандан кейин тугилган ўгилга берилган исм.
Полвон — кучли, қудратли, баҳодир.
Полиёр — покиза дўст, покизаликка мойил.
Порсо — ўзини тиювчи, тақводорлик, художўйлик.
Пурдил — мардлик, ботирлик, довюраклик.
Пўлат — мустаҳкам мадан.
-Р-
Раббимқул — Ҳудонинг қули, бандаси.
Раби — тўртинчи болага бериладиган исм.
Рабиб — ўгай, ёт.
Равзиддин — диннинг боғи, бўстони.
Равнақ — жилоланган, тароватли; гуллаб-яшнаган.
Равшан — ёруғ, шулали; тиниқ, беғубор; ғамсиз.
Ради — сайланган, танлаб олинган.
Ражаб — ҳижрий йилнинг тўр- тинчи ойида туғилган бола.
Ражи — умид, тилак.
Раззоқ — ризқ берувчи.
Разин — маҳкам, мустаҳкам, қатий; муҳим; мутабар.
Размин — уруш, жанг, ғавғо. “
Раис — бошлиқ, раҳбарлик, сардорлик, етакчилик.
Раиф — меҳрибонлик, шафқатлилик, раҳмдиллик.
Рамазон — қамарий йил ҳисобининг тўққизинчи ойида туғилган болага шундай исм берилади.
Рамал — мумтоз шериятдаги аруз вазнининг бир кўриниши;
Рамз — белги, ишора; тимсол.
Рами — ўқчи, мерганлик.
Рамил — тилсим егаси, сирларни очувчи фолбин.
Расим — йўл-йўриққа, қоидалар риоя қилувчи ёки рассом.
Расиф — чидамли, маҳкамлик, мустаҳкамлик.
Расикҳ — мустаҳкамлик, маҳкамлик, пишиқлик, чидамлилик.
Расо — мукаммал, камолга еришган.
Расул — елчи.
Ратиб — беғуборлик, тароватли.
Рауф — мулойимлик, шафқатлилик, раҳмдиллик.
Рафаел — юксаклик, олийлик, улуғлик, таниқли, машҳурлик.
Рафи — Рафаел исмининг араб тилидаги кўриниши.
Рафид — ёрдамчилик, кўмакчилик.
Рафиқ — дўстлик, ҳамдамлик.
Рафат — улуғлик, юксаклик, буюклик.
Рафқат — дўстлик, ҳамроҳлик, ҳамсафарлик;
Ракҳшон — порлоқлик, нурлилик.
Рашид — тўғри йўлдан юрувчи.
Рашодат — мард, жасур, жасоратли.
Рашшод — Рашид исмининг айнан маноси.
Рақоқул — озод бўлган қул.
Рағиб — тилаб олинган бола.
Раҳиб — мурувватлик, марҳаматлик, олижаноблик.
Раҳим — меҳрибонлик, марҳаматлилик
Раҳмат — меҳрибонлик, марҳаматлик.
Раҳмон — ўта меҳрибонлик.
Ривожиддин — дин ривожи, дин равнақи.
Риёзиддин — дин бўстони, дин боғи деб аташ мумкин.
Ризо — розилик, мақуллик; тобе.
Ризқиддин — диннинг ризқ-насибаси боласи.
Рифат — улуғ, юксак.
Рикҳситилла — тилладек қиммат, қадрли.
Робиддин — диний тақвимнинг тўртинчи ойида туғилган бола.
Рожи — аслида рожиҳ — ортиқ, зиёда,
Роиз — тарбия қилувчи, ўргатувчи;
Ройиқ — латифлик, зебо.
Роқиб — посбонлик, ҳимоячилик.
Роқий — олға интилувчи, ўсувч.
Роқим — хат ёзувчи; саводхон, билимдон.
Роҳатали — ҳузур-ҳаловатда яшасин.
Рубиддин — дин қуроли.
Рукнойиддин — устун, таянчли; дин таянчи.
Руслан — арслон шер.
Рустам — улкан гавдали, қудратли, довюраклик, баҳодирлик.
Рухсат — Ҳудо розилиги билан дунёга келган бола.
Рушди — ўсувчи, улғаювчи, камолга етувчи;
Руҳиддин — диннинг руҳи.
Рўзатилла — рўза ойида туғилган бола.
Рўзбеҳ — бакҳт, толеи баланд.
Рўзбон — подшоҳни қўриқловчи посбон; лашкарбоши, саркарда.
Рўзим — ризқ.
-с-
Сабоҳиддин — дин тонги.
Сабриддин — диннинг сабр-тоқатли кишиси.
Саврон — шамсия йил ҳисобининг иккинчи ойи апрел да туғилган бола.
Сададдин — диннинг тўғрилиги.
Садар — тўгри, адолатли.
Садибой — соддалик, покизали.
Садид — маҳкамлик, мустаҳкам, иродали.
Садомат — зарбали, савлатли.
Садр — баланд мартабали, мансабдор.
Саид — бакҳтли, саодатли.
Саин — енг ало, шуҳратли, шавкатли.
Санр — оташли, оловли.
Сайид — айнан: ега, хўжа; бошлиқ, раҳбар.
Сайим — рўзадор.
Сайфи — қилич, шамшир.
Салаватулло — Ҳудонинг муруввати.
Салим — соғлом.
Салмон — беозорлик, мулойимлик, ювошлик.
Салом — тинчлик, соғлиқ, омонлик.
Салор — йўлбошчи, саркарда.
Салоҳ — рост, тўғри, ҳалол; ҳақгўй.
Самандар — ўтда ёнмайдиган.
Самар — ҳосил, натижали, мевали.
Сами — ешитувчилик, тингловчилик,
Самим — самимийлик, оқкўнгиллик, софдиллик.
Самин — қадрли, қиммат, азиз.
Самир — суҳбатдош.
Самит — сокинлик, осойишталик, осудалик.
Сангин — тошдек мустаҳкам.
Санжар — санчмоқ. шиддатли, ўткир.
Саноқул — мадҳ айтувчи, мақтовчи банда.
Санат — чиройли ҳунарлар егаси.
Сарвар — йўлбошчи, бошлиқ, раҳнамолик.
Сарват — бой.
Сардор — етакчилик, бошлиқ.
Сафар — сафар ойи (мусулмонлар тақвимининг иккинчи ойи)да туғилган.
Сафиулло — Ҳудонинг танлагани, сайлагани.
Сафо — тиниқлик, покизалик
Сакҳибой — қўли очиқ, жўмард.
Сади — бакҳт, саодат, омад.
Саҳмон — ризқ-рўзли, насибали.
Саҳобиддин — ҳамфикр диндошлар; саҳобий сўзидан.
Сибатулло — Ҳудонинг хоҳиши билан дунёга келган бола.
Сиддиқ — тўғри сўз, софдил, ростгўй.
Синдор — ёшлик, навқиронлик, бўз бола.
Сино — донишмандлик, ҳакимлик.
Сирож — ёруғ, нурли, чироқли.
Сифатулло — Ҳудо сифатларининг намоён бўлиши деб изоҳлаш мумкин.
Соат — якҳшилик, кҳосиятли вақтда туғилган.
Собир — сабр, тоқат.
Собит — мустаҳкамлик, маҳкамлик.
Содир — асли садр сўзидан. Бошлиқ, раҳбар.
Содиқ — чин дўст.
Соиб — Ега, хўжайин.
Солиҳ — пок, ҳалол, покиза.
Сотир — халоскорлик, ҳимоя қилувчи ёки халос қилинган.
Соқи — соғ, соғлом, сезгир, зийрак.
Соҳиб — тўгри талаффузи.
Сувон — егов.
Сулаймон —ҳимояланган, берк, муҳофазага олинган,
Султон — ҳукмдор.
Суннат — йўл, одат, удум, таомил ёки суннати ўзи билан туғилган бола.
Суркҳоб — лал тоши.
Суркҳон — тўй, базм, шодлик; қўрғон, қала.
Сурат — чаққон, епчил.
Суғро — кенжагой бола.
Суҳроб — қизил ёғду; лал, ёқут.
Сўфи — қавмни намозга чорловчи тақводор.
-т-
Табибулло — айнан: Ҳудонинг табиби.
Таваккал — тақдири Ҳудога топширилган бола.
Тавалло — Ҳудодан илтижо қилиб олинган бола.
Тавсан — арғумоқ, тўпичоқ.
Тавфиқ — ёмон ишлар ва одатлардан ўзини сақлайдиган бола.
Тавҳид — бирлик, ягонал. Ҳудога сиғиниш.
Тавҳир — еҳтиром, ҳурматга сазовор.
Такмил — мукаммал, бенуқсон.
Талат — чиройли, соҳибжамол мано- сида.
Тансиқ — ноёблик, нодирлик; ёки болага ташна оилада туғилган чақалоққа шундай исм қўйилган.
Тарзабон — гапдонлик, сухандонлик, нотиқлик.
Таркҳон — турли мажбуриятлардан (солиқлардан) озод қилинган.
Тилла — олтиндек қимматли.
Тожи — бирон кҳол билан туғилган бола.
Тоиб — тавба қилувчи, иститфор айтувчи банда.
Тоир — қуш; парвоз қилувчи, юксакликка кўтарилувчи.
Тойиб — покизалик, озодалик.
Толиб — билим изловчи, билим ихлосманди.
Тоқиддин — дин таянчи, дин мустаҳкамловчи.
Тоҳир — таҳоратли, покизалик; беғуборлик.
Туман — минг, кўпайсин.
Туроб — кҳок, тупроқ.
Туҳфат — совға, еҳсон.
Тўфон — кучли сув тошқини пайтида туғилган болага шундай исм берилган.
-у-
Убай — қул, қул бола.
Угур — бакҳт, саодатмандлик, иқболи баланд.
Узайр — куч, қудрат, кўмакчилик.
Улфат — барчага дўст бўлсин деган ниятда.
Умар — барҳаёт, яшовчи.
Умид — орзу қилинган, кутилган.
Умир — умри билан берган бўлсин.
Уммат — халқ, жамоа, тоифа.
Умрон — ободлик, фаровонлик, мамурлик.
Урфон — аслида Ирфон; билимли, марифатли.
Усмон — синган-чиққанларни даволовчи табиб.
-Ф-
Фавзи — ғолиб, музаффар, енгилмас.
Фадл — олижаноб, олийҳиммат.
Фазли — марҳамат, инобат, ҳиммат, ор- тиқлик, устунлик, етуклик.
Файз — ёқимли, мулойим; жозибали, •1 кўркам.
Файёз — олийҳиммат, меҳрибон.
Фараж — нажот топган.
Фарбуд — тақводорлик.
Фарвардин — айнан: баҳор.
Фардис — нурсимон, нурмонанд.
Фарёб — бахт, иқболи баланд.
Фарзиддин — дин фарз деб билувчи.
Фарид — яккалик, ёлғиз, ягона;
Фармон — буйруқ, амр. Ҳудонинг иродаси.
Фародис — жаннат боғлари, жаннат фарзанди.
Фароҳиддин — дин ривожи, иқболи ёки мамурлиги.
Фарроҳ — шукуҳли, шон-шавкатли, донгдор.
Фаррукҳ — бахтли, бахтиёр.
Фаруқ — яхши-ёмонни фарқловчи.
Фаркҳиддин — дин ато қилган шодлик.
Фарҳид — зийраклик, зукколик, фаросатли, сезгир.
Фасиҳ — хушсухан, сўз устаси, нотиқ.
Фасл — вақт, замон, давр.
Фаттоҳ — ғолиб, музаффар.
Фатҳ — диннинг ғолиблиги, устунлиги.
Факҳри — ғурур, ифтикҳор.
Фаҳмиддин — динни фаҳмловчи.
Фикрат — идрокли, ақлли.
Фирдавс — саккизинчи жаннатнинг номи; боғ, кўкаламзор.
Фируз — қимматбаҳо мадан тош.
Фитрат — ақлу фаросатли, доно.
Фозил — билимдон, доно, донишманд.
Фоиқ — улуғвор, юксак.
Форобий — зиёли оилаларда улуғ олим Форобий номига нисбат берилган.
Фотиқ — шифо оладиган.
Фотиҳ — енгилмас, музаффар, ғолиб.
Фуад — дил, қалбли, ақлли, фаросатли.
Фузаил — одобли, яхши хислатди; инсофли, адолатли;
Фузул — айнан: сергап. Истилоҳий манода нотиқ
-Х-
Хабир — хабар берувчи; билувчи, билимли, доно.
Хазин — айнан: хазина; бой, бадавлат.
Хазорбой — олижаноб, аслзода.
Хазри — шаҳарлик, шаҳарда туғилган.
Хайём — чодир тикувчи, чодир ясовчи уста.
Хайри — яхшилик қилувчи.
Халил — дўст, суюкли.
Халиф — ўринбосар, меросхўр.
Ханжар — ханжардек ўткир бўлсин деган манода.
Харрос — ҳақгўй, адолатли.
Харрот — ўймакор уста, наққош.
Хаспўлат — ало навли пўлат.
Хатиб — вазгўй, вазхон.
Хафс — арслон, йўлбарс.
Хидир — асли Хизр ёки Хизир, яшил дегани.
Хирмон — ғалла хирмонланган пайтда тугилган бола.
Хирожиддин — дин ҳақи.
Хислат — яхши фазилатли, кҳосиятли.
Ховар — кунчиқиш, шарқ.
Хожа — ҳурматли, етиборли ёки хўжайин.
Хол — баданида кҳол билан тугилган бола.
Холид — абадий яшайдиган; умри узоқ.
Холис — самимий, беғараз, софкўнгил.
Холиқ — бунёдкор, ижодкор.
Хоназим — буюк хон.
Хуббим — ёқимтой, яхши.
Хурдак — ҳунарманд дегани.
Хурдод — Еронда истемолда бўлган қамарий йилнинг иккинчи ойи
Хуррам — шод, шодмон, хурсанд, хуш- кайфият.
Хурсанд — шод, бахтиёр.
Хуршид — қуёш.
хушбахт — саодатманд.
Хўжа — соҳиб, жаноб.
-ч-
Черикбой — аскар, қўшин, лашкар.
Чеҳразод — гўзал, зебо, аслзода.
Чилтон — қирқта ажралмас руҳ.
Чингиз — буюк, қудратли.
Чинор — умри чинордек узун бўлсин.
Чори — оиладаги тўртинчи фарзанд ёки Чориёрларга нисбат берилган.
Чуст — чаққон, моҳир.
Чўлпон — тонг юлдузи, ёруғ юлдуз.
Чўпон — қўйчувон.
-Ш-
Шаввоз — азаматлик, жасурлик, довюрак.
Шавкат — шараф, шонли, куч.
Шавқиддин — дин завқи, дин бакҳш етадиган завқ.
Шайх — аслида қари, кекса, оқсоқол.
Шамси — қуёш.
Шамшир — тиғ. Қиличдек кескир ва ўткир йигит бўлсин.
Шамшод — даракҳт номи.
Шараф — ор, номус, обрў, ифтикҳор, факҳр.
Шариф — муқаддас, азиз.
Шафқатулло — Ҳудо раҳмати билан дунёга келган бола.
Шаҳар — шаҳарга келганда туғилган болага шундай исм берилган.
Шаҳбоз — шунқор, лочин.
Шаҳвор — шоҳона, шоҳларча.
Шаҳир — малум, таниқли.
Шаҳоб — нурли юлдуз.
шаҳсувор — чавандоз.
Шер — шердек қудратли, жасур, қайтмас.
Шиддат — тезкор, гайратли.
Шижоат — ғайрат, жасур.
шиор — мақсад, орзу, ғоя.
шиҳоб — шаҳоб сўзининг ўзгаргани.
Шо — аслида шоҳ, ҳукмдор.
Шоддил — қувноқ, бакҳтиёр.
Шоир — шер ёзувчи;
Шоиф — кўрувчи, танувчи, зийрак, сезгир.
Шоиқ — жуда якҳши, ало;
Шойбек — кучли, қудратли.
Шокир — фарзанд берганига Ҳудога шукрона маносида.
Шокуҳ — савлатли, кўркамлик, ҳашаматли.
Шоми — чироқ, шам.
Шомил — Кҳудо ешитган.
Шоҳид — гувоҳ;
Шуайб — шох, бутоқ.
Шужо — мардлик, қўрқмаслик, жасур.
Шукур — Худодан миннатдорлик.
Шуҳрат — машҳурлик; шон-шавкат.
Шўра — жаноб, бошлиқ.
Езид — Ҳудо, Тангри, Худо.
Елдор — қабила, элат бошлиғи;
Емин — тинч, осойишта.
Еран — мард, жасур; ер, ўғлон.
Ешон — айнан: у киши; катта одам.
-ю-
Юнус — каптар дегани.
Юсуф — ўсган, кўпайган.
-я-
Яздон — Ҳудо, Тангри.
Ямин — ўнг қўл, ўнг томон.
Ятим — танҳо маносида.
Яҳё — мурувватли, очиққўл; хушхулқ.
-у-
Ўрда — уй, панажой; ҳукм- дор саройи; лашкаргоҳ; кўпчилик, тўп, тўда.
Ўркҳон — улғайиш, ўсиш.
Ўғлон — ботирлик, мардлик, шаҳзода.
-қ-
Қавомиддин — устун, устивор.
Қавий — куч, қувват.
Қавс -шамсия йилининг қавс ойида туғилган бола.
Қадам — қадами қутлуғ бўлсин деган манода.
Қадим — қадимият қадриятларини қадрласин деган ниятда.
Қадр — динни қадрловчи.
Қайс — муқояса қилиш, чоғиштириш.
Қайсар — Бу исмнинг келиб чиқиши кезар номи билан боғлиқ.
Қайюм — абадий мавжуд.
Қаландар — таркидунё қилган одам.
Қалмоқ — ўзбекларнинг қалмоқ уруғи- га мансуб бола.
Қамар — ой.
Қамбар — тўрғай.
Қаҳрамон — ўзбекларда қарамон уруғи ҳам бор.
Қиём — етилиш, офтобнинг тиккага келган пайти.
Қиёс — бу исм ёлғиз айтилмайди;
Қобил — истедодли, қобилиятли; кучли, қудратли;
Қози — ҳакам.
Қозоқ — қозоқлар орнсида туғилган ёки кўриниши қозоқбашара болага шундай исм берилган.
Қоим — турғун, қоим, мустаҳкам;
Қора — кучли, қудратли, полмои.
Қори — қироат қилувчи.
Қосид — кҳабар етказувчи.
Қосим — тақсимловчи.
Қоҳир — забардаст, кучли;
Қубод — ҳукмдор, подшоҳ.
Қувват — кучли, чидамли.
Қувомиддин — диннинг ҳақиқатгўй, адолатли кишиси бўлсин деган ниятда.
Қуддус — пок, покиза, бегуноҳ, муқаддас, азиз.
Қудрат — қувватли, кучли, қодир.
Қул — араб тилидаги “қул” сўзи “айт” деган манони билдиради,
Қулфиддин — диннинг маноларини шарҳловчи олим.
Қурбат — яқинлашиш, етишиш.
Қурбон — қурбон ҳайити кунида туғилган бола.
Қурбуға — кучли, қудратли, жасур;
Қурон — оиладаги учинчи болага бериладиган исм.
Қутбиддин — диннинг асоси, таянчи.
-ғ-
Ғайбиддин — айнан: диннинг пинҳонийлиги, яширин сири;
Ғайни — кўп деган манода.
Ғайрат — меҳнатсевар деб изоҳлаш мумкин.
Ғалил — орзиқиб кутилган бола.
Ғани — бой, бадавлат.
Ғариб — ғарибона илтижо билан тилаб олинган бола деб изоҳлаш мумкин.
Ғафур — гуноҳларни кечирувчи, раҳмдил, марҳаматли, мағфиратли.
Ғиёс — фарёд, овоза, куч, таянч.
Ғози — ғолиб, музаффар.
Ғойиб — кўринмайдиган, яширин, макҳфий.
Ғолиб — енгилмас, музаффар, енгувчи.
Ғулом — 1. Қул. 2. Фарзанд, ўғил.
Ғуфрон — кечирилган, гуноҳсиз бола.
Ғўнон — икки-уч ёшли той.
Ҳабиб — суюкли, қадрдон, дўст.
Ҳабил — шамол, ел. Одам алайҳиссаломнинг ўлдирилган ўғли ҳам Ҳабил
Ҳадис — ҳикоя, ривоят;
Ҳаёт — тириклик, умр, барҳаётлик; соғлик, омонлик.
Ҳазрат — юқори даражадаги, мартабали.
Ҳайбат — буюклик, шукуҳли, виқорли.
Ҳайдар — арслон; жасур, довюрак, қудратли.
Ҳайит — ҳайит куни туғилган болага шундай исм берилган.
Ҳайрат — айнан: ҳайратланиш, таажжуб.
Ҳаким — билимдон, ақлли, доно, донишманд.
Ҳалим — мулойим, меҳрибон.
Ҳамдам — дўст, ўртоқ.
Ҳамза — ўткир, аччиқ, куйдирувчи,
Ҳамид — мақтовчи, мадҳ етувчи.
Ҳаммод — улуғловчи, мадҳ етувчи ёки ҳурматга лойиқ.
Ҳамро — йўлдош, еш, ҳамдам ёки қирмизиранг.
Ҳанжар — аслида Ҳанжор; йўл, қоида, расмрусум, равиш.
Ҳарис — ўта берилган, мафтун, маҳлиё бўлган.
Ҳасан — якҳши, тузук; чиройли, соҳиб- жамол.
Ҳафиз — ҳимочи, қўриқловчи, ўз паноҳида асровчи.
Ҳашмат — иззат-ҳурматли, шону шавкатли.
Ҳақ — ҳақиқат, рост, адолат.
Ҳидоят — тўғри йўлга бошловчи, тўғри йўл топувчи.
Ҳилолиддин — диннинг янги, кўркам ойи.
Ҳиммат — олижаноб, сакҳоват.
Ҳисом — қилич, шамшир, тиғ.
Ҳифзиддин — динни асровчи, динни муҳофаза қилувчи.
Ҳоди — тўғри йўл кўрсатувчи.
Ҳожи — зиёратчи, сиғинувчи.
Ҳозиқ — моҳир, билимдон; итоаткор, ёввош.
Ҳоким — ҳукмрон, бошлиқ, йўлбошчи, раҳбар.
Ҳомид — шукур қилувчи, қаноат қилувчи, сабр-тоқатли.
Ҳомил — айнан: кўтариб юрувчи, елтувчи.
Ҳорун — яҳудийча Аорон исмидан олинган ва араб талаффузида Ҳорун.
Ҳосил — мева, самара, натижа.
Ҳотам— сакҳий, қўли очиқ, олийҳиммат.
Ҳошим — майдаловчи, ушатувчи; нон синдирувчи.
Ҳуббим — “кҳуб” — чиройли, ёқимли сўзидан.
Ҳувайдо — белгили, ошкора, равшан, аниқ.
Ҳужжат — ишончли қоғоз.
Ҳузур — осойишталик, осудалик, роҳат, фароғат.
Ҳумойиддин — дин ато қилган бакҳт, дин саодати.
Ҳумом — қавм ёки бирон уруғнинг бошлиғи.
Ҳумоюн — қутлуғ, муборак, ноёб, тенгсиз.
Ҳунар — истилоҳий манода ёки якҳши ният билан ҳунар егаси.
Ҳурмат — иззат. маносида.
Ҳурулло — Ҳудонинг еркин бандаси.
Ҳусайн — Ҳасан исми билан бир кҳил манода.
Ҳусн — чирой, гўзаллик.
